Το φαινόμενο Φέτελ και το μέλλον της Formula 1
Η βιομηχανία της F1 βρήκε στο πρόσωπο του νεαρού Γερμανού πιλότου μια προοπτική γεμάτη δισεκατομμύρια.
Όταν κέρδισε αναπάντεχα το Grand Prix της Μόντζα το 2008, τα ΜΜΕ τον… βάφτισαν «μικρό Σούμι» ή «νέο Σουμάχερ». Όμως ο ίδιος ουδόλως ενθουσιάστηκε, παρά το γεγονός ότι τον συνέκριναν πια με τον μέντορά του. Αυτό που ήθελε, είχε πει, ήταν να τον αποκαλούν «ο νέος Φέτελ».
Τώρα, όλοι τον φωνάζουν με το όνομά του. Μόλις στα 26 του, άλλωστε, ο Γερμανός Σεμπαστιάν Φέτελ κατάφερε να μπει στο πάνθεον των μεγάλων οδηγών της Φόρμουλα 1, θριαμβεύοντας στο Grand Prix της Ινδίας.
Διαβάστε ακόμη: Anki Drive: «Γκάζι» από το μέλλον
Για την ακρίβεια, περνά στα χρονικά ως ο νεαρότερος οδηγός που κατακτά το παγκόσμιο πρωτάθλημα για τέσσερα συναπτά έτη. Όταν πέτυχαν το αντίστοιχο ρεκόρ, βλέπετε, ο μεν συμπατριώτης του Μίκαελ Σουμάχερ ήταν 32 ετών, ο δε θρυλικός Αργεντίνος Χουάν Μανουέλ Φάντζιο είχε πατήσει πια τα 45.
Αλλά αυτή δεν ήταν καν η πρώτη του… πρωτιά. Το 2009 -όταν πρωτοαγωνίστηκε για την Red Bull– ήταν ο νεαρότερος που τελείωσε δεύτερος τη σεζόν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Την επόμενη χρονιά, έγινε ο νεαρότερος νικητής του.
Νωρίτερα, είχε περάσει στην ιστορία ως ο νεαρότερος στα χρονικά οδηγός F1 που πήρε μέρος σε ελεύθερα δοκιμαστικά του Grand Prix, πήρε πόντους στο πρωτάθλημα, ηγήθηκε κούρσας και διασφάλισε pole position (πρώτη θέση εκκίνησης). Για την ακρίβεια, σήμερα είναι ήδη τρίτος στην κατάταξη των περισσότερων pole position, μετά τον Σουμάχερ και τον τρεις φορές πρωταθλητή Άιρτον Σένα.
Διαβάστε ακόμη: Οι δέκα καλύτερες διαφημίσεις αυτοκινήτων
Για τον θαυμαστό κόσμο της Formula 1, τέτοιου διαμετρήματος αστέρες είναι σαν μάνα εξ ουρανού! Διατηρούν το ενδιαφέρον ζωντανό όχι μόνον των πιστών της θεατών, αλλά και των χορηγών, των χωρών που έχουν πίστες στα εδάφη τους ή θα ήθελαν να επενδύσουν στην κατασκευή ενός μόνιμου circuit (όπως π.χ. στην Ταϋλάνδη, στο Χονγκ Κονγκ, στο Λας Βέγκας ή αυτό που φημολογείτο για την Πάτρα, ), των τηλεοπτικών δικτύων που μεταδίδουν τους αγώνες, καταβάλλοντας 500 εκατ. δολ ετησίως για τα δικαιώματα μετάδοσης.
Πρόκειται για έναν «χορό» δισεκατομμυρίων -για την ακρίβεια, τα έσοδα της F1 group μόνον για το 2012 υπολογίζονται στα 1,6 δισ. δολ- στον οποίο μπαίνουν η μία μετά την άλλη αυτοκινητοβιομηχανίες, καπνοβιομηχανίες, αεροπορικές εταιρίες, τράπεζες, εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, χημικών και αναψυκτικών.
Διαβάστε ακόμη: Tο νέο Kawasaki Z1000
Το 47,5% των συνολικών εσόδων μοιράζονται μεταξύ τους οι διαγωνιζόμενες ομάδες, ανάλογα με την τελική κατάταξή τους: η Infiniti Red Bull Racing, η Scuderia Ferrari, η Vodafone McLaren Mercedes, η Lotus, η Mercedes AMG Petronas, η Sauber, η Sahara Force India, η Williams, η Scuderia Toro Rosso, η Caterham και η Marussia. Κι αυτές με τη σειρά τους γίνονται «όχημα» για μεγάλες επενδύσεις, που «τροφοδοτούν» ολόκληρους βιομηχανικούς τομείς (εξοπλισμό, λάστιχα, μηχανολογικά μέρη, τουρισμό κλπ).
Όχι τυχαία, οι φήμες πλέον οργιάζουν ότι έχουν μπει στην τελική πια ευθεία οι διαδικασίες για την είσοδο της F1 στη χρηματιστηριακή αγορά, με μία IPO αξίας 12 δισ. δολαρίων! Τα σχέδια αυτά «μαγειρεύονται» εδώ και μήνες, αλλά μπήκαν αναγκαστικά στον «πάγο», μετά τις δικαστικές περιπέτεις του αφεντικού της F1, Μπέρνι Έκλεστον, στη Γερμανία.
Για την ιστορία, πάντως, τα εμπορικά δικαιώματα της Formula 1 ελέγχει η Formula One Group: ένα συνονθύλευμα από 30-40 εταιρίες, με μητρική την Delta Topco, όπου τη «μερίδα του λέοντος» κατέχει η CVC Capital Partners, με 35,5% των μετοχών.
