ΔΝΤ: Πρωτογενή πλεονάσματα και σταθερή μείωση του ελληνικού χρέους μέχρι το 2030
Σταθερή μείωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας και πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2030 προβλέπει το ΔΝΤ στην έκθεσή του για τις παγκόσμιες δημοσιονομικές εξελίξεις (Fiscal Monitor).
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έκθεση προβλέπεται πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,2% του ΑΕΠ το 2025 και στο 2,3% το 2026, ενώ το ισοζύγιο εσόδων – δαπανών, εάν ληφθούν υπόψη οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, αναμένεται μηδενικό φέτος και με έλλειμμα 0,8% το 2026.
Το ακαθάριστο δημόσιο χρέος προβλέπεται ότι θα μειωθεί από 154,8% του ΑΕΠ πέρυσι, στο 146,7% φέτος και στο 141,9% το 2026, με προοπτική να υποχωρήσει περαιτέρω στο 130,2% το 2030, ενώ για τα δημόσια έσοδα η έκθεση προβλέπει αύξηση από 49,3% του ΑΕΠ πέρυσι στο 49,8% φέτος και το 50% το 2026, για να υποχωρήσουν στη συνέχεια στο 46,8% το 2030.
Οι δημόσιες δαπάνες από 48% του ΑΕΠ το 2024 προβλέπεται να αυξηθούν στο 49,8% φέτος και περαιτέρω στο 50,8% το 2026, για να μειωθούν στο 48,2% το 2030.
Αύξηση ρεκόρ για το παγκόσμιο χρέος
Η έκθεση του Ταμείου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το παγκόσμιο δημόσιο χρέος, για το οποίο προβλέπει αύξηση πάνω από το 100% του ΑΕΠ το 2029, στο υψηλότερο επίπεδο από το 1948, ακολουθώντας μία πιο απότομη ανοδική τροχιά από τις προ πανδημίας προβλέψεις.
Πολλές μεγάλες χώρες -όπως ο Καναδάς, η Κίνα, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ιαπωνία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ- προβλέπεται ότι έχουν ή θα φτάσουν σε ένα επίπεδο δημόσιου χρέους μεγαλύτερο από το 100% του ΑΕΠ. Ωστόσο, ο δημοσιονομικός κίνδυνος για αυτές τις χώρες είναι μέτριος, επειδή έχουν συνήθως βαθιές και ρευστές αγορές κρατικών ομολόγων και συχνά ευρύτερες επιλογές πολιτικής.
Αντίθετα, πολλές αναδυόμενες αγορές και χώρες με χαμηλό εισόδημα αντιμετωπίζουν δυσκολότερες δημοσιονομικές προκλήσεις, παρά το σχετικά χαμηλό χρέος τους.
Γενικά, η δυναμική του παγκόσμιου δημόσιου χρέους έχει αυξηθεί θεαματικά, λόγω και της αύξησης των επιτοκίων τα τελευταία χρόνια, εγκυμονώντας δημοσιονομικούς κινδύνους, σύμφωνα με το ΔΝΤ, καθώς μάλιστα η μελλοντική πορεία των επιτοκίων είναι πολύ αβέβαιη.
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι χώρες για αυξημένες αμυντικές δαπάνες όπως και δαπάνες για φυσικές καταστροφές, για το δημογραφικό και την ανάπτυξη συνδυάζονται με «πολιτικές κόκκινες γραμμές κατά της αύξησης φόρων και με μειωμένη δημόσια συνειδητοποίηση των δημοσιονομικών ορίων», σημειώνει το Ταμείο.
«Το συμπέρασμα είναι αναπόδραστο: ξεκινώντας από υπερβολικά υψηλά ελλείμματα και χρέη, η επιμονή σε δαπάνες μεγαλύτερες από τα φορολογικά έσοδα θα ωθεί το δημόσιο χρέος σε όλο και υψηλότερα επίπεδα απειλώντας τη βιωσιμότητα και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα», τονίζεται στην έκθεση.
