Φιλανθρωπία σε κρίση: Πώς οι μεγιστάνες κρατούν χαμηλό προφίλ εν μέσω κυβερνητικών απειλών
Εύποροι φιλάνθρωποι αντιμετωπίζουν μια νέα, αβέβαιη πραγματικότητα στον χώρο της προσφοράς, καθώς οι περικοπές κρατικών πόρων δημιουργούν αυξημένες ανάγκες, ενώ οι πολιτικές εντάσεις καθιστούν τις δωρεές πιο επικίνδυνες, σύμφωνα με πολλούς συμβούλους.
Είτε πρόκειται για τη νομική διαμάχη στο Πανεπιστήμιο Harvard, τις περικοπές στη διεθνή βοήθεια είτε τη ξαφνική απώλεια χρηματοδότησης για έρευνες, οι μεγάλοι δωρητές αντιμετωπίζουν ραγδαία αλλαγή κατεύθυνσης και είτε καθυστερούν τις κινήσεις τους είτε επιλέγουν να παραμείνουν ανώνυμοι ώστε να μην μπλέξουν σε πολιτικές συγκρούσεις.
Το Harvard έλαβε πάνω από 4.000 δωρεές αξίας άνω του 1,1 εκατομμυρίου δολαρίων μετά τη διαμάχη με την κυβέρνηση Trump, όταν ο Λευκός Οίκος πάγωσε πάνω από 2 δισ. δολάρια σε κρατική χρηματοδότηση, επειδή το πανεπιστήμιο αρνήθηκε αιτήματα όπως ο έλεγχος «ποικιλομορφίας απόψεων» στο φοιτητικό σώμα.
Εκτός από τις περικοπές στην USAID και σε άλλες κρατικές πηγές για ΜΚΟ, υπάρχουν αναφορές ότι η κυβέρνηση Trump εξετάζει ευρύτερο έλεγχο του μη κερδοσκοπικού τομέα, στοχεύοντας οργανισμούς που θεωρούνται υπερβολικά κομματικοί ή αντίθετοι με τις κυβερνητικές θέσεις.
Ως αντίδραση, πολλές ΜΚΟ έχουν ξεκινήσει τις πιο έντονες καμπάνιες χρηματοδότησης από την εποχή της πανδημίας, υποστηρίζοντας ότι η ίδια η ύπαρξη του μη κερδοσκοπικού τομέα και η ελευθερία λόγου απειλούνται. Ωστόσο, οι μεγάλοι δωρητές δεν έχουν ακόμη ανταποκριθεί με θεαματικές δημόσιες προσφορές, όπως έκαναν το 2020-2021.
Ο πρόεδρος του Harvard, Alan Garber, προσπαθεί να ενεργοποιήσει μεγάλους δωρητές όπως ο Michael Bloomberg και ο Ken Griffin, αλλά καμία μεγάλη δωρεά δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί. Κάποιοι δωρητές διαφωνούν με τις θέσεις του πανεπιστημίου ή φοβούνται ότι θα θεωρηθεί πως αντιτίθενται στην κυβέρνηση.
Σύμφωνα με ειδικούς, αρκετοί εύποροι δωρητές αποφεύγουν να πάρουν δημόσια θέση για να μην δεχτούν επικρίσεις. Κάποιοι συνεχίζουν να προσφέρουν, αλλά διακριτικά.
Άλλοι συμφωνούν με την κριτική της κυβέρνησης Trump ότι οι ΜΚΟ έχουν μετατραπεί σε ιδεολογικά μονόπλευρους οργανισμούς και πρέπει να κάνουν αλλαγές.
Η αυξανόμενη εξάρτηση από μεγάλους δωρητές έχει επιδεινώσει το πρόβλημα, καθώς οι οργανισμοί δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν πόρους από ευρύτερες βάσεις. Σύμφωνα με την Altrata, άτομα με περιουσία άνω των 30 εκατ. δολαρίων προσφέρουν το 38% της φιλανθρωπίας παγκοσμίως, ενώ οι 3.200 δισεκατομμυριούχοι του κόσμου καλύπτουν το 8%.
