Οι «Εξομολογήσεις» του Gérard Depardieu

Οι «Εξομολογήσεις» του Gérard Depardieu

Αποσπάσματα από το εμβληματικό έργο «Εξομολογήσεις» του Αγίου Αυγουστίνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Η ερμηνεία του Gérard Depardieu στις “Εξομολογήσεις” του Αγίου Αυγουστίνου δεν είναι απλώς ένας ρόλος ή ένα θέαμα μόνο, είναι περισσότερο ένας στοχασμός, μια ιεροτελεστία, μια πράξη ανιδιοτέλειας, μια στιγμή μοναξιάς με τον εαυτό του. Στις 19 Ιανουαρίου ο διάσημος Γάλλος ηθοποιός θα βρεθεί στην Αθήνα για μία βραδιά μόνο και θα παρουσιάσει το εμβληματικό κείμενο ενός από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους που υπήρξαν ποτέ.

Όπως λέει ο ίδιος ο Depardieu, η αρχική ιδέα για αυτό το έργο ήταν να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη. Διαβάζοντας όμως το κείμενο (το οποίο έχει διασκευαστεί από τον πανεπιστημιακό και ειδικό για το έργο του Άγιου Αυγουστίνου Αντρέ Μαντούζ), εντυπωσιάστηκε από τη νεωτερικότητα και τη σπιρτάδα του και, διαισθανόμενος ότι θα ήταν κάτι υπερβολικά δυνατό και όμορφο για να μεταφερθεί σε ταινία, αποφάσισε να το αποδώσει σε έναν χώρο που αναδίνει μια θρησκευτικότητα, όπως αυτόν ενός θεάτρου.

«Είμαι πολύ ευτυχισμένος! Αν τον είχα γνωρίσει νωρίτερα θα με είχε γλυτώσει από χρόνια ψυχανάλυσης!» Μ΄αυτό τον τρόπο ο ηθοποιός περιέγραψε τη “συνάντησή” του με τον Άγιο Αυγουστίνο. Και έτσι, μια παγωμένη Κυριακή του Φεβρουαρίου του 2003, στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας των Παρισίων, απήγγειλε, σχεδόν απροσδόκητα, αποσπάσματα από τις «Εξομολογήσεις».

Ο Depardieu γοητεύτηκε από την αντισυμβατικότητα του κειμένου των “Εξομολογήσεων”, που -όπως λέει- «κρύβει μέσα του πολλή ενέργεια αλλά και πολύ συναίσθημα, μια δημιουργικότητα, μια πνευματικότητα, και πολλή αγάπη».

Πριν την μεταστροφή στο Χριστιανισμό ο Αυγουστίνος είχε ζήσει τη ζωή του, είχε ερωτευθεί μια γυναίκα, με την οποία απέκτησε και ένα παιδί. Επί 30 και κάτι χρόνια, είχε αρνηθεί να ενταχθεί στην καθολική θρησκεία της μητέρας του και να βαπτισθεί. Υπήρχαν επίσης φήμες ότι διήγε έκλυτη ζωή, αλλά ακριβώς αυτή η δύναμη που βρήκε για να ανανήψει και να πάρει την τύχη του στα χέρια του ήταν αυτό που γοήτευσε τον Depardieu γι’ αυτόν τον άνθρωπο που προχώρησε στη ζωή παρά το επιβαρυμένο παρελθόν του. Στον Αυγουστίνο βλέπει ο Depardieu έναν εκπληκτικό μοντερνισμό και τη δύναμη της συλλογιστικής. «Τα κείμενά του είναι διαλέξεις τιμιότητας και μεταφοράς μιας ενεργητικότητας. Πρόκειται για καθαρή ποίηση. Το ουσιώδες είναι η δύναμη και η ομορφιά που αναδύεται από το κείμενο».