Υπάρχει ακόμα χώρος για τις πόλεις μετά τις δραστικές αλλαγές της πανδημίας;
του Jason Goodall*
Τους τελευταίους μήνες, το lockdown λόγω του κορωνοϊού έχει επηρεάσει δραματικά τις πόλεις και τις κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Αυτό θέτει το εξής ερώτημα: Υπάρχει ακόμα χώρος για πόλεις;
Η απάντηση δεν είναι απλή. Απαιτεί να μάθουμε από όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες και να ξανασκεφτούμε πώς θα αξιοποιήσουμε την τεχνολογία για να επαναπροσδιορίσουμε πως μπορούν να είναι οι πόλεις και τον κρίσιμο ρόλο που θα διαδραματίσουν στο συλλογικό μας μέλλον.
Τι μας έχει διδάξει ο COVID-19;
Επανεξέταση της εργασίας. Η πρόσφατη μετάβαση στην εργασία από το σπίτι έχει σημαντικές επιπτώσεις για τις πόλεις, τις επιχειρήσεις μας και την ατομική υγεία και ευτυχία. Στην αρχή της πανδημίας, οι επιχειρήσεις εντός των πόλεων επικεντρώθηκαν στο να κάνουν τους υπαλλήλους τους να εργάζονται εξ αποστάσεως και με ασφάλεια, με πρόσβαση στα κατάλληλα εργαλεία. Καθώς η πραγματικότητα της πανδημίας κατασταλάζει μακροπρόθεσμα, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να μάθουν πώς να διατηρούν ένα απομακρυσμένο μοντέλο εργασίας και να διαχειρίζονται ένα υβριδικό (βασισμένο στο σπίτι και στο γραφείο) εργατικό δυναμικό.
Παγκόσμια τοπικότητα: Οι κυβερνήσεις και ο ιδιωτικός τομέας συνεργάζονται πιο έξυπνα και πιο στενά. Σε πόλεις σε όλο τον κόσμο, ο COVID-19 οδήγησε σε μια εκ νέου προσοχή στην υγεία και την ευεξία, και στο να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στη συνδεσιμότητα, τη συνεργασία και τα δεδομένα δημόσιας υγείας. Παρότι η κάθε πόλη και πολιτεία έχει υιοθετήσει πολλαπλές στρατηγικές και προσεγγίσεις, η ουσία είναι ότι έχουμε εργαστεί μαζί ως έθνος για να περιορίσουμε την εξάπλωση του ιού. Μαζί ερευνούμε εμβόλια και καινοτομούμε με νέους τρόπους. Αυτή η ομαδική εργασία μπορεί και πρέπει να διαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο προχωράμε.
Καθαρισμός του περιβάλλοντος. Δεδομένα από τη NASA, την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) και άλλες πηγές δείχνουν δραματικές μειώσεις του διοξειδίου του αζώτου και άλλων ρυπογόνων ουσιών σε όλο τον κόσμο. Από την Κίνα έως την Ινδία και τις ΗΠΑ, ο κόσμος βιώνει επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης που έχουν να παρατηρηθούν από το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Αυτό είναι τόσο παλιά, που πολλοί δεν έχουν καν δει αυτό το επίπεδο καθαρού αέρα κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Η σημασία της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης: Η σύνδεση με τους ανθρώπους είναι εγγενής πτυχή της ανθρώπινης κοινωνίας μας. Αναζητούμε και βασιζόμαστε στην ανθρώπινη αλληλεπίδραση όταν βιώνουμε το άγχος των προκλήσεων της ζωής. Αυτός ο βιολογικός προγραμματισμός μάς οδηγεί να μαζευόμαστε σε ομάδες, συνήθως προστατεύοντάς μας από ψυχική και σωματική βλάβη. Σήμερα, αντιμετωπίζουμε μια κοινοτική πρόκληση. Οι νέες απειλές του COVID-19 και οι πολιτικές αναταραχές μάς αναγκάζουν να είμαστε δημιουργικοί στον τρόπο με τον οποίο διατηρούμε τις κοινωνικές μας σχέσεις και διαχειριζόμαστε την ψυχική και σωματική μας υγεία.
Επαναπροσδιορισμός των πόλεων μετά την πανδημία
Αντιμετωπίζουμε τώρα