Ο Nicholas Tedesco, CEO του National Center for Family Philanthropy, αναφέρει ότι τα μέλη ρωτούν πώς μπορούν να κινηθούν σε ένα τέτοιο πολιτικά ρευστό περιβάλλον προστατεύοντας τους ωφελούμενους και μένοντας πιστοί στην αποστολή τους.
Η BJ Goergen Maloney της J.P. Morgan Private Bank λέει ότι οι πελάτες της αισθάνονται επείγουσα ανάγκη στήριξης των ΜΚΟ, όπως στις αρχές της πανδημίας. Πολλές ενώσεις συγχωνεύονται ή κλείνουν για λόγους εξοικονόμησης.
Ο δικηγόρος Ed Chaney δηλώνει ότι κάποιοι πελάτες του έχουν σταματήσει να χρηματοδοτούν στόχους που έχει επικρίνει η κυβέρνηση Trump. Κάποιοι προσαρμόζουν το λεξιλόγιό τους, ενώ άλλοι είναι έτοιμοι για αντιπαράθεση.
Μεγάλοι δωρητές προχωρούν πιο αργά από μικροδωρητές, λόγω των διαδικασιών, συμφωνιών και νομικών υποχρεώσεων.
Ορισμένοι φιλάνθρωποι, παρόλο που δεν έχουν δώσει ακόμη χρήματα, δηλώνουν την πρόθεσή τους. Το Trust-Based Philanthropy Project ξεκίνησε το pledge “Meet the Moment”, με 118 υπογραφές που διαχειρίζονται συνολικά $23,7 δισ.
Άλλη δημόσια δήλωση — που υπερασπίζεται το φιλανθρωπείν ως συνταγματικό δικαίωμα — έχει ήδη υπογραφεί από 500 οργανισμούς.
Το Kenneth Rainin Foundation υπέγραψε και τις δύο και θα διαθέσει επιπλέον 4 εκατ. φέτος. Η Shelley Trott δηλώνει πως πολλοί ενισχύουν διακριτικά τις δωρεές τους για να αποφύγουν κρατική στοχοποίηση.
«Η φιλανθρωπία έχει, δυστυχώς, πολιτικοποιηθεί», είπε. «Ψάχνουμε όλοι να βρούμε τα πατήματά μας, γιατί δεν έχουμε ξαναδεί τέτοια συνθήκη».
Η απειλή για το φορολογικό καθεστώς του Harvard και οι επιθέσεις στην ακαδημαϊκή ελευθερία έχουν κινητοποιήσει ορισμένους φιλάνθρωπους να υψώσουν φωνή.
Η Jordana Barrack του Mighty Arrow Family Foundation δήλωσε ότι οι δωρητές καθυστερούν γιατί δυσκολεύονται να αξιολογήσουν προτεραιότητες σε μια εποχή αυξημένων αναγκών.
Το Mighty Arrow, με στόχο να εξαντλήσει τα αποθεματικά του έως το 2040, προχωρά προσεκτικά. Οι οικογενειακά θεμελιωμένες οργανώσεις που στοχεύουν στη μακροχρόνια βιωσιμότητα, φοβούνται μήπως εξαντλήσουν τα κεφάλαιά τους σε περίοδο ύφεσης.
Η Priscilla Kersten του Square One Foundation δηλώνει ότι προτεραιότητα δεν είναι η μακροβιότητα αλλά η αποτελεσματική παρέμβαση τώρα.
«Αν δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στο τώρα, τότε γιατί ιδρύθηκε αυτή η οργάνωση;», κατέληξε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
- Κρίστιαν Χατζημηνάς (Business Monitor): Πώς θα ξαναγίνει πράξη η βιομηχανική «αναγέννηση» της Ελλάδας
- Dr. Josh Baron: Έτσι χτίζονται οι οικογενειακές επιχειρήσεις με μέλλον
- «Όσοι Τόλμησαν» με την Αναστασία Παρετζόγλου: Συναρπαστικές ιστορίες ζωής και ελληνικού επιχειρείν κάθε Τετάρτη στο ONE Channel
