Ελληνίδα επιστήμονας πίσω από το τεχνητό γραφένιο

Ελληνίδα επιστήμονας πίσω από το τεχνητό γραφένιο

Η Ευτέρπη Καλεσάκη, επικεφαλής ερευνητικής ομάδας στο πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου, φέρνει την «επανάσταση» στον τεχνολογικό κλάδο.

Ελληνικό επιστημονικό μυαλό και μάλιστα γυναικείο κρύβεται πίσω από το τεχνητό γραφένιο, το οποίο αποτελεί τη μετεξέλιξη του γραφένιου που μπήκε στη ζωή μας από το 2004. Όπως αναφέρουν πολλοί, παρόλο που το επαναστατικό υλικό χρησιμοποιείται στον τεχνολογικό κλάδο μόλις μια δεκαετία, ήδη οι επιστημονικές έρευνες έχουν προχωρήσει ένα βήμα πιο μπροστά και είναι σε φάση αναζήτησης διαδόχων. Επειδή όμως ελάχιστοι γνωρίζουν τι είναι το τεχνητό γραφένιο, να αναφέρουμε ότι πρόκειται για ένα πολύ λεπτό σούπερ υλικό που έχει τη δυνατότητα να φέρει μια μελλοντική τεχνολογική επανάσταση.

Ερευνητική ομάδα στο εξωτερικό με επικεφαλής την ελληνικής καταγωγής Δρ. Ευτέρπη Καλεσάκη του πανεπιστημίου του Λουξεμβούργου αναπτύσσει την πατέντα που θα αλλάξει τα δεδομένα στον χώρο της τεχνολογίας. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι το τεχνητό γραφένιο μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτερες, μικρότερες και ελαφρύτερες ηλεκτρονικές και οπτικές συσκευές διαφόρων ειδών, μεταξύ των οποίων καλύτερων φωτοβολταϊκών, λέιζερ και λαμπτήρων LED.

Διαβάστε ακόμη: Glonatech: Νανοτεχνολογία made in Greece

Το όνομα της Ελληνίδας φυσικού εμφανίστηκε στο περιοδικό «Physical Review X» σε δημοσίευμα για την επιστημονική ομάδα που κατάφερε για πρώτη φορά να παράξει τεχνητό γραφένιο με τη χρήση παραδοσιακών υλικών ημιαγωγών. Η ίδια σε δήλωσή της στο περιοδικό αναφέρει πως τα αυτό- οργανούμενα ημιαγωγικά νανοκρύσταλλα με εξαγωνική επίπεδη δομή αναδύονται ως μια νέα κατηγορία συστημάτων με μεγάλη δυναμική.

Η Ευτέρπη αποφοίτησε το 2007 από το τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου το 2012 πήρε το διδακτορικό της και διεξάγει μεταδιδακτορική έρευνα στο πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου.

Όσο για το απλό γραφένιο, η ονομασία του οποίου προέρχεται, όπως πολύ σωστά μαντεύετε από τον γραφίτη, είναι ένα κρυσταλλικό πλέγμα ατόμων άνθρακα σε κυψελωτή διδιάστατη διάταξη. Αν και μπήκε στη ζωή μας και στη βιομηχανία από το 2004 , ο όρος έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του το 1987, προκειμένου να περιγράψει μονά φύλλα γραφίτη ως ένα από τα συστατικά των ενώσεων παρεμβολής γραφίτη.

Διαβάστε ακόμη: Αντιστρέφοντας το brain drain

Θεωρείται επαναστατικό υλικό και αποτελείται από ένα εξαγωνικό επίπεδο πλέγμα ατόμων άνθρακα με πάχος μόλις ενός ατόμου το οποίο στην όψη μοιάζει με κερήθρα μελισσών. Η σύστασή του επιτρέπει στο χρήστη να το εφαρμόσει σε ποικίλες περιπτώσεις αφού πρόκειται για ένα πολύ ισχυρό, εύκαμπτο, διάφανο και ημιαγωγικό υλικό. Σε αντίθεση με το κανονικό γραφένιο το αντίστοιχο τεχνητό που είναι στα σκαριά, έχει μεν την ίδια επίπεδη εξαγωνική δομή, αλλά αντί για άτομα άνθρακα, περιλαμβάνει ημιαγωγικά κρύσταλλα πάχους έως δέκα νανομέτρων. Το υλικό είναι δυνατό να αποκτήσει διάφορες ιδιότητες, ανάλογα με τις διαφορές στο μέγεθος, στο σχήμα και στη χημική σύνθεση των νανοκρυστάλλων που περιέχει.

Το project  έχει κερδίσει το ενδιαφέρον ερευνητικών κέντρων του εξωτερικού. Στη διεξαγωγή της έρευνας συμμετέχουν το πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου, το γαλλικό Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής, Μικροηλεκτρονικής και Νανοτεχνολογίας στη Λιλ, τα ολλανδικά Ινστιτούτα Επιστήμης Νανοϋλικών και Θεωρητικής Φυσικής του πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, καθώς και το γερμανικό Ινστιτούτο Φυσικής Πολύπλοκων Συστημάτων Μαξ Πλανκ στη Δρέσδη.

Διαβάστε ακόμη: Ελληνική νανοτεχνολογία με παγκόσμιες προοπτικές