Οι υπολογιστές που θα κατανοούν τα συναισθήματά σας έρχονται του χρόνου

Οι υπολογιστές που θα κατανοούν τα συναισθήματά σας έρχονται του χρόνου

Πώς θα τους χρησιμοποιούμε;

της Στέισι Χίγκινγκμποθαμ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές εκτελούν εργασίες που κάποτε προορίζονταν μόνο για ανθρώπους, όπως μεταφραστές, προσωπικοί βοηθοί και υπάλληλοι ξενοδοχείου. Στην πραγματικότητα, γίνονται τόσο καλοί που πλέον το πράγμα αρχίζει να γίνεται λίγο ανατριχιαστικό.

Από του χρόνου, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θα είναι σε θέση να γνωρίζουν αν είστε χαρούμενος, λυπημένος ή θυμωμένος παρακολουθώντας απλώς τις απειροελάχιστες μυϊκές κινήσεις του προσώπου σας.

Ο Άντριου Μουρ, κοσμήτορας του τμήματος επιστήμης ηλεκτρονικών υπολογιστών του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon λέει ότι ένας συνδυασμός καλύτερων αλγόριθμων και καμερών υψηλής ευκρίνειας σημαίνει ότι αυτή η τεχνολογία θα βρεθεί έξω από τα εργαστήρια, σε καταστήματα, ιστοσελίδες ή ακόμα και νοσοκομεία. Η ιδέα είναι να βοηθηθούν οι άνθρωποι να αλληλεπιδρούν με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι οποίοι μπορούν να «διαβάζουν» τις εκφράσεις ενός ατόμου.

Για παράδειγμα, η τεχνολογία ανάγνωσης συναισθημάτων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ώστε να βοηθηθεί ένας πελάτης μιας ιστοσελίδας να αλληλεπιδράσει με έναν αυτοματοποιημένο «υπάλληλο» εξυπηρέτησης πελατών. Ο υπολογιστής θα κατανοεί αν ένας πελάτης λαμβάνει πραγματικά τη βοήθεια που θα ήθελε ή απλώς δακτυλογραφεί ότι δήθεν λαμβάνει βοήθεια χωρίς να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Όταν οι άνθρωποι συνομιλούν πρόσωπο-με-πρόσωπο, κάνουν αναπόφευκτα κάποιες ανεπαίσθητες κινήσεις που δείχνουν ενδιαφέρον ή σύγχυση, οι οποίες βοηθούν στη συνέχιση της κουβέντας, λέει ο Μουρ. Όμως, μέχρι πρόσφατα, οι υπολογιστές δεν είχαν τη δυνατότητα να διαβάζουν τα συναισθήματα του προσώπου και εστίαζαν μόνο σε γραπτό ή προφορικό λόγο, χρησιμοποιώντας τεχνολογία αναγνώρισης γλώσσας.

Ο Μουρ επισημαίνει ότι η προσθήκη ενός επιπλέον επιπέδου κατανόησης θα βελτιώσει τρομακτικά την αλληλεπίδραση ατόμου – υπολογιστή. Για παράδειγμα, η ικανότητα αναγνώρισης συναισθημάτων θα μπορούσε να βοηθήσει έναν ιατρό ή ακόμα κι ένα ρομπότ να εντοπίσει πόνο ή κατάθλιψη σε ασθενείς που μπορεί να μην το παραδέχονται ή να μην το αισθάνονται.