Η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά καλλυντικών του κόσμου είναι σχεδόν άγνωστη για την Ελλάδα
H ιαπωνική είναι η 2η αγορά παγκοσμίως στα καλλυντικά και στα είδη προσωπικής υγιεινής αλλά τα ελληνικά προϊόντα είναι σχεδόν άγνωστα εκεί – αν και έχουν παρουσία στην τοπική αγορά τα προϊόντα των εταιρειών ΚΟΡΡΕΣ και Apivita.
Η τελευταία διατηρούσε και δίκτυο καταστημάτων μέσω τοπικής θυγατρικής εταιρείας αλλά η λειτουργία τους τερματίσθηκε τον Αύγουστο του 2017 και έκτοτε δραστηριοποιείται κι αυτή μέσω αντιπροσώπου. Επίσης η εταιρεία Summa Stilla εισάγει μαστίχα την οποία χρησιμοποιεί σε καλλυντικά πολυτελείας.
Η Ιαπωνία έχει παράδοση στην παραγωγή και χρήση καλλυντικών, με την Shiseido να αποτελεί το πιο γνωστό σήμα, με έτος ίδρυσης το 1872, η οποία διαθέτει θυγατρικές στην Ευρώπη ενώ έχει ισχυρή παρουσία και στην Ελλάδα, όπου αντιπροσωπεύεται πλέον από τη Notos Com μετά τη λήξη του συμβολαίου διανομής της από την Folli Follie.
Στην ιαπωνική αγορά, η αξία της οποίας με βάση συγκλίνουσες εκτιμήσεις υπολογίζεται στα 25 δισ. δολ., οι ελληνικές εξαγωγές καλλυντικών είναι αμελητέες. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της ελληνικής Πρεσβείας στο Τόκυο, βασικοί προμηθευτές είναι η Γαλλία σε αρώματα και κολόνιες (μερίδιο αγοράς 58,9%) και οι ΗΠΑ όσον αφορά μακιγιάζ και αντηλιακά, η Ταϋλάνδη όσον αφορά τα προϊόντα για τα μαλλιά και η Κίνα και σε μικρότερο βαθμό οι ΗΠΑ όσον αφορά τα ξυριστικά προϊόντα.
Υπάρχουν πάντως προϊόντα τα οποία οι Γιαπωνέζοι καταναλωτές αντιλαμβάνονται διαφορετικά από ότι στην Ευρώπη και την Αμερική. Για παράδειγμα η lotion προσώπου δεν θεωρείται ότι καθαρίζει ή ενυδατώνει το δέρμα και κατά συνέπεια δεν εκλαμβάνεται ως προϊόν αφαίρεσης του μακιγιάζ ή ενυδάτωσης του δέρματος μετά τον καθαρισμό. Οι Ιαπωνέζες την χρησιμοποιούν ανελλιπώς πριν την κρέμα περιποίησης για λεύκανση του δέρματος, για την αντιρυτιδική δράση. Επίσης ο όρος “essence” δεν αφορά αιθέρια έλαια, ή απόσταγμα κάποιας ουσίας: πρόκειται για συμπυκνωμένο προϊόν επίσης με αντιγηραντικές και λευκαντικές δράσεις.
Οι Γιαπωνέζες, στο πλαίσιο της καθημερινής τους περιποίησης, είναι συνηθισμένες να χρησιμοποιούν 4-5 προϊόντα το ένα πάνω στο άλλο. Δίνουν επίσης έμφαση στην ετικέτα, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο φορέας προστασίας καταναλωτών – Consumer Affairs Agency (CAA) έχει την δυνατότητα να απαιτήσει αποδείξεις που να αποδεικνύουν ισχυρισμούς των εταιρειών του τύπου «αρίστης ποιότητας».
Όσο για τα πειράματα σε ζώα, μπορεί να απαγορεύονται στην Ε.Ε. αλλά παρόλαυτά, στην Ιαπωνία, οι παραγωγοί καλλυντικών πρέπει να υποβάλλουν στοιχεία για την ασφάλεια βασισμένα σε πειράματα σε ζώα για την έγκριση των παραφαρμακευτικών προϊόντων στα συστατικά των οποίων περιλαμβάνονται νέες πρώτες ύλες.
Σύμφωνα με στοιχεία της Πρεσβείας της Ελλάδος στο Τόκιο η σύναψη συμφωνίας μιας εταιρείας για δραστηριοποίηση στην ιαπωνική αγορά προϋποθέτει αμοιβαία εμπιστοσύνη, χρόνο και υπομονή. Οι Ιάπωνες εισαγωγείς επιδιώκουν την μακροχρόνια συνεργασία και για τον λόγο αυτόν ενδεχομένως να απαιτήσουν την αποκλειστικότητα. Απαιτούν σεβασμό των όρων της συμφωνίας και αποτελεσματικό service μετά την πώληση. Αλλαγή του εισαγωγέα μπορεί να ερμηνευθεί από την αγορά ως παραβίαση της εμπορικής συμφωνίας και ενδεχομένως να βλάψει την φήμη του προϊόντος.
Εν κατακλείδι, θεωρείται ότι τα ελληνικά καλλυντικά έχουν προοπτικές στην τοπική αγορά αλλά απαιτείται επένδυση στην αναγνωρισιμότητα τους, με καμπάνιες για τη διαφοροποίηση από άλλα καλλυντικά, πιθανώς με έμφαση στην ιστορία της εταιρείας, της τοποθεσίας παραγωγής, των πρώτων υλών κ.ο.κ..
