DW για κυβέρνηση Μερτς στη Γερμανία: Κακό ποδαρικό, χρήσιμη προειδοποίηση
Στις επιπτώσεις που έχει για τη νέα κυβέρνηση του Φρίντριχ Μερτς στη Γερμανία η κοινοβουλευτική ήττα που υπέστη ο καγκελάριος στην πρώτη ψηφοφορία στο κοινοβούλιο της χώρας αναφέρεται την Κυριακή η Deutsche Welle.
Το δημοσίευμα σημειώνει πως η Άνγκελα Μέρκελ δεν υποχρεώθηκε τελικά να δει αυτό που είχε επανειλημμένα επιχειρήσει να αποτρέψει. Ήταν παρούσα στα θεωρεία της Μπούντεσταγκ την περασμένη Τρίτη το πρωί, όταν ο Φρίντριχ Μερτς απέτυχε στην πρώτη του απόπειρα να εκλεγεί καγκελάριος.
Αλλά στη συνέχεια εγκατέλειψε την αίθουσα εξαιτίας άλλης υποχρέωσης και έτσι «έχασε» την απογευματινή ψηφοφορία, όταν κάποιοι από τους 18 άτακτους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας επέστρεψαν στην κομματική γραμμή και εξασφάλισαν με 325 ψήφους την απαραίτητη πλειοψηφία για να αποκτήσει η Γερμανία μετά από ένα δράμα χωρίς γραπτό σενάριο τον δέκατο καγκελάριο της ιστορίας της.
Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιοι ήταν αυτοί οι 18 και κυρίως πόσοι από αυτούς προέρχονταν από την Χριστιανική Ένωση και πόσοι από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.
«Κοιτάμε μπροστά»
Οι ηγεσίες των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων, αλλά και ο ίδιος ο Μερτς, όπως και ο σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών Λαρς Κλίνγκμπαϊλ επαναλάμβαναν τις επόμενες ώρες και ημέρες ότι δεν θα ασχοληθούν με την αναζήτηση των ενόχων. Καλύτερο είπαν να ξεχάσουν αυτή την τρικλοποδιά και να κοιτάξουν μπροστά. Δεν έχουν άδικο.
Θα ήταν ολέθριο να ξυπνήσει μέσα τους ο ντετέκτιβ και να αρχίσουν να αναλώνονται σε θεωρίες για το ποιος και γιατί, που μάλλον θα κατευθύνονταν προς την απέναντι πλευρά, δηλητηριάζοντας ένα κλίμα μεταξύ των εταίρων του συνασπισμού που δεν είναι και το καλύτερο.
Αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με την κορυφή, αφού Μερτς και Κλίνγκμπαϊλ, δείχνουν να το εννοούν όταν επαναλαμβάνουν ότι έχουν βρει «χημεία» μεταξύ τους. Σε αυτό βοηθά σίγουρα το γεγονός ότι ο Κλίνγκμπαϊλ προέρχεται από τη συντηρητική πτέρυγα του SPD και ο Μερτς ήταν πρόθυμος να κάνει συμβιβασμούς προκειμένου να κάνει πραγματικότητα αυτό που ήταν όνειρο ζωής για δύο δεκαετίες. Τα προβλήματα με την «χημεία» έχουν να κάνουν με το μεσαίο στελεχικό δυναμικό και με τη βάση και των δύο κομμάτων, όπου οι γκρίνιες είναι πολύ πιο ηχηρές από ψιθύρους για να μην τις έχουν καταγράψει οι ηγεσίες.
Η νέα γερμανική κυβέρνηση
Συνεπώς το στραβοπάτημα της πρώτης ψηφοφορίας δεν βελτίωσε το κλίμα ούτε είναι σίγουρο ότι μπορεί να λειτουργήσει συγκολλητικά για τον «μικρομέγαλο» συνασπισμό, όπως θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κανείς συγκρίνοντας με το παρελθόν. H δυσφορία της βάσης αντανακλάται και στις μετρήσεις για το πώς βλέπει συνολικά η γερμανική κοινωνία αυτή την κυβέρνηση και αυτόν τον καγκελάριο. Στη δημοσκόπηση «Τάσεις» του πρώτου καναλιού της δημόσιας τηλεόρασης ΑRD μόλις 32% θεωρεί τον Μερτς καλή επιλογή για το αξίωμα. Κακή επιλογή τον θεωρεί 59%.
Χαμηλά ο πήχυς
Αλλά επειδή όλα έχουν δύο όψεις, αυτό μπορεί να είναι το μεγάλο πλεονέκτημα του νέου καγκελάριου, αν ξέρει να το εκμεταλλευτεί. Όταν οι προσδοκίες είναι χαμηλές είναι εύκολο να περάσεις πάνω από τον πήχυ. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για το πάθημα της Τρίτης.
Δεν ισχύει στην πολιτική το «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται». Έχουν υπάρξει πολλές καλές ημέρες που κατέληξαν αφόρητες. Αυτό που χρειάζονται τόσο ο Μερτς, όσο και ο Κλίνγκμπαϊλ, είναι να ξεχάσουν το «τσαλάκωμα» που μπορεί να ένιωσαν στην όχι και κοντή αυτοπεποίθησή τους και να το δουν σαν μια χρήσιμη προειδοποίηση. Να αφήσουν τις αυτοαναφορές και να ψάξουν τι τους λείπει για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τόσο κάποιων βουλευτών τουςόσο πολύ περισσότερο της κοινωνίας. Εκεί ας επιστρατεύσουν και αρετές ντετέκτιβ.
