Το «κινητό-lego» και γιατί είναι αδύνατο να κατασκευαστεί
Είναι μια υπέροχη ιδέα. Κρίμα που είναι ανεφάρμοστη...
Η ιδέα φαντάζει καταπληκτική. Ένα κινητό που το συναρμολογείς κομμάτι-κομμάτι και που κάθε του εξάρτημα -επεξεργαστής, κάμερα, bluetooth, μικρόφωνο, κεραία κ.λπ.- φιλοξενείται σε δικό του «κουτάκι», blok το ονομάζει ο οραματιστής του, το οποίο είναι πανεύκολο να το αντικαταστήσεις αν χαλάσει ή να το αναβαθμίσεις αν επιθυμείς.
Ο ίδιος το εξήγησε αναλυτικά:
Σχεδόν 14 εκατομμύρια θεάσεις είχε το βίντεο και εκατοντάδες χιλιάδες share στα κοινωνικά δίκτυα. Όλοι είναι ενθουσιασμένοι με το κινητό που φιλοδοξεί να μειώσει το e-waste (τις ηλεκτρονικές συσκευές που πετάμε) και που μπορεί να πάρει τη μορφή που θέλεις.
Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς.
Τα σημερινά smartphones είναι μικρά και ελαφριά επειδή περιέχουν όλα τους τα εξαρτήματα συγκεντρωμένα πάνω σε μία μόνο πλακέτα. Για παράδειγμα, ο επεξεργαστής Α7 του νέου iPhone 5S περιέχει τη CPU, την κάρτα γραφικών και τη RAM σε λεπτότατα τσιπ κολλημμένα μεταξύ τους σε χώρο μόνο χιλιοστών. Κάθε εξάρτημα είναι σε απειροελάχιστη απόσταση από το άλλο, πράγμα που μειώνει τόσο το χρόνο διαμεταγωγής των δεδομένων όσο και την κατανάλωση ενέργειας.
Η πρόταση του phonebloks θέλει κάθε εξάρτημα να έχει το δικό του κουτάκι, τους δικούς του connectors κ.λπ., δηλαδή την ίδια υλοποίηση επί όσα εξαρτήματα θες να προσαρμόσεις. Αυτό σημαίνει πρόσθετο βάρος και πρόσθετα εξαρτήματα. Συνεπώς θα είναι περισσότερο πολύπλοκο (και όχι απλούστερο) και θα καταναλώνει περισσότερη ενέργεια.
Άλλο πρόβλημα είναι πως δεν μπορείς να βάλεις π.χ. τη μπαταρία εκεί που είχες την κάμερα και την κάμερα εκεί που είχες τη RAM. Χρειάζονται διαφορετικές συνδέσεις για να μεταφέρεις ενέργεια και διαφορετικές για data. Για να καλύπτονται όλες οι επιλογές θα πρέπει τα βύσματα στο σώμα του τηλεφώνου να είναι παντός λειτουργίας. Άρα πολυπλοκότερα, βαρύτερα, ακριβότερα.
Επίσης, το phonebloks δεν λύνει το πρόβλημα της μαζικής παραγωγής που υποστηρίζει ότι θέλει να λύσει. Κάπως θα πρέπει να παραχθούν τα εκατομμύρια modules και κάπως θα πρέπει να πεταχθούν όταν χαλάσουν ή ξεπεραστούν.
Τέλος, προγραμματιστικά, θα είναι ένας εφιάλτης. Το λειτουργικό θα πρέπει να είναι έτοιμο να συνεργαστεί με τους πλέον ετερόκλητους συνδυασμούς ή το κάθε module να έρχεται με τους drivers του. Πράγμα που νομίζαμε ότι τελείωσε μαζί με τα παλιά Windows.
Χθες ο οραματιστής του phonebloks, ο Ολλανδός Ντέιβ Χάκενς, δήλωσε στο Fast Company πως το σχέδιό του «δεν έχει ελπίδες να γίνει πραγματικότητα ούτε στα επόμενα δέκα χρόνια». Όχι επειδή οι μεγάλες εταιρείες θα το πολεμήσουν (σ.σ. αν η μέθοδος ήταν αποδοτική και λογική θα την είχαν ήδη υιοθετήσει), αλλά επειδή «είναι εντελώς αδύνατο με τη σημερινή τεχνολογία».
Αλλά, μπορεί κανείς να φανταστεί με τι θα μοιάζουν τα κινητά μας σε δέκα χρόνια; Ή αν θα υπάρχουν καν;
