Ο Πούτιν «παρών» στον Λευκό Οίκο, χωρίς να είναι εκεί – Ποιος κρατά την πένα στην ειρηνευτική πρόταση;
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν ήταν φυσικά παρών στον Λευκό Οίκο κατά τις συναντήσεις του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τους Ευρωπαίους ηγέτες. Όμως, σύμφωνα με το Sky News, η επιρροή του Ρώσου προέδρου υπήρξε εμφανής, έως και κυρίαρχη σε κρίσιμες στιγμές των συνομιλιών.
Η πρώτη ένδειξη ήρθε όταν ο Τραμπ, καθισμένος δίπλα στον Ουκρανό πρόεδρο στο Οβάλ Γραφείο, δήλωσε αιφνιδιαστικά: «Δεν νομίζω ότι χρειάζεται εκεχειρία». Η αλλαγή ρητορικής είναι εντυπωσιακή: ενώ επί έξι μήνες προτεραιότητά του ήταν η ειρήνη, μετά τη συνάντηση του με τον Πούτιν στην Αλάσκα, η στάση του μετατοπίζεται προς τις ρωσικές θέσεις. Μια ένδειξη πως πλέον βλέπει τον πόλεμο «μέσα από τα μάτια της Μόσχας».
Η δεύτερη στιγμή αφορούσε τη μορφή της κοινής συνέντευξης. Ο Τραμπ προτίμησε το ελεύθερο φορμά χωρίς περιορισμούς, όπως συνέβη και στην Αλάσκα με τον Πούτιν, ο οποίος δεν απάντησε σε καμία ερώτηση. Αντιθέτως, ο Ζελένσκι υπέστη καταιγισμό ερωτήσεων, σε ένα κλίμα που θύμισε δοκιμασία και όχι διπλωματική σύμπνοια.
Η τρίτη –και πιο ενδεικτική– στιγμή ήρθε όταν ο Τραμπ, εν μέσω της συνάντησής του με επτά Ευρωπαίους ηγέτες, διέκοψε για να μιλήσει τηλεφωνικά με τον Πούτιν. Παρά τις αρχικές δηλώσεις ότι το τηλεφώνημα θα γινόταν αργότερα, τελικά πραγματοποιήθηκε επί τόπου, σαν να έπρεπε να «πάρει άδεια» πριν προχωρήσει. Το μήνυμα ήταν ηχηρό.
Αν και δεν έχουν αποκαλυφθεί όλες οι λεπτομέρειες της ειρηνευτικής πρότασης, οι εξελίξεις δείχνουν ότι το σχέδιο έχει έντονο ρωσικό αποτύπωμα. Ο Λευκός Οίκος ενδέχεται να διαχειρίζεται την πρόταση, αλλά το Κρεμλίνο φαίνεται να «κρατά το στυλό».
Η Ρωσία, σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τις ευρωπαϊκές ανησυχίες, αυτοπροβάλλεται ως ο ειρηνοποιός της υπόθεσης, παρουσιάζοντας το Κίεβο –και κατ’ επέκταση την Ευρώπη– ως το βασικό εμπόδιο. Αν και ο Ζελένσκι φέρεται να έχει συμφωνήσει σε τριμερή συνάντηση, η Μόσχα δεν έχει επιβεβαιώσει το ίδιο. Μετά το τηλεφώνημα Πούτιν–Τραμπ, το Κρεμλίνο δήλωσε ότι συζητήθηκε το ενδεχόμενο «ανύψωσης του επιπέδου εκπροσώπησης» στις συνομιλίες Ρωσίας–Ουκρανίας, χωρίς όμως να διευκρινιστεί τι σημαίνει αυτό πρακτικά.
