H UBS μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση της τελευταίας δεκαετίας
Η UBS βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιο δύσκολη πρόκληση της τελευταίας δεκαετίας, την απαίτηση της ελβετικής κυβέρνησης για αύξηση κεφαλαίων κατά 26 δισ. δολάρια, μετά τη διάσωση της Credit Suisse το 2023. Η διοίκηση της τράπεζας εξετάζει όλες τις πιθανές στρατηγικές, με παρουσιάσεις στελεχών στη Ζυρίχη να περιλαμβάνουν επιλογές που κυμαίνονται από δραματικές κινήσεις έως πιο τεχνικές παρεμβάσεις.
Στο τραπέζι βρίσκονται σενάρια όπως:
- Συγχώνευση ή εξαγορά με ξένη τράπεζα που θα οδηγούσε σε αλλαγή έδρας και αποφυγή των νέων κανόνων.
- Περιορισμός επικίνδυνων δραστηριοτήτων, όπως δάνεια σε υπερχρεωμένες εταιρείες ή prime brokerage.
- Απόσχιση της ελβετικής μονάδας Personal & Corporate.
- Μεταφορά κεφαλαίων (upstreaming) από θυγατρικές του εξωτερικού, αν το επιτρέψουν οι ρυθμιστικές αρχές.
- Significant Risk Transfers, δηλαδή μεταφορά πιστωτικού κινδύνου σε επενδυτές.
Ο πρόεδρος της τράπεζας, Colm Kelleher, έχει χαρακτηρίσει τις απαιτήσεις «ακραίες», υποστηρίζοντας ότι βάζουν την UBS σε μειονεκτική θέση έναντι ανταγωνιστών. Από την πλευρά της, η υπουργός Οικονομικών Karin Keller-Sutter δείχνει αμετακίνητη, παρά τις πιέσεις και την παράλληλη οικονομική αβεβαιότητα που προκαλούν οι εμπορικοί δασμοί του Donald Trump.
Η αυστηροποίηση των κανόνων σημαίνει ότι ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας CET1 της UBS θα μπορούσε να φτάσει στο 19% την επόμενη δεκαετία, επίπεδο σημαντικά υψηλότερο από τους διεθνείς ανταγωνιστές. Αυτό ενισχύει τη σταθερότητα αλλά μειώνει την κερδοφορία, ενώ οι επενδυτές ανησυχούν για μείωση μερισμάτων ή επαναγορών μετοχών.
Η UBS έχει δεσμευτεί για επαναγορά μετοχών 3 δισ. δολαρίων φέτος, αλλά το πρόγραμμα για το 2026 παραμένει αβέβαιο. Η αναλύτρια του Bloomberg Intelligence, Alison Williams, σημειώνει ότι η τράπεζα μπορεί να χρειαστεί να παγώσει τις επαναγορές για να επιταχύνει τη συγκέντρωση κεφαλαίων.
Το πιο δραματικό σενάριο είναι η μεταφορά έδρας εκτός Ελβετίας. Μια τέτοια απόφαση θα έθετε τέλος σε έναν αιώνα στενής σύνδεσης της UBS με τη χώρα, αλλά θα απέτρεπε τον κίνδυνο μιας μελλοντικής διάσωσης από το ελβετικό κράτος με περιορισμένους πόρους.
