«Πόλεμος» για την επιβίωση της Alitalia

«Πόλεμος» για την επιβίωση της Alitalia

Σχέδιο «τσιρότο» ύψους 300 εκατ. ευρώ για να σταματήσει η αιμορραγία της εταιρείας.

Σε απόγνωση η κυβέρνηση αναζητούσε απελπισμένα τρόπους να σώσει την Alitalia όταν την περασμένη εβδομάδα έγινε σαφές σε όλους ότι βρισκόταν στο χείλος της χρεοκοπίας. Το διοικητικό της συμβούλιο, μετά από μαραθώνια συνεδρίαση που ξεκίνησε χθες το πρωί και τελείωσε σήμερα τα ξημερώματα, ανακοίνωσε ότι εγκρίνει πρόταση για χρηματοδότηση με 300 εκατομμύρια ευρώ, συμφωνώντας παράλληλα να υποβάλει την παραίτηση του.

Το σχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση Λέτα προβλέπει ότι τα κρατικά ταχυδρομεία (Poste Italiane) θα δώσουν 75 εκατομμύρια ευρώ, αγοράζοντας πακέτο μετοχών, ενώ στην αύξηση του κεφαλαίου θα μετέχουν οι τράπεζες Intesa Paolo- που είναι ήδη μέτοχος- και η Unicredit προσφέροντας εγγυήσεις 100 εκατομμυρίων ευρώ.

Προβλέπεται ακόμα γραμμή πίστωσης 200 εκατομμυρίων. Η ανακοίνωση, ωστόσο, δεν αναφέρει τι θα κάνουν οι άλλοι μεγαλομέτοχοι της Alitalia, οι αεροπορικές εταιρείες Air France-KLM, που κατέχουν ποσοστό 25% και βρίσκονται και αυτές σε φάση αναδιάρθρωσης. Ο Γαλλο-ολλανδικός όμιλος είπε μόνο ότι κατ’αρχήν στηρίζει τα σχέδια χρηματοδότησης, αλλά θα θέσει αυστηρούς όρους για να συμμετάσχει.

Έτσι τα ταχυδρομεία «στρατολογήθηκαν» από την κυβέρνηση ως λύση ανάγκης για να βοηθήσουν να σταθεί στα πόδια της η Alitalia, που θεωρείται στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο για την χώρα. Η κίνηση, ωστόσο, στην ουσία σημαίνει ότι το κράτος γίνεται πάλι μέτοχος μιας εταιρείας, που ιδιωτικοποιήθηκε πριν πέντε χρόνια.

Η Alitalia έτσι παίρνει παράταση ζωής, έχοντας φθάσει στο παραπέντε για να κλείσει τις πόρτες της, μετά και την προειδοποίηση της πετρελαϊκής Eni- από τους μεγάλους πιστωτές της Alitalia- ότι θα πάψει να την προμηθεύει με καύσιμα εάν δεν εξοφληθούν τα συσσωρευμένα χρέη.

Aegean Airlines: Ξανά στην Αίγυπτο μέσω EgyptAir

Για τον αερομεταφορέα – που παρουσίασε για τελευταία φορά κέρδη το 2002 και υπολογίζεται ότι ξοδεύει περίπου 10 εκατομμύρια την ημέρα- η νέα οικονομική ενίσχυση δεν θα διαρκέσει πολύ. Ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων και αναλυτές χαρακτήρισαν το σχέδιο «τσιρότο» για να σταματήσει η αιμορραγία, αλλά χωρίς σαφή στρατηγική για να γίνει η εταιρεία βιώσιμη μακροπρόθεσμα.

Σε κάθε περίπτωση το μεγάλο ερώτημα για όλους είναι εάν η France-KLM θα αποφασίσει να αυξήσει το ποσοστό της. «Ο Ομιλος έχει την δύναμη και το πάνω χέρι και τώρα πια είναι ο μόνος λογικός εταίρος για την Alitalia, αλλά πρέπει όλα να γίνουν με τους δικούς τους όρους», υποστηρίζει ο αναλυτής Τζέιμς Χολστεντ. «Αυτό σημαίνει να λαμβάνονται αποφάσεις χωρίς παρεμβάσεις από πολιτικούς, από την κυβέρνηση, από τους άλλους μετόχους, που μπορεί να έχουν την δική τους ατζέντα».

Ένα ακόμα περιουσιακό στοιχείο της Ιταλίας σε ξένα χέρια
Η κυβέρνηση Λέτα, που δεν θα ήθελε να δει σε αυτή την συγκυρία – μετά την Telecom Italia που ελέγχεται πλέον από την ισπανική Telefonica- άλλο ένα κρατικό περιουσιακό στοιχείο να πέφτει σε «ξένα χέρια», είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ζητήσει καταρχήν εγγυήσεις για διασφάλιση των θέσεων εργασίας.

