Επενδύσεις σε Τεχνητή Νοημοσύνη και έλλειψη οργανωσιακής ευελιξίας
Μια πρόσφατη μελέτη του MIT δείχνει ότι το 95% των οργανισμών δεν αποκομίζουν απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα από τις πρωτοβουλίες τους στην τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ), παρότι εργαλεία όπως το ChatGPT και το Copilot έχουν υιοθετηθεί ευρέως. Οι μεγάλοι οργανισμοί που έχουν μεγαλύτερη ευχέρεια για επενδύσεις, όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα, έχουν αρχίσει να αυξάνουν των όγκο πιλοτικών έργων ΤΝ, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό έχει προχωρήσει πέρα από τον πειραματισμό. Σε πολλές περιπτώσεις η πραγματική χρήση ΤΝ έχει γίνει μονομερώς με την πρωτοβουλία ενός μεγάλου αριθμού υπαλλήλων που δεν μπορούν να περιμένουν κάποιο κεντρικό σχεδιασμό και επίβλεψη.
Βέβαια η ταχύτητα των εξελίξεων είναι μεγαλύτερη της ταχύτητας κεντρικού σχεδιασμού και υλοποίησης αλλαγών σε μεγάλους οργανισμούς. Και αυτό επιβεβαιώνει και η μελέτη του MIT όπου οι μικρότερου μεγέθους οργανισμοί που είναι και ποιο ευέλικτοι έχουν μεγαλύτερες επιτυχίες στο να δείξουν απτά αποτελέσματα πέραν της φάσης πειραματισμού “of spaghetti throwing and seeing what sticks” που διανύουμε.
Η άνοδος των AI agents
Οι εξελίξεις πλέον οδηγούν και σε νέους τρόπους υλοποίησης με την εισαγωγή AI agents που έχουν αυξημένα επίπεδα αυτονομίας και μπορούν να εκτελούν ενέργειες σε πραγματικά συστήματα και να παρακολουθούν περιβάλλοντα και να λαμβάνουν αποφάσεις βάσει δεδομένων. Οι επιτυχημένες υλοποιήσεις δεν κοιτάνε μόνο δείκτες τεχνικής χρήσης των εργαλείων προερχόμενα από τα τμήματα τεχνολογίας, αλλά είναι στοχευμένες σε κρίσιμες επιχειρησιακές λειτουργίες που πραγματικά δίνουν υπεραξία στους οργανισμούς και τους δίνεται η δυνατότητα να μαθαίνουν και να βελτιώνουν την συμπεριφορά τους σε σχέση με τους τελικούς χρήστες. Ένας AI agent δεν είναι απλός συνομιλητής, αλλά ένας ψηφιακός συνεργάτης που μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλία και να εκτελέσει εργασίες. Η μετάβαση αυτή δεν είναι απλώς τεχνολογική, είναι οργανωσιακή και σε μεγάλο βαθμό και πολιτισμική για το τι σημαίνει αυτό για τον κόσμο της εργασίας.
Μεταξύ οργανωσιακής ακαμψίας και ευελιξίας
Οι AI agents δυνητικά μπορούν να αναδειχθούν ως καταλύτες οργανωσιακής ευελιξίας, επιτρέποντας στις επιχειρήσεις να ανταποκριθούν ταχύτερα στις αλλαγές της αγοράς και να βοηθάνε στην καινοτομία με μεγαλύτερη ταχύτητα και ακρίβεια. Ο επανασχεδιασμός λοιπόν των δομών, των ρόλων και της ίδιας της έννοιας της ηγεσίας δεν είναι πλέον ήσσονος σημασίας όταν σκεφτόμαστε επενδύσεις σε ΤΝ.
Τα παραδοσιακά επιχειρησιακά μοντέλα, βασισμένα σε μεγάλες ιεραρχικές δομές, σταθερές διαδικασίες και γραμμική λήψη αποφάσεων, δεν θα ανταποκρίνονται πλέον στις απαιτήσεις ενός περιβάλλοντος που θα το χαρακτηρίζει η ευελιξία, ο πειραματισμός και η διαρκής μάθηση των εργαζόμενων σε συνδυασμό με το επίπεδο μάθησης και βελτίωσης των ίδιων των AI agents. Οι AI agents δυνητικά θα προσφέρουν τη δυνατότητα μετάβασης σε νέα λειτουργικά μοντέλα, τα οποία θα χαρακτηρίζονται από:
– Λήψη αποφάσεων σε πραγματικό χρόνο, βασισμένη σε συνεχή ανάλυση δεδομένων.
– Αποκέντρωση της εκτέλεσης λειτουργειών, με ενδυνάμωση των ομάδων μέσω έξυπνων εργαλείων ΤΝ.
