Γερμανία: Η σοβαρότερη κρίση από το 1949 – Σε δοκιμασία η βιομηχανία
Την πιο σοβαρή οικονομική κρίση από την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας το 1949, αντιμετωπίζει η Γερμανία, η «ατμομηχανή» της ευρωπαϊκής οικονομίας, προειδοποιεί ο Peter Leibinger, πρόεδρος της BDI, της γερμανικής ένωσης βιομηχανιών.
Σε συνέντευξή του στη Süddeutsche Zeitung, ο Leibinger περιγράφει ένα «εξαιρετικά αρνητικό, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και επιθετικό» κλίμα για τις επιχειρήσεις, με βαθιά απογοήτευση να επικρατεί στο σύνολο του γερμανικού επιχειρηματικού κόσμου.
Δεν πρόκειται για μια απλή κυκλική επιβράδυνση, αλλά για μια «βαθιά, δομική κρίση», που θέτει σε κίνδυνο το γερμανικό βιομηχανικό μοντέλο και προκαλεί φόβους για μια «μη αναστρέψιμη αποβιομηχάνιση». Τα προβλήματα δεν είναι μόνο οικονομικά, αλλά και γεωπολιτικά: η ενεργειακή κρίση, η γραφειοκρατία, η έντονη παγκόσμια ανταγωνιστικότητα και η απειλή της ρωσικής επέκτασης δημιουργούν πολλαπλές προκλήσεις για τη χώρα.
Επενδύσεις αλλά στάσιμο ΑΕΠ
Παρά τα μέτρα της κυβέρνησης Merz, που περιλαμβάνουν επενδύσεις ύψους 500 δισ. ευρώ σε υποδομές και ψηφιοποίηση, η γερμανική οικονομία δείχνει σημάδια στασιμότητας. Το ΑΕΠ αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 0% και 0,1%, ενώ η ανεργία έχει φτάσει το 6,3%, με τον τομέα της βιομηχανίας να έχει χάσει πάνω από μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας σε σχέση με τα προ-Covid επίπεδα.
Η κρίση αντανακλάται έντονα στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας, άλλοτε υπερήφανο «σήμα κατατεθέν» του γερμανικού βιομηχανικού πλεονεκτήματος. Η πίεση από τα φθηνά ηλεκτρικά οχήματα κινεζικής παραγωγής, οι υψηλές ενεργειακές δαπάνες και οι καθυστερήσεις στην καινοτομία καθιστούν ευάλωτους κολοσσούς όπως η Volkswagen, οδηγώντας σε αναδιαρθρώσεις και κλείσιμο εργοστασίων.
Η Κίνα ως νέος ανταγωνιστής
Ο Leibinger επισημαίνει ότι η Κίνα έχει αντιγράψει επιμελώς το «γερμανικό μοντέλο», απορροφώντας τεχνολογία, διαδικασίες και know-how μέσω συνεργασιών και επενδύσεων, δημιουργώντας μια ανταγωνιστική βιομηχανική βάση πολύ μεγαλύτερη και πιο οικονομική.
Σήμερα, η Κίνα δεν χρειάζεται πλέον τα γερμανικά μηχανήματα, αλλά τα παράγει η ίδια και τα προωθεί στην παγκόσμια αγορά, αποτελώντας άμεσο ανταγωνιστή σε τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας, όπως τα ηλεκτρικά οχήματα, η χημική βιομηχανία και τα βιομηχανικά μηχανήματα.
Ο πρόεδρος της BDI προειδοποιεί ότι δεν υπάρχει πλέον χρόνος για σταδιακές μεταρρυθμίσεις. Χρειάζεται «θεραπεία σοκ» για τη διάσωση του βιομηχανικού συστήματος, αλλά μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατίας και της ευρωπαϊκής συνεργασίας, αποφεύγοντας ακραίες λύσεις και απομονωτισμό. Η γερμανική βιομηχανία, που εξαρτάται από τις εξαγωγές και την προσέλκυση ξένων ταλέντων, βλέπει το λαϊκιστικό και ξενοφοβικό κλίμα ως «δηλητήριο».
Η Γερμανία, συχνά αποκαλούμενη «ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης», βρίσκεται πλέον σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι: είτε θα καταφέρει να εκσυγχρονίσει και να προστατεύσει τον πυρήνα της βιομηχανίας της, είτε κινδυνεύει να χάσει την πρωτοκαθεδρία της στον παγκόσμιο χάρτη της οικονομίας.