Την τύχη της Alitalia διαμόρφωσε το 2008 ο τότε πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι, απαγορεύοντας στην ουσία την εξαγορά του ιταλικού αερομεταφορέα από την Air France- KLM. Αντίθετα, ο Καβαλιέρε θεώρησε ότι είναι καλύτερη λύση η συγκρότηση μιας περίεργης, ανόμοιας ομάδας από 21 επενδυτές, μεταξύ αυτών της τράπεζας Intesa Sanpaolo και της εταιρείας διαχείρισης αυτοκινητοδρόμων Atlantia.

Διαβάστε επίσης: Εκτός βουλής ο «Καβαλιέρε»

Από τότε η Alitalia χάνει περίπου 700.000 ευρώ την ημέρα και είναι πλέον σύμβολο των οικονομικών προβλημάτων της χώρας, λόγω της κακοδιαχείρισης και της πολιτικής ανάμειξης. Την περασμένη εβδομάδα τα συνδικάτα των εργαζομένων προειδοποίησαν για τον άμεσο κίνδυνο χρεοκοπίας, μετά και την ανακοίνωση της εταιρείας στις 26 Σεπτεμβρίου ότι διαθέτει μόνο 128 εκατομμύρια στα ταμεία της, ποσό που σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς θα επαρκούσε μόνο για 10-12 ημέρες.

Παρότι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να συντηρήσει τον εθνικό αερομεταφορέα- κάποτε σύμβολο της Ιταλίας, με στολές που σχεδίαζε ο μεγάλος Τζιορτζιο Αρμάνι- αυτό που προσπαθεί να πετύχει είναι να ενδυναμώσει την διαπραγματευτική της θέση απέναντι στον γαλλο-ολλανδικό όμιλο, που αποτελεί την μόνη προς το παρόν βιώσιμη λύση γι αυτήν. «Το κράτος στην ουσία επανακρατικοποιεί την αεροπορική εταιρεία με χρήματα των φορολογούμενων» λέει ο αναλυτής Αντρέα Γκιουριτζίν του πανεπιστημίου Bicocca του Μιλάνου.

«Η λύση που προωθεί, θα επιτρέψει στην Alitalia απλώς να επιβιώσει για λίγο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι σχέδιο ανάπτυξης». Το διακύβευμα είναι 14.000 θέσεις εργασίας κι ο φόβος ότι τα εσωτερικά δρομολόγια που παίζουν σημαντικό ρόλο για τους Ιταλούς λόγω του κακού οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου- κινδυνεύουν να παραδοθούν σε ξένα συμφέροντα.

Σε θέση μάχης οι ανταγωνιστές
Εν αναμονή των αποφάσεων της Air France-KLM, οι ανταγωνιστές της Alitalia ετοιμάζονται τώρα για «πόλεμο». Ήδη ο Όμιλος International Airlines Group- στον οποίο ανήκει η British Airways και η ισπανική Iberia, παρότρυναν την ευρωπαϊκή επιτροπή να παρέμβει, υποστηρίζοντας ότι το σχέδιο της ιταλικής κυβέρνησης παραβιάζει τους ευρωπαϊκούς κανόνες ανταγωνισμού. «Πάντα ήμασταν αντίθετοι στην κρατική επιχορήγηση» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση της IAG. «Ο προστατευτισμός υπονομεύει τον ανταγωνισμό και βοηθάει τις προβληματικές αερογραμμές να επιβιώνουν χωρίς να προβληματίζονται από την σκληρή οικονομική πραγματικότητα».

Οι Βρυξέλλες δηλώνουν ότι βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής.. Μόνο όταν λάβουμε όλες τις πληροφορίες θα εκτιμήσουμε για το εάν οι αποφάσεις αυτές είναι συμβατές με την ευρωπαϊκή νομοθεσία” είπε ο αρμόδιος επίτροπος Αντουάν Κολομπανί. Οι μέτοχοι της Alitalia έχουν 30 ημέρες στην διάθεση τους για να πάρουν τις αποφάσεις τους. Ακόμα κι αν δηλώνουν τώρα ότι στηρίζουν το σχέδιο δεν υποχρεούνται σύμφωνα με τους νόμους να συμμετέχουν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Ωστόσο αναλυτές υποστηρίζουν ότι, όποια λύση και να προκριθεί, δεν βλέπουν κανένα μέλλον για την Alitalia χωρίς τη συμμετοχή της Air France-KLM και αυτό σημαίνει σκληρούς όρους αναδιάρθρωσης με συρρίκνωση της εταιρείας και απολύσεις.