Δίνουν δεύτερη ευκαιρία αλλά καταργούν την προσωρινή προστασία!
Τι αλλάζει στον πτωχευτικό κώδικα με βάση το νομοσχέδιο του υπουργείου που βρίσκεται σε διαβούλευση.
Μεγάλες αλλαγές στην πτωχευτική διαδικασία, όπως την γνωρίζουμε σήμερα, έρχεται μέσω του νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης για τον Πτωχευτικό Κώδικα.
Μπορεί το νομοσχέδιο να υπόσχεται δεύτερη ευκαιρία στους πτωχευμένους επιχειρηματίες, επί της ουσίας όμως καταργεί τη φιλοσοφία του άρθρου 99 αφού αίρει τα προσωρινά μέτρα προστασίας των προβληματικών επιχειρήσεων από τους πιστωτές τους, όπως αναφέρουν πηγές της αγοράς.
Το νομοσχέδιο θα βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση έως τις 27 Οκτωβρίου.
Το ερώτημα λοιπόν είναι τι γίνεται στο μεσοδιάστημα, από τότε, δηλαδή, που ο οφειλέτης αποφάσισε να ξεκινήσει την προπτωχευτική διαδικασία, μέχρι την κατάθεση της συμφωνίας εξυγίανσης για επικύρωση τής συμφωνίας.
Η απάντηση νομικών κύκλων είναι πως ο κίνδυνος την ώρα που μια επιχείρηση εκπονεί πλάνο εξυγίανσης να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή από αναγκαστικά μέτρα και να οδηγηθεί στην πτώχευση πριν προλάβει να φέρει εις πέρας την όλη διαδικασία, είναι ορατός.
Σημειώνεται πως προκειμένου να επικυρωθεί συμφωνία εξυγίανσης, που θα κατατεθεί στο δικαστήριο, θα πρέπει να έχει συναφθεί από τον οφειλέτη και από πιστωτές του που εκπροσωπούν το 60% του συνόλου των απαιτήσεων στο οποίο περιλαμβάνεται το 40% των τυχόν εμπραγμάτως ή με ειδικό προνόμιο ή με προσημείωση υποθήκης εξασφαλισμένων απαιτήσεων. Επίσης προβλέπεται πως η επικύρωση συμφωνίας, η οποία έχει συναφθεί μόνον από πιστωτές, που συγκεντρώνουν τα συγκεκριμένα ποσοστά, χωρίς τη σύμπραξη του οφειλέτη, είναι δυνατή εφόσον ο οφειλέτης βρίσκεται, κατά το χρόνο σύναψης της συμφωνίας, σε παύση πληρωμών.
Σε άλλο σημείο του νομοσχεδίου αναφέρεται πως από την κατάθεση της συμφωνίας εξυγίανσης προς επικύρωση και μέχρι την έκδοση απόφασης από το πτωχευτικό δικαστήριο για την επικύρωση ή μη της συμφωνίας εξυγίανσης, αναστέλλονται αυτόματα τα μέτρα, εκκρεμή ή μη, ατομικής και συλλογικής αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη για την ικανοποίηση απαιτήσεων που έχουν γεννηθεί πριν την υποβολή της αίτησης επικύρωσης της συμφωνίας εξυγίανσης. Η ανωτέρω αναστολή δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 4 μήνες.
