Oι τράπεζες επιστρέφουν στο μοντέλο bancassurance – Η ευρωπαϊκή τάση και οι επιταχυντές
Με δέλεαρ τη διαφοροποίηση των πηγών εσόδων και τη δημιουργία νέων ροών σε περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων αλλά και την αξιοποίηση ψηφιακών δεδομένων σε ένα διευρυμένο πελατολόγιο, ολοένα περισσότερες τράπεζες στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα στρέφονται στο μοντέλο bancassurance (τραπεζοασφαλίσεων).
Η τάση αυτή, που επιταχύνεται αφενός από τον ψηφιακό μετασχηματισμό και αφετέρου από την καταναλωτική ζήτηση για ολοκληρωμένες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, αντανακλάται σε μια σειρά κινήσεων στην τοπική αγορά. Οι ελληνικές τράπεζες επιστρέφουν στον ασφαλιστικό κλάδο μετά το μπαράζ κινήσεων αποεπένδυσης στα χρόνια της κρίσης χρέους και των μνημονίων.
Ενδεικτικά, η Eurobank αποκτά το 80% της Eurolife Ζωής, μέσω της Fairfax -βασικού μετόχου της- και έχει πλέον τον αποκλειστικό έλεγχο. Υπενθυμίζεται ότι η Eurobank είχε μεταβιβάσει πριν από μια δεκαετία στην Fairfax Financial Holdings (FFH) το 80% της Eurolife, διατηρώντας το 20%. Επίσης έχει ήδη αποκτήσει σημαντική θέση στο bancassurance μέσω της εξαγοράς της Ελληνικής Τράπεζας και την ενσωμάτωση των θυγατρικών της στην Κύπρο συμπεριλαμβανομένης της εξαγορασθείσας CNP.
Από την πλευρά της η Τράπεζα Πειραιώς οδεύει προς απόκτηση του 90% της Εθνικής Ασφαλιστικής ενώ κυοφορούνται κινήσεις από την Εθνική Τράπεζα μετά και την πώληση του υπολοίπου 10% που κατείχε στην Εθνική Ασφαλιστική στο CVC.
Οι ελληνικές τράπεζες ακολουθούν το παράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών που ενισχύουν τα χαρτοφυλάκιά τους με ασφαλιστικά προϊόντα είτε μέσω συνεργασιών με ισχυρούς παίκτες του κλάδου είτε μέσω εξαγορών. Αξιοσημείωτα παραδείγματα περιλαμβάνουν την BNP Paribas, την ισπανική πολυεθνική Banco Santander, τον όμιλο ING, την HSBC που δραστηριοποιείται μέσω θυγατρικών, την ιταλική Intesa Sanpaolo, τη γαλλική Crédit Agricole κ.α..
Οι συνθήκες ευνοούν deals στο bancassurance όσο οι τράπεζες επιδιώκουν να προσθέσουν πηγές εσόδων από προμήθειες, πολύτιμες σε περιόδους χαμηλών επιτοκίων. Εξάλλου, αυτό το μοντέλο επιτρέπει ανάπτυξη της πελατειακής βάσης των τραπεζών σε έναν συγγενή τομέα, με ελεγχόμενο κόστος και θετικό αποτύπωμα στην απόδοση ιδίων κεφαλαίων.
Έχοντας αναπτύξει ισχυρά πλαίσια διαχείρισης κινδύνου και συμμόρφωσης οι τράπεζες είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του bancassurance. Επίσης, με τα ψηφιακά εργαλεία στα οποία επενδύουν συστηματικά είναι σε θέση να ενσωματώνουν ασφαλιστικά προϊόντα σε ψηφιακές εφαρμογές ανταποκρινόμενες έτσι και στη ζήτηση για ολοκληρωμένες χρηματοοικονομικές λύσεις, που βαίνει αυξανόμενη εάν ληφθούν υπόψη τομείς όπως η ιδιωτική κάλυψη υγείας σε εποχή όξυνσης του δημογραφικού λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της πίεσης που υφίστανται τα εθνικά συστήματα υγείας.
