Φέσσας: Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα μετά το τέλος των μνημονίων

Την ικανοποίησή του για την αναμενόμενη ολοκλήρωση του 3ου Μνημονίου τον Αύγουστο εκφράζει ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θεόδωρος Φέσσας σε δήλωσή του προς το ΑΠΕ ενόψει του Eurogroup της 21ης Ιουνίου, σημειώνοντας ωστόσο ότι αυτό συμπίπτει με σοβαρούς συμβιβασμούς σε κρίσιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως στην αγορά εργασίας.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιά Δημήτρης Μαθιός ζητά εντατικοποίηση των αποκρατικοποιήσεων καθώς και κλείσιμο των εκκρεμοτήτων στη φορολογία και τα εργασιακά.

Αναλυτικά οι τοποθετήσεις των κ.κ. Φέσσα και Μαθιού έχουν ως εξής:

Θ. Φέσσας:

Ο ΣΕΒ εκφράζει την ικανοποίησή του για την αναμενόμενη ολοκλήρωση του 3ου Μνημονίου τον Αύγουστο, αν και πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτό συμπίπτει με σοβαρούς συμβιβασμούς σε κρίσιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως πχ. στην αγορά εργασίας. Ταυτόχρονα το νέο μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής δεν κομίζει καμία ουσιαστική αλλαγή στο μείγμα πολιτικών που εφαρμόζεται σήμερα και βασίζεται στην υπερφορολόγηση της εργασίας και των παραγωγικών δραστηριοτήτων.

Με βάση τα στοιχεία του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2019-2022, που μόλις δημοσιοποιήθηκε, οι επίσημες μακροοικονομικές προβλέψεις με ρυθμό ανάπτυξης 2% στην 5ετία 2018-2022 αποτυπώνουν μια κατάσταση οιονεί στασιμότητας της αναπτυξιακής δυναμικής. Ο ρυθμός αυτός κρίνεται αναντίστοιχος της απαιτούμενης ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας μετά από μια 10ετία (2007-2017) απωλειών στο ΑΕΠ κατά 25%. Στο σενάριο αυτό, οι καθαρές εξαγωγές αντί να έχουν θετική και αυξανόμενη συμβολή, έχουν, αντιθέτως, μηδενική συνεισφορά στο ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας. Αυτό είναι άκρως ανησυχητικό, καθώς κατ΄ αυτόν τον τρόπο η εξωστρέφεια του «νέου» παραγωγικού προτύπου της χώρας παραπέμπεται στις καλένδες. Η μεταφορά πόρων (5 ποσοστιαίες μομάδες του ΑΕΠ) από την κατανάλωση στις επενδύσεις είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν πρόκειται να γίνει χωρίς τον μετασχηματισμό του παραγωγικού προτύπου προς μια εξωστρεφή οικονομία. Χωρίς την αύξηση δηλαδή εξαγωγών και παράλληλη υποκατάσταση εισαγωγών, που αυξάνουν την παραγωγή, την απασχόληση και τα εισοδήματα.

Διαφορετικά, οι επενδύσεις αυξάνουν το κεφαλαιακό απόθεμα των χαμηλής παραγωγικότητας κλάδων των μη διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών, της παραδοσιακής, δηλαδή, παραγωγικής βάσης της οικονομίας, απορροφώντας την όποια αύξηση της ιδιωτικής αποταμίευσης (μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης). Το αναπτυξιακό αυτό σενάριο είναι μεν εσωτερικά συνεπές, αλλά δεν είναι το ζητούμενο για να βγούμε οριστικά από αυτήν. Δεδομένου ότι τα επόμενα χρόνια, η Ελλάδα θα κληθεί να λειτουργήσει σε ιδιαίτερα στενές δημοσιονομικές συνθήκες, οφείλει να δημιουργήσει ένα περιβάλλον εξαιρετικά φιλικό προς τις επιχειρήσεις, ικανό να προσελκύσει άμεσες ξένες επενδύσεις παρά τα υψηλά επίπεδα φορολογίας, εφόσον επιθυμεί να επιτύχει βιώσιμη ανάπτυξη και να συγκλίνει με την Ευρώπη. Αυτό κρίνεται δύσκολο να επιτευχθεί, διότι το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας παραμένει απαγορευτικό καθώς τροφοδοτείται από έναν συνδυασμό υπερφορολόγησης, υψηλού μη μισθολογικού κόστους, υψηλού κόστους ενέργειας και δυσανάλογα μεγάλης και αναποτελεσματικής γραφειοκρατίας.

Ο ΣΕΒ θα ήθελε να επισημάνει ότι η ολιστική στρατηγική ανάπτυξης που παρουσίασε η κυβέρνηση τον Απρίλιο δεν περιλαμβάνει επαρκείς πολιτικές για την υποστήριξη του επιθυμητού οικονομικού μετασχηματισμού και μιας σημαντικής αύξησης των επενδύσεων. Κατά την άποψή μας, η στρατηγική ανάπτυξης πρέπει να προβλέπει τα εξής:

*Μείωση του υψηλού και πολύ προοδευτικού μη μισθολογικού κόστους, που επιβαρύνει το ελληνικό εργατικό δυναμικό, σε επίπεδα πιο ανταγωνιστικά και ελκυστικά για επενδυτές και εργαζόμενους, με στόχο τη σταθερή ενίσχυση της απασχόλησης, της φορολογικής βάσης και της κοινωνικής συνοχής.

* Εισαγωγή δημοσιονομικά ουδέτερων κινήτρων για επενδύσεις σε πάγια προκειμένου να προσελκυσθούν και διευκολυνθούν νέες επενδύσεις σε κλάδους διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών

* Μια στρατηγική που θα επιτρέψει τον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας.

* Ενίσχυση της διεπαφής μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας.

* Οδικός χάρτης για την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης.

* Καθολική χρήση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης και των ηλεκτρονικών συναλλαγών για την αποτροπή της φοροδιαφυγής.

* Επιτάχυνση της διαδικασίας διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων για την ταχεία αποκατάσταση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος.

* Μη οπισθοδρόμηση όσον αφορά στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και σύνδεση του κατώτατου μισθού με τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας.

Δ. Μαθιός

Θεωρούμε ότι η οικονομία χρειάζεται την ηρεμία που θα της επιτρέψει να λειτουργήσει την επόμενη ημέρα της εξόδου από τα μνημόνια. Οι χειρισμοί από την πλευρά της κυβέρνησης πρέπει να έχουν κατεύθυνση την επίσπευση του κλεισίματος όχι μόνο των διαδικασιών εξόδου από το μνημόνιο αλλά και των εκκρεμοτήτων εκείνων στη φορολογία, τα εργασιακά και στην προώθηση προγραμμάτων που θα επαναφέρουν τροχιά ανάπτυξης. Στη βάση αυτή η βιομηχανία είναι αποφασισμένη να αναλάβει ρόλο, αρκεί και η Πολιτεία να συνεργαστεί μαζί της στην απελευθέρωση των δυνάμεων της παραγωγής. Η εντατικοποίηση στις αποκρατικοποιήσεις και οι διευκολύνσεις μέσω των αναπτυξιακών νόμων είναι αναγκαίες από την πρώτη ημέρα της εξόδου μας από τα μνημόνια.