Η Deutsche Bank «βλέπει» άνοδο επιτοκίων και τιμών παγκοσμίως
-
Οι περισσότερες οικονομίες εκτός ΗΠΑ ανατιμολογούνται απότομα, με προσδοκίες υψηλότερων επιτοκίων λόγω χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής, ανόδου τιμών κατοικιών και προστασίας νομισμάτων.
-
Η Fed παραμένει επιφυλακτική, ενώ η Ιαπωνία μπαίνει σε κρίσιμο σημείο καμπής με πιθανή αύξηση επιτοκίων για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες.
-
Η Ευρωζώνη δείχνει ενδείξεις επιτάχυνσης, με PMI και μετοχές σε υψηλά επίπεδα, γεγονός που ενισχύει το αφήγημα παγκόσμιου επαναπληθωρισμού και πιθανών ανοδικών κινήσεων σε ευρωπαϊκά και ασιατικά νομίσματα.
Καθώς οι κεντρικές τράπεζες λαμβάνουν διαφορετικές αποφάσεις για τα επιτόκια αυτή και την επόμενη εβδομάδα, οι οικονομίες τους δείχνουν όλες ένα κοινό στοιχείο, σύμφωνα με τη Deutsche Bank: η παγκόσμια επαναπληθωριστική δυναμική επιστρέφει.
«Κάτι μαγειρεύεται. Σε αντίθεση με τα αμερικανικά επιτόκια, ο υπόλοιπος κόσμος φαίνεται πολύ πιο ενδιαφέρων», δήλωσε ο George Saravelos, επικεφαλής παγκόσμιας έρευνας FX της Deutsche Bank, σε σημείωμα πριν τις ανακοινώσεις.
Ο επαναπληθωρισμός σημαίνει προσπάθεια τόνωσης της οικονομίας μετά από ασθενή ανάπτυξη, συνήθως μέσω μείωσης επιτοκίων, αγορών κρατικών ομολόγων και φορολογικών περικοπών για την ενίσχυση της κατανάλωσης.
«Μια απότομη ανατιμολόγηση βρίσκεται σε εξέλιξη» στην Αυστραλία, είπε ο Saravelos, καθώς η αγορά πλέον αναμένει αύξηση επιτοκίων από την Reserve Bank of Australia στη συνεδρίαση του Φεβρουαρίου, παρότι την Τρίτη διατήρησε τα επιτόκια στο 3,6%.
«Αλλά δεν είναι μόνο η Αυστραλία. Οι προσδοκίες επιτοκίων σε πολλές οικονομίες εκτός ΗΠΑ έχουν εκτοξευθεί τους τελευταίους μήνες», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι οι αποδόσεις των αμερικανικών 10ετών ομολόγων είναι αμετάβλητες σε σύγκριση με αντίστοιχες σε Κορέα, Σουηδία, Ιαπωνία και άλλες χώρες, όπου σημειώθηκε άνοδος 30–50 μονάδων βάσης.
«Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής σε όλες αυτές τις χώρες: χαλαρή δημοσιονομική πολιτική, επιταχύνσεις στις τιμές κατοικιών και κεντρικές τράπεζες που δεν δέχονται περαιτέρω αποδυνάμωση των νομισμάτων τους. Με απλά λόγια, η παγκόσμια επαναπληθωριστική τάση επανέρχεται».
Η Fed ενέκρινε μια αναμενόμενη μείωση 25 μονάδων βάσης την Τετάρτη. Το εύρος του ομοσπονδιακού επιτοκίου διαμορφώθηκε στο 3,5%-3,75%, αλλά έστειλε μήνυμα πιο δύσκολου δρόμου για περαιτέρω μειώσεις. Από την Παρασκευή ξεκινά ξανά αγορές βραχυπρόθεσμων τίτλων ύψους 40 δισ. δολαρίων μηνιαίως για τη σταθεροποίηση της αγοράς.
Η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας διατήρησε τα επιτόκια στο 0% την Πέμπτη, ενώ ΕΚΤ και Τράπεζα της Αγγλίας συνεδριάζουν την επόμενη εβδομάδα.
Η Τράπεζα της Ιαπωνίας συνεδριάζει στις 19 Δεκεμβρίου, όπου αναμένεται να αυξήσει το βασικό της επιτόκιο. Αυτό είναι «ίσως πιο σημαντικό» από την απόφαση της Fed, σύμφωνα με τον Gautam Samarth της M&G Investments.
«Ίσως βλέπουμε ένα καθεστωτικό σημείο καμπής στην Ιαπωνία», είπε. «Ο πληθωρισμός είναι πρόβλημα» μετά από δεκαετίες εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, αν και η κυβέρνηση στηρίζει την οικονομία με νέα πακέτα τόνωσης.
Παράλληλα, στην Ευρώπη ο πληθωρισμός βρίσκεται ελαφρώς πάνω από τον στόχο του 2%, στοιχείο που ενισχύει την άποψη πως η ΕΚΤ θα τηρήσει ουδέτερη στάση.
Ο Saravelos επεσήμανε ότι τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια βρίσκονται «σε ιστορικά υψηλά», ενώ τα PMI της Ευρωζώνης υποδηλώνουν «ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης γύρω στο 1,5%». Ο ίδιος είπε πως η ανάπτυξη μπορεί να αποδειχθεί ισχυρότερη από ό,τι αναμένεται, ειδικά μετά το γερμανικό πακέτο στήριξης και τη μείωση των αποταμιεύσεων των νοικοκυριών.
«Τοποθετούμαστε εδώ και εβδομάδες ανοδικά σε νομίσματα Ανατολικής Ευρώπης και Σκανδιναβίας ως τρόπο έκφρασης του ευρωπαϊκού επαναπληθωρισμού», είπε. Τα ασιατικά νομίσματα είναι επίσης «βαθιά υποτιμημένα», αλλά μια ενίσχυσή τους θα στήριζε το παγκόσμιο κλίμα και το ευρώ έναντι του δολαρίου.
Στις ΗΠΑ, η αγορά τιμολογεί δύο μειώσεις επιτοκίων έως τον Σεπτέμβριο του 2026. «Εφόσον η Fed παραδώσει μόνο δύο μειώσεις μέχρι τότε, δεν θα υπάρξει ουσιαστική επίδραση στην ισοτιμία ώστε να αυξηθεί ο εισαγόμενος αποπληθωρισμός», σημείωσε ο Andrzej Szczepaniak της Nomura.
Αν και παραδοσιακά η ΕΚΤ ακολουθεί τη Fed, υπάρχουν περίοδοι απόκλισης όταν οι οικονομικοί κύκλοι το δικαιολογούν — όπως το 2016–2017, όταν η Fed αύξανε τα επιτόκια, ενώ η ΕΚΤ παρέμενε αμετάβλητη.
