Σερένα Γουίλιαμς: Πώς η στρατηγική στην καριέρα της άνοιξε δρόμο στη μητρότητα
- Η Σερένα Γουίλιαμς πιστεύει ότι οι θυσίες που έκανε στα νιάτα της της επιτρέπουν να βάζει τη μητρότητα πρώτη.
- «Δούλεψα σκληρά, όπως όλοι, απλά το έκανα λίγο πιο νωρίς», είπε
- Η θρυλική τενίστρια και επενδύτρια προσπαθεία να βρίσκεται στο σπίτι της 29 βράδια τον μήνα
Η Σερένα Γουίλιαμς, θρύλος του παγκόσμιου τένις και μαμά δύο κοριτσιών εξηγεί πως η έντονη επαγγελματική της πορεία από πολύ νεαρή ηλικία της προσφέρει σήμερα την πολυτέλεια να βρίσκεται ουσιαστικά δίπλα στις κόρες της.
«Νιώθω τυχερή που είχα μια καριέρα που μου επιτρέπει πλέον να μην χρειάζεται να κάνω όσα κάνει ο περισσότερος κόσμος. Δούλεψα σκληρά – όπως όλοι – απλώς το έκανα λίγο νωρίτερα. Αυτό τώρα αποδίδει. Μπορώ να βάζω τα παιδιά μου πρώτα», είπε στη συνέντευξή της στο Net-A-Porter, η οποία δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα.
Η Γουίλιαμς μπήκε στον επαγγελματικό χώρο του τένις το 1995, στα 15 της, και μέχρι την αποχώρησή της το 2022 είχε κατακτήσει 23 Grand Slam. Με τον σύζυγό της, τον συνιδρυτή του Reddit, Αλέξις Οχανιάν, έχουν δύο κόρες, την Ολύμπια και την Αντίρα. «Την Olympia δεν την άφησα μέχρι τα πέντε της! Ίσως το παράκανα, δεν το προτείνω – αλλά πάντα ήθελα να είμαι μαμά», λέει χαρακτηριστικά.
Παρά το φορτωμένο πρόγραμμα λόγω της Serena Ventures, προσπαθεί να διατηρεί σταθερές οικογενειακές συνήθειες. «Μαγειρεύω κάθε βράδυ που είμαι σπίτι. Είμαι εκεί 29 νύχτες τον μήνα… Πηγαίνω Νέα Υόρκη, κάνω ό,τι πρέπει και επιστρέφω για δείπνο».
Το 2022, δήλωνε στο Business Insider ότι δυσκολεύεται να μην αφιερώνει όλον τον ελεύθερο χρόνο της στα παιδιά της. «Η ενοχή της μαμάς είναι πραγματική. Πάντα νιώθω ένοχη όταν κάνω κάτι μόνη μου. Δεν ξέρω αν είμαι καλή μαμά ή αν η μέθοδός μου δουλεύει, αλλά είμαι πολύ κοντά στην κόρη μου, όπως ήμασταν εμείς με τους γονείς μας. Έχω βάλει αυστηρά όρια, αλλά μετά τη δουλειά πηγαίνω κατευθείαν σε εκείνη. Είναι υπέροχο, αλλά τώρα αναρωτιέμαι: “Και τι γίνεται με τη Σερένα;”».
Σε συνέντευξη στο Byrdie το 2024, η σταρ του τένις είπε ότι τα παιδιά της της δίνουν τη μεγαλύτερη χαρά στη ζωή. «Κανένας τίτλος Wimbledon δεν συγκρίνεται με το εθελοντισμό στο σχολείο του παιδιού μου».
