Με μια φωτογραφική στο χέρι

Με μια φωτογραφική στο χέρι

H Μαρίνα Βερνίκου περιγράφει τον δικό της οδηγό επιβίωσης των συνεχών ταξιδιών της στο εξωτερικό.

Του Πάνου Κοκκίνη

Έχοντας δραστηριοποιηθεί από μικρή στην VernicosYachts και με δεδομένο το πάθος της για τα ταξίδια, η Μαρίνα Βερνίκου, έχει εκδώσει ήδη τέσσερα φωτογραφικά λευκώματα, ενώ τα έργα της έχουν εκτεθεί σε γνωστές γκαλερί στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη.Έχει ταξιδέψει ως τώρα σε πάνω από 94 χώρες συνδυάζοντας το επιχειρείν με την καταγραφή μοναδικών και εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους ταξιδιωτικών εμπειριών. Και πάντοτε έχει πάνω της τουλάχιστον μια φωτογραφική μηχανή. Το πάθος της για τα ταξίδια γεννήθηκε στην έκτη δημοτικού. «Τότε μου έκανε δώρο ο πατέρας μου την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή. Είχαμε πάει ταξίδι στο Χονκ Κόνγκ. Από τότε φωτογραφίζω συνέχεια». Ένα μέρος αυτής της μακροχρόνιας ταξιδιωτικής εμπειρίας και των συνηθειών που αυτή έχει γεννήσει μοιράζεται μαζί μας.

Διαβάστε ακόμη: Ο «μαχητής του δρόμου» που έφτασε μέχρι την Μαγαδασκάρη

Μόνο carry on
Με τον σύζυγο μου ταξιδεύουμε μόνο με βαλίτσες carry on, ακόμα και όταν πηγαίνουμε σε μακρινούς προορισμούς για διάστημα τριών εβδομάδων. Αυτός είναι και ο πιο εύκολος τρόπος να μη καθυστερείς στα αεροδρόμια περιμένοντας τις αποσκευές. Συγκεκριμένα προτιμώ τις Tumi που είναι ελαφρές και ανθεκτικές. Τις δικές μου τις έχω εδώ και 6-7 χρόνια και δεν τις αλλάζω, παρόλο που έχουν φθαρεί λίγο. Προσωπικά μου αρέσει η βαλίτσα να έχει πάνω σημάδια από τους τόπους που βρέθηκε.

Πειραματίσου
Μέρος της γοητείας του ταξιδιού είναι ο γαστρονομικός πειραματισμός. Θέλω να δοκιμάζω τα πάντα. Το πιο extreme τοπικό πιάτο που έχω δοκιμάσει ήταν κροκόδειλος στην Ταΐλάνδη. Αν και εκείνο που θυμάμαι περισσότερο ήταν όταν βρέθηκα στη Βόρνεο να τρώω, δίπλα στο ποτάμι, μαζί με μια φυλή ιθαγενών. Τα φαγητά τους ήταν απλά (κρέας, ψάρι) και έψηναν τα πάντα μέσα σε μπαμπού. Δεν θυμάμαι να έχω φάει πιο νόστιμο ρύζι στη ζωή μου.

Πακετάρισε μόνο τα απαραίτητα
Όταν ταξιδεύουμε παίρνουμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα μαζί μας. Σε αυτά συγκαταλέγονται νεσεσέρ, εσώρουχα και τρεις αλλαξιές από τα βασικά, μπλούζες και παντελόνια. Κάθε τρεις ημέρες τα πλένουμε.

Όχι ψηλοτάκουνα
Όταν ταξιδεύω φοράω πάντα ένα ζευγάρι sneakers Nike για να μπορώ να κινούμαι άνετα. Και πάντα έχω στην βαλίτσα μου ένα ζευγάρι πέδιλα για όταν χρειαστεί να βγω βράδυ. Αλλά ποτέ δεν κουβαλώ μαζί μου ψηλοτάκουνα.

Έχω πάντα μαζί
«Συνταξιδιώτες» μου είναι πάντα δύο φωτογραφικές μηχανές: Η Nikon D600 και η Nikon coolpix P520. Επίσης στη τσάντα μου έχω πάντα έξτρα μπαταρίες, έξτρα φορτιστές και τηλέφωνο.

Πέτα κοιμισμένος
Προσπαθώ, εφόσον είναι εφικτό, να φεύγω με την πρωινή πτήση, ώστε να μη χάσω την ημέρα. Κατά τη διάρκεια της πτήσης διαβάζω, συζητάω και προσπαθώ να χαλαρώσω και να κοιμηθώ. Αυτό, ο ύπνος εν πτήσει, θεωρώ ότι βοηθάει για να μην έχεις μετά jet lag.

Διάβασε πολύ
Είναι σημαντικό να προσπαθείς να ενημερωθείς και να μπεις στη νοοτροπία μιας χώρας, πριν την επισκεφτείς, διαβάζοντας σχετικά βιβλία. Πρέπει να είσαι ανήσυχος και περίεργος, ν’ ανακαλύψεις γωνιές και να μιλήσεις με τους ανθρώπους.

Κράτα την ψυχραιμία σου
Όλα αυτά τα χρόνια ταξιδεύοντας, είναι αμέτρητα τα απρόοπτα και οι αναποδιές. Θυμάμαι σε ένα ταξίδι στη Τζαμάικα μια φίλη μου να τσακώνεται με ένα ντόπιο για 10 ευρώ. Μάλιστα εκείνος έγινε επιθετικός και έφτασε στο σημείο να της απειλεί τη ζωή. Αν δεν ήμουν ψύχραιμη για να ηρεμήσω τα πράγματα, ούτε θέλω να σκέφτομαι τι θα μπορούσε να είχε συμβεί.

*To κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Fortune που κυκλοφορεί στα περίπτερα