ING: Η παγκόσμια οικονομία ακόμα μαγειρεύει, αλλά στην κουζίνα επικρατεί χάος – Master Chef η Γερμανία
Η παγκόσμια οικονομία εξακολουθεί να παράγει αρκετά καλά αποτελέσματα, αλλά στην κουζίνα επικρατεί ένα απίστευτο χάος, σημειώνει η ING σε πρόσφατη έκθεσή της. Όπως αναφέρει, αν το 2025 θύμιζε επεισόδιο του The Bear –χαοτικό, γεμάτο ένταση και απρόβλεπτες εξελίξεις– το 2026 υπόσχεται κάτι ανάλογο.
Τα ισχυρά «μπαχαρικά» που πέρυσι απειλούσαν να υπερφορτώσουν το πιάτο παραμένουν διάσπαρτα: οι δασμοί της «Ημέρας Απελευθέρωσης» και οι στόχοι του ΝΑΤΟ για τις αμυντικές δαπάνες είναι οι κυριότεροι καταλύτες. Όσο για την Ουκρανία, μια συμφωνία ειρήνης ίσως δεν φέρει σταθερότητα αλλά νέες μακροπρόθεσμες απειλές. Η Ευρώπη θα πρέπει να αποφασίσει πώς θα αποσυνδέσει την αρχιτεκτονική ασφαλείας της από τις ΗΠΑ, γρήγορα και οριστικά.
Γεωπολιτικά, ο κόσμος παραμένει μια κατσαρόλα γεμάτη αβεβαιότητα. «Περιμένουμε ακόμα τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για τους δασμούς, ενώ οι εμπορικές εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, και όλο και περισσότερο μεταξύ Ευρώπης και Πεκίνου, φαίνεται να έχουν γίνει κανονικότητα».
Κι όμως, οι χρηματοπιστωτικές αγορές και η παγκόσμια οικονομία παραμένουν σχετικά ανέπαφες.
Οι επικεφαλής υπό πίεση
Σύμφωνα με την ING, κοιτάζοντας προς το 2026, μπορούμε να πούμε ότι, αφού παραψήθηκε, η αμερικανική οικονομία κινείται πλέον σε ένα πιο ήπιο «μαγείρεμα». Σίγουρα, θα υπάρξει αναταραχή. Και ίσως χρειαστεί να στραφούμε στους Executive Chefs για περισσότερη καθοδήγηση, με επιπλέον δημοσιονομικές «πιρουνιές» ή μειώσεις επιτοκίων. Θυμηθείτε ότι θα νιώσουμε και το καθυστερημένο αντίκτυπο των υψηλότερων δασμών το επόμενο έτος, καθώς και την επίδραση των υπέρογκων δαπανών για AI. Κανείς δεν μπορεί ακόμη να πει αν πρόκειται για φούσκα.
Όσο για την Ευρώπη, ο Master Chef είναι η Γερμανία. Οι προοπτικές ανάπτυξης εξαρτώνται από το αν το Βερολίνο θα σερβίρει τελικά την υπόσχεση για δημοσιονομική ώθηση. Μέχρι στιγμής, λίγα έχουν φτάσει στο «πιάτο», και όσα έχουν, έχουν γεύση σαν ξινολάχανο. Αλλά αν το δημοσιονομικό stimulus λειτουργεί σαν ένα παλιό μπουκάλι κέτσαπ – τίποτα, τίποτα, και μετά ξαφνικά όλα – είναι πολύ νωρίς για να εγκαταλείψουμε την ελπίδα για τη γερμανική ανάπτυξη. Η «έκρηξη κέτσαπ» θα μπορούσε να καλύψει την έλλειψη δομικών μεταρρυθμίσεων, τουλάχιστον προσωρινά.
Συχνά με ρωτούν για τους μεγαλύτερους κινδύνους για τις προοπτικές της Ευρώπης. Η απάντηση είναι απλή: η ίδια η Ευρώπη. Αν οι πολιτικοί εκπληρώσουν και ιδανικά επιταχύνουν τις δεσμεύσεις τους για 2025 σχετικά με τις αμυντικές και υποδομές και εφαρμόσουν τις προτάσεις του Μάριο Ντράγκι, η Ευρώπη μπορεί να εκπλήξει θετικά. Αν όχι… ας μην χαλάσουμε το εορταστικό κλίμα.
Παραδοσιακά, οι «σεφ» της χρηματοοικονομικής κουζίνας είναι οι κεντρικοί τραπεζίτες. Μπορούν να φτιάξουν τα πάντα, από μια «Καβινιστική Σούπα» μέχρι το πιο εκλεπτυσμένο γλυκό. Το 2026, η δουλειά τους θα είναι ακόμη πιο δύσκολη από πέρυσι. Ο πληθωρισμός μπορεί να ταλαντευτεί μεταξύ αποπληθωριστικών πιέσεων αλλά και πληθωριστικών κραδασμών από δασμούς, περιορισμούς προσφοράς και τιμές ενέργειας.
Πάνω σε αυτές τις διακυμάνσεις, η δημοσιονομική πολιτική προσφέρει «μπουφέ all-you-can-eat», αφήνοντας τις κεντρικές τράπεζες να σηκώσουν το λογαριασμό. Σε αυτό το περιβάλλον, η νομισματική πολιτική γίνεται λιγότερη επιστήμη και περισσότερο τέχνη – κάτι που μας γυρίζει ξανά στην χαοτική κουζίνα του Bear.
Ο ήρωας του σόου συχνά αυτοσχεδιάζει εντυπωσιακές δημιουργίες υπό τεράστια πίεση. Αλλά το 2026, τα υλικά μπορεί να είναι τόσο άγνωστα και η θερμότητα τόσο έντονη, που εμείς, οι diners, δεν θα απολαύσουμε τίποτα. Κάποιοι ίσως αρνηθούν ακόμη και να πληρώσουν τον λογαριασμό.
Βασικό, τολμηρό και ριψοκίνδυνο
Φέτος, λέει η ING, θα θέλαμε να προσθέσουμε μερικά επιπλέον «υλικά» στην Outlook μείξη μας. Κανείς δεν θέλει ένα γεύμα άγευστο.
Τα «ριψοκίνδυνα» σενάρια προσθέτουν πινελιές που θα μπορούσαν να συμβούν υπό ορισμένες συνθήκες. Και για μια ακόμα πινελιά, τα «τολμηρά» σενάρια είναι κάπως ριψοκίνδυνα – δεν είναι ακραία, αλλά θα μπορούσαν όλα να πραγματοποιηθούν μέσα στο 2026.
