Middle managers: Γιατί οι εταιρείες «κόβουν» τη μεσαία διοίκηση, ενώ ο ρόλος της γίνεται πιο κρίσιμος από ποτέ
- Οι επιχειρήσεις μειώνουν επίπεδα ιεραρχίας και θέσεις ενδιάμεσης επίβλεψης για ταχύτητα και εξοικονόμηση κόστους.
- Η μεσαία διοίκηση παραμένει κρίσιμη για coaching, διαχείριση απόδοσης, επίλυση συγκρούσεων και «μετάφραση» στόχων σε καθημερινή δουλειά.
- Το κλειδί δεν είναι «λιγότεροι managers», αλλά καλύτερα ορισμένος ρόλος, σαφή KPIs και επανεκπαίδευση σε ηγεσία αλλαγής και data-driven διοίκηση.
Η τάση συρρίκνωσης των ενδιάμεσων βαθμίδων διοίκησης —αυτό που στη διεθνή ορολογία περιγράφεται συχνά ως «flattening» ή «unbossing»— έχει λάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας το τελευταίο διάστημα. Εταιρείες τεχνολογίας, χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί και οργανισμοί παροχής υπηρεσιών προχωρούν σε μαζικές περικοπές θέσεων middle management, σε μια προσπάθεια να mειώσουν τα λειτουργικά κόστη και να επιταχύνουν τη λήψη αποφάσεων. Ωστόσο, ειδικοί σε θέματα ηγεσίας προειδοποιούν: η στρατηγική αυτή ενέχει τον κίνδυνο να διαρρήξει τον συνδετικό ιστό των επιχειρήσεων.
Σύμφωνα με την ανάλυση του CNBC, το σκεπτικό πίσω από τις απολύσεις είναι φαινομενικά απλό. Σε ένα περιβάλλον πίεσης για κερδοφορία, οι θέσεις που δεν παράγουν άμεσα κώδικα, δεν πωλούν προϊόντα και δεν χαράσσουν την υψηλή στρατηγική, θεωρούνται συχνά «περιττό βάρος». Η επικρατούσα διοικητική θεωρία θέλει την εξάλειψη της γραφειοκρατίας να φέρνει την ηγεσία πιο κοντά στην «πρώτη γραμμή».
Ο κρίσιμος ρόλος του «μεταφραστή» στρατηγικής
Ωστόσο, η πραγματικότητα της καθημερινής λειτουργίας είναι πιο σύνθετη. Οι ειδικοί τονίζουν ότι ο ρόλος του middle manager έχει εξελιχθεί δραματικά και είναι σήμερα πιο κρίσιμος από ποτέ, κυρίως λόγω της επικράτησης των υβριδικών μοντέλων εργασίας. Οι μεσαίοι μάνατζερ δεν είναι πλέον απλώς εντολοδόχοι ή ελεγκτές παρουσιών· είναι οι «μεταφραστές» της εταιρικής στρατηγικής. Είναι εκείνοι που μετατρέπουν τους αφηρημένους στόχους της ανώτατης διοίκησης σε συγκεκριμένα, καθημερινά παραδοτέα για τις ομάδες τους.
Όταν αυτό το επίπεδο αφαιρείται βίαια, δημιουργείται ένα κενό εκτέλεσης. Οι ανώτεροι διευθυντές (C-level) σπάνια έχουν τον χρόνο ή την εξειδίκευση να καθοδηγήσουν ατομικά τους εργαζόμενους, να λύσουν διαπροσωπικές συγκρούσεις ή να διαχειριστούν την ψυχολογία της ομάδας — καθήκοντα που κατεξοχήν βαραίνουν τη μεσαία διοίκηση. Το αποτέλεσμα είναι συχνά η αποξένωση των εργαζομένων και η πτώση της παραγωγικότητας, ακυρώνοντας στην πράξη την εξοικονόμηση κόστους από τις μισθοδοσίες.
Από γραφειοκράτες σε coaches απόδοσης
Επιπλέον, η συναισθηματική νοημοσύνη και η ικανότητα διαχείρισης κρίσεων σε πραγματικό χρόνο είναι δεξιότητες που δεν μπορούν να αυτοματοποιηθούν εύκολα. Ενώ τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να αναλάβουν το reporting και την παρακολούθηση δεικτών (KPIs), δεν μπορούν να κάνουν coaching, να εμπνεύσουν ή να διακρατήσουν τα ταλέντα σε μια δύσκολη περίοδο.
Το συμπέρασμα των ειδικών είναι σαφές: Το πρόβλημα δεν είναι η ύπαρξη της μεσαίας διοίκησης, αλλά ο παρωχημένος ορισμός του ρόλου της. Αντί για την κατάργηση των θέσεων, οι επιχειρήσεις που θέλουν να επιβιώσουν στο νέο περιβάλλον οφείλουν να επαναπροσδιορίσουν τους middle managers ως «coaches απόδοσης» και να τους απαλλάξουν από τη γραφειοκρατία, ώστε να εστιάσουν σε αυτό που πραγματικά προσθέτει αξία: την ανάπτυξη των ανθρώπων και την επίλυση προβλημάτων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
Πηγή: cnbc.com
