Ένα δύσκολο καλοκαίρι
Η κυβέρνηση δεν περνάει την καλύτερή της φάση. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς εάν κάνει μια βόλτα στο εντευκτήριο της βουλής. Οι εκπρόσωποι του έθνους ανησυχούν μήπως ο κοριός των νόμιμων επισυνδέσεων τους έχει τσιμπήσει να ζητάνε ένα μικρορουσφέτι. Μπορεί η χώρα να τρέχει ώστε να ψηφιοποιήσει το δημόσιο και να προλάβει το τρένο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, ωστόσο το πολιτικό της γονιδίωμα, το ρουσφέτι, δεν την εγκαταλείπει. Η εμπιστοσύνη στο κράτος είναι ακόμη σε πολύ χαμηλά επίπεδα – ό,τι αξιολογείται με ανθρώπινη παρέμβαση μπορεί να αλλοιωθεί. Άρα η σχέση συναλλαγής με τον βουλευτή καλά κρατεί.
Υπάρχουν βουλευτές που στις προσωπικές τους συνομιλίες υποστηρίζουν πως οι ψηφοφόροι προσαρμόζονται πιο γρήγορα από τους πολιτικούς: «Κανείς δεν ήρθε να μου ζητήσει να βάλω το παιδί του στο πανεπιστήμιο», λέει ένας κυβερνητικός βουλευτής. «Το σύστημα των Πανελλαδικών είναι αδιάβλητο μερικές δεκαετίες τώρα. Ούτε μου ζητάνε να επιταχύνουν την απονομή της σύνταξης. Το σύστημα λειτουργεί μια χαρά». Πίσω από την ενοχική παραδοχή, ο βουλευτής ομολογεί πως οι κάθε είδους διευκολύνσεις γίνονται στις τρύπες του συστήματος που δεν έχει στεγανοποιηθεί από την ανθρώπινη παρέμβαση.
Το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση είναι το γιατί, ενώ όλοι γνώριζαν πως οι αγροτικές επιδοτήσεις παραμένουν πεδίο διαφθοράς, δεν αποφάσισε έγκαιρα να μεταφέρει τη διαχείριση των απαιτήσεων σε φορείς του δημοσίου που διαθέτουν την τεχνογνωσία να ελέγχουν. Γιατί δηλαδή οι λεγόμενοι αδιάφθοροι της ΑΑΔΕ πρέπει να πιάσουν δουλειά τώρα, στον έβδομο χρόνο διακυβέρνησης της ΝΔ. Αυτό θα τη γλίτωνε από όλο τον διασυρμό που το θέμα προσφέρει για τους βουλευτές κάθε απόχρωσης, που λειτουργούν ως μεσάζοντες κάθε μικροσυμφέροντος. Κανένας ψηφοφόρος δεν πέφτει από τα σύννεφα για τις πρακτικές αυτές. Ωστόσο η κυβέρνηση αυτή επένδυσε στην ψηφιοποίηση του κράτους, ως βασικό μοχλό εκσυγχρονισμού. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ στιγματίζει το αφήγημα. Δεν μπορείς να λες πως άλλαξες το κράτος, όταν σκάνε τέτοιες ιστορίες.
Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μουδιασμένα την υπόθεση, την ώρα που η αντιπολίτευση ζητά εκλογές, γνωρίζοντας πως καμία εναλλακτική πρόταση εξουσίας δεν υπάρχει στο τραπέζι. Κι αυτό οφείλεται στην υπεροχή Μητσοτάκη – παρά τη φθορά και τα λάθη, ο Πρωθυπουργός παραμένει κυρίαρχος του παιχνιδιού. Όμως υποθέσεις όπως αυτή, αποδυναμώνουν το αφήγημα κι απομακρύνουν τον πολιτικό στόχο για αυτοδύναμη νίκη στις εκλογές. Η κυβέρνηση πίστευε πως θα πάει στη ΔΕΘ καβάλα στο άλογο, θα εξαγγείλει φοροελαφρύνσεις και θα καθαρίσει το τοπίο αφήνοντας τους άλλους να παρακολουθούν. Προς το παρόν θα πρέπει να διαχειριστεί ένα δύσκολο κοινοβουλευτικό καλοκαίρι.
