Ανοιχτά γραφεία… ο «εφιάλτης» του εργαζόμενου

Ανοιχτά γραφεία… ο «εφιάλτης» του εργαζόμενου

Το γραφείο είναι ο χώρος που φέρετε τη δουλειά σας εις πέρας, τι γίνεται όμως όταν δε σας αφήνουν;

Από τα 8 τετραγωνικά μέτρα που αντιστοιχούσαν το 1992 σε κάθε γραφείο, αυτή τη χρονιά η αντιστοιχία είναι στα 3 τ.μ. Τι σημαίνει αυτό; Πολλά γραφεία μαζί.

Οι τοίχοι και οι πόρτες «γκρεμίστηκαν» σε μια προσπάθεια να έρθουν πιο κοντά οι εργαζόμενοι και να μοιράζονται τις γνώσεις τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις των open-space γραφείων, συχνά «μοιράζεστε» περισσότερα από όσα θα θέλατε.

Την στιγμή που εσείς θέλετε να ολοκληρώσετε ένα project, τι στιγμή που πρέπει να βρείτε μια καινοτόμο ιδέα, τη στιγμή που πρέπει να δείτε πως πρέπει να οργανώσετε μια καμπάνια χρηματοδότησης, στα διπλανά γραφεία μπορεί να λένε ανέκδοτα ή να λένε τα νέα της ημέρας. Πως μπορεί κάποιος να λύσει αυτό το πρόβλημα;

Ο σημερινός εργαζόμενος είναι ένας «σουπερ-ήρωας» που πρέπει ταυτόχρονα να σταθμίσει τηλέφωνα, email, απαιτήσεις ανωτέρων ή άλλων τμημάτων και τους διπλανούς του!

Τα ακουστικά είναι μια εύκολη λύση, αλλά δεν έχει πάντα σίγουρα αποτελέσματα αφού η μουσική που εμποδίζει τους εξωτερικούς θορύβους, μπορεί συχνά να αποσπά κα την προσοχή του ίδιου του εργαζομένου.

Η εταιρεία software AtTask διενήργησε ερεύνα ώστε να δούνε πως κατανέμετε ο χρόνος, με το 46% του χρόνου να πηγαίνει σε πηγαίνει σε διαφορετικά πράγματα από την «κανονική» εργασία.

Ο μεγαλύτερος «εχθρός»; Τα email.

Και είναι αλήθεια. Ο χρήστης εταιρικού email λαμβάνει κατά μέσο όρο 85 ηλεκτρονικά μηνύματα την ημέρα, ενώ στέλνει 36 (έρευνα του Radicati Group).

Η εποχή του multitasking

Ο εργαζόμενος όχι μόνο πρέπει να κάνει πολλά πράγματα, αλλά πρέπει να τα κάνει και ταυτόχρονα. Να είναι καλός στο multitasking, μια διαδικασία που από τη φύση της δεν είναι εφικτή αφού ο εγκέφαλος μπορεί να έχει τη δυνατότητα να έχει ανοιχτά «πολλά παράθυρα» αλλά δε μπορεί να εκτελεί εξίσου καλά όλες τις λειτουργίες.

Οι έρευνες έχουν δείξει πως ο εργαζόμενος είναι δύσκολο να επικεντρώσει τη προσοχή του σε ένα μόνο πράγμα τη φορά, αφού συνήθως διαρκώς κάποιος θα θέλει κάτι.

Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια σε μια πρόσφατη έρευνα έδειξε πως οι εργαζόμενοι στρέφουν την προσοχή τους από το ένα project στο άλλο περίπου ανά 10,5 λεπτά, ενώ θα τον έχουν ήδη διακόψει κατά τη διάρκεια αυτών των λεπτών.

Το κόστος των περισπασμών

Ακόμα κι αν κάποιος συνάδελφός σας δεν σας ζητήσει κάτι και εσείς να πρέπει να διακόψετε αυτό που κάνετε, είναι σχεδόν σίγουρο πως στους ανοιχτούς χώρους κάποια συζήτηση από το διπλανό γραφείο, θόρυβοι, τηλέφωνα που χτυπούν, μυρωδιές φαγητών ή ακόμα και κάποιος που θα μπει στο οπτικό σας πεδίο μπορεί να σας αποσπάσει τη προσοχή.

Πιστεύετε ακόμα πως τα οφέλη των ανοιχτών χώρων είναι περισσότερα; Πως μεταδίδονται περισσότερες ιδέες και γνώσεις, απ’ ότι άχρηστες πληροφορίες;

42.000 συμμετέχοντες σε έρευνα του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ, πάντως, αποφάσισαν πως θα επέστρεφαν «μετά χαράς» στα απομονωμένα τους γραφεία.

Τέλος, προηγούμενες έρευνες έδειξαν πως η «έκθεση στον θόρυβο» μειώνει την ικανότητα κατανόησης γραπτού λόγου, νοητικής αριθμητικής και σειριακής ανάκλησης αλλά και τη διόρθωση κειμένων.

Δουλεύετε και εσείς σε ανοιχτά γραφεία; Σκεφτείτε καλά πριν αρχίσατε να λέτε τι κάνατε τη προηγούμενη ημέρα, αν θα φωνάξετε στο απέναντι γραφείο για να σας ακούσει ο συνάδελφος σας ή αφήσετε στο δυνατό το κινητό σας – υπάρχουν και άλλοι δίπλα που εργάζονται και δεν ενδιαφέρονται να τα ακούσουν.