Η «απίθανη συμφωνία» ΗΠΑ – Κίνας: Τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Τραμπ

Η «απίθανη συμφωνία» ΗΠΑ – Κίνας: Τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Τραμπ
epaselect epa06316762 US President Donald J. Trump (C-R) and Chinese President Xi Jinping (C-L) review soldiers of the Chinese People's Liberation Army honor guard during a welcome ceremony at the Great Hall of the People in Beijing, China, 09 November 2017. Trump is on an official visit to China from 08 to 10 November as part of his 12-day tour of Asia. EPA/ROMAN PILIPEY Photo:

Σε πρώτη ανάγνωση τα πράγματα δείχνουν άκρως θετικά. Είναι όμως έτσι;

Το νέο της εμπορικής εκεχειρίας ΗΠΑ και Κίνας μέσω της απόφασης για «κατάπαυση του πυρός» που αποφασίστηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, αποτέλεσε ένα προσωρινό καλό νέο για τις αγορές. Τα futures της Wall Street ανέβηκαν αμέσως κατά 2-2,5%, οι ασιατικές αγορές έκλεισαν με ισχυρή άνοδο ενώ και τα ευρωπαϊκά Χρηματιστήρια κινήθηκαν σε θετικό πρόσημο.

Παρόλα αυτά, κι ενώ ο πρόεδρος Τραμπ έκανε και πάλι λόγο για μια «απίθανη συμφωνία» και πιθανότατα για μια «από τις πιο ιστορικές συμφωνίες που έχουν γίνει ποτέ» κατά τη διάρκεια της συνόδου των G20, έχουμε κάθε λόγο να κοιτάμε με περισσότερο σκεπτικισμό όλες τις παραμέτρους.

Μέχρι στιγμής ξέρουμε αυτό: εφόσον καμία από τις δύο πλευρές δεν αθετήσει το λόγο της, τότε δεν θα υπάρξει καμία επανεμφάνιση νέων δασμών για τους επόμενους μήνες.

Όμως τα μικρά γράμματα κάνουν τη διαφορά:

– Ο Τραμπ έγραψε στο Twitter: «Η Κίνα συμφώνησε να μειώσει και να σταματήσει τους δασμούς των αμερικανικών αυτοκινήτων. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο 40%». Μπορεί η τελευταία πρόταση να είναι σωστή, όμως όσον αφορά την πρώτη δεν υπάρχει καμία αναφορά τέτοιου είδους συμφωνίας στις δηλώσεις που εξέδωσαν ο Λευκός Οίκος και το κινεζικό ΥΠΕΞ.

– Ο Τραμπ είπε: «Αυτό που θα κάνω είναι να καθυστερήσω τους δασμούς. Η Κίνα θα κάνει επίσης το δικό της βήμα. Η Κίνα θα απαλλαγεί από τους δασμούς». Ο Λευκός Οίκος στην επίσημη ανακοίνωσή του δεν λέει τίποτα για αυτό. Το μόνο που αναφέρεται είναι ότι οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις με την Κίνα για «τους περιορισμούς στη μεταφορά τεχνολογίας, την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, τους μη δασμολογικούς φραγμούς, τις εισβολές στον κυβερνοχώρο και τις ψηφιακές κλοπές, τις υπηρεσίες και τη γεωργία». Το κινεζικό ΥΠΕΞ ανέφερε ότι ο πρόεδρος Τραμπ και ο πρόεδρος Σι «κατέληξαν σε συναίνεση για να μην επιβληθούν νέοι πρόσθετοι δασμοί και συμφώνησαν να δώσουν εντολή στις οικονομικές ομάδες των δύο πλευρών να εντείνουν τις διαπραγματεύσεις για την κατάργηση όλων των πρόσθετων δασμών» – κοντά σε όσα είπε ο Τραμπ, αλλά τίποτα το συγκεκριμένο.

– Κατά τον Λευκό Οίκο: «Η Κίνα θα συμφωνήσει να αγοράσει ένα αμετάβλητο, αλλά πολύ σημαντικό, ποσό γεωργικών, ενεργειακών, βιομηχανικών και άλλων προϊόντων από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να μειώσει την εμπορική ανισορροπία μεταξύ των δύο χωρών μας. Η Κίνα συμφώνησε να ξεκινήσει αμέσως την αγορά γεωργικών προϊόντων από τους αγρότες μας». Το κινεζικό ΥΠΕΞ δεν κάνει καμία αναφορά για όλα αυτά.

– Αυτό που σίγουρα αναφέρεται και από τις δύο πλευρές είναι ο μεγαλύτερος και αυστηρότερος έλεγχος της οπιούχου φαιντανύλης. Λευκός Οίκος: «Ο Πρόεδρος Σι, σε μια θαυμάσια ανθρωπιστική χειρονομία, συμφώνησε να ορίσει τη φαιντανύλη ως ελεγχόμενη ουσία, πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι που πωλούν φαιντανύλη στις Ηνωμένες Πολιτείες θα υπόκεινται στη μέγιστη ποινή της Κίνας σύμφωνα με το νόμο». Παρεμπίπτοντος, αυτό σημαίνει θανατική ποινή. Ιδού τι είπε για το θέμα το κινεζικό ΥΠΕΞ: «Η Κίνα αποφάσισε να απαριθμήσει όλες τις ουσίες που μοιάζουν με φαιντανύλη, ως ελεγχόμενες ουσίες, και να αρχίσει να εργάζεται για την προσαρμογή των σχετικών κανονισμών».

– Κατά την Κίνα, «ο Τραμπ δήλωσε πως οι ΗΠΑ καλώς ορίζουν τους Κινέζους φοιτητές για σπουδές στη χώρα του». Αυτό θα σήμανε την αποτυχία των περισσότερων σκληροπυρηνικών βουλευτών, όπως των Stephen Miller και Peter Navaro να πείσουν τον Τραμπ να κρατήσει έξω από τις ΗΠΑ τους Κινέζους σπουδαστές.

Το να υπάρχει ένα επίπεδο ασάφειας σε μια πρώτη συμφωνία η οποία επετεύχθη πριν λίγες μόνο μέρες, είναι αναμενόμενο. Την ίδια στιγμή, όμως, ο Τραμπ παρουσιάζει τον εαυτό του ως τον εγκέφαλο πίσω από την απόφαση, και για αυτόν ακριβώς το λόγο θέλει να της αποδώσει το ιστορικό βάρος που ίσως να μην της αναλογεί. Στο ίδιο έργο θεατές γίναμε και στην περίπτωση της αποπυρηνικοποίησης της Βορείου Κορέας, κατά την οποία ο Τραμπ έφυγε τελικά με πολύ λιγότερα στα χέρια από όσα ο ίδιος είχε πει.

Όμως υπάρχει και μια ακόμη ανησυχία: πολλά από τα ζητήματα τα οποία οι διαπραγματεύσεις καλούνται να αποσαφηνίσουν -όπως οι κυβερνοεπιθέσεις ή η κλοπή πνευματικής περιουσίας- αποτελούν θέματα τα οποία η Κίνα αρνείται ότι έχει εμπλακεί. Και δεν έχει κανέναν λόγο να αναλάβει την ευθύνη για τέτοιου είδους λεπτά ζητήματα.

Οπότε, μπορεί τώρα ο πρόεδρος Τραμπ να πανηγυρίζει για τη συμφωνία που ο ίδιος ενορχήστρωσε, όμως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει έναν νέο κύκλο αντιπαράθεσης μέσα στους πρώτους μήνες του 2019.