– Προσαρμοστικές ροές εργασίας, που εξελίσσονται δυναμικά με βάση την απόδοση τους
Συμβουλές στρατηγικής και τεχνολογίας – χωρίς πραγματικές αλλαγές
Ως απάντηση στην αυξανόμενη υιοθέτηση της ΤΝ πολλοί Διευθύνοντες Σύμβουλοι και τα Διοικητικά τους Συμβούλια διαπιστώνουν ότι τους λείπει η κατάλληλη καθοδήγηση για να ενσωματώσουν ουσιαστικά την ΤΝ και τους AI agents στις επιχειρήσεις τους. Οι περισσότεροι σύμβουλοι που έχουν στη διάθεσή τους είναι είτε τεχνολόγοι είτε παραδοσιακοί σύμβουλοι στρατηγικής. Και ως αποτέλεσμα οι επενδύσεις σε πιλοτικά έργα ΤΝ δεν έχουν λάβει υπόψη τις λεπτομερείς επιχειρησιακές λειτουργίες, την διαχείριση της αλλαγής και υιοθέτηση νέου τρόπου εργασίας. Τα μεγαλύτερα εμπόδια θα προκύψουν από τον ίδιο τον οργανισμό που θα προσπαθεί να κρατήσει το σημερινό status quo. Αυτό που λείπει λοιπόν είναι άτομα που κατανοούν πώς η ΤΝ επηρεάζει την οργανωσιακή κουλτούρα, τη συμπεριφορά των ανθρώπων και τη δυναμική της διαχείρισης των αλλαγών.
Υιοθέτηση στην πράξη
Υπάρχουν πλέον παραδείγματα που οργανισμοί έχουν βρει την σωστή φόρμουλα οργανωτικά για το πως θα εισαγάγουν την ΤΝ, και να αποδράσουν από την φάση του πειραματισμού και επενδύσεων στα τμήματα τεχνολογίας τους. Το τεχνικό υπόβαθρο για να υλοποιηθούν έργα ΤΝ από τεχνικής απόψεως δεν είναι πλέον κάτι απαγορευτικό για πολλούς οργανισμούς – και ένα μεγάλο πρόβλημα είναι το θέμα οργάνωσης, παρακολούθησης και υιοθέτησης των αλλαγών.
– Μια πολυεθνική εταιρεία καταναλωτικών προϊόντων δημιούργησε ένα “Συμβουλευτικό Συμβούλιο ΤΝ” που περιλαμβάνει ειδικούς στην οργανωσιακή συμπεριφορά, την ηθική της τεχνολογίας και την ευέλικτη ηγεσία.
– Αντίστοιχα, μια διεθνής τράπεζα δημιούργησε ένα “Συμβούλιο Ψηφιακής και ΤΝ Ευελιξίας“, το οποίο καθοδηγεί τον Διευθύνοντα Σύμβουλο στη σύνδεση των επενδύσεων σε ΤΝ με τον οργανωτικό μετασχηματισμό και αλλαγής τρόπου εργασίας του οργανισμού.
Αυτά τα συμβούλια δεν είναι η μοναδική λύση, αλλά σίγουρα είναι μέρος του παζλ που πρέπει να συμπληρωθεί για να αντιμετωπιστεί και η ανάγκη ευελιξίας και υιοθέτησης των αλλαγών στον χώρο της εργασίας. Οι διαφορετικές οπτικές που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σίγουρα περιλαμβάνουν ειδικούς στην τεχνητή νοημοσύνη και την επιστήμη δεδομένων, αλλά εξίσου σημαντικοί θα είναι και οι:
– Οργανωσιακοί ψυχολόγοι και ειδικοί στη διαχείριση αλλαγής,
– Ηθικολόγοι και νομικοί συμβούλοι,
– Στελέχη με βαθιά γνώση του κάθε επιμέρους κλάδου,
– Και ένα ανανεωμένο τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού
Η επιτυχής ενσωμάτωση της ΤΝ δεν είναι απλώς ένα τεχνολογικό εγχείρημα—είναι μια μεγάλη μετατόπιση για το τι εστί Ψηφιακός Μετασχηματισμός – και θα είναι μια πολύ διαφορετική εμπειρία. Οι οργανισμοί που θα θέλουν να διασφαλίσουν ότι οι επενδύσεις τους θα πιάσουν τόπο θα αποφύγουν την υπερβολική εστίαση στην τεχνολογία, χωρίς επαρκή κατανόηση των ανθρώπινων και οργανωσιακών επιπτώσεων. Η οργανωσιακή ευελιξία νομοτελειακά θα αναδειχθεί ως ένα από τα ποιο σημαντικά πλεονεκτήματα, για να ξεφύγουν οι οργανισμοί από την φάση του πειραματισμού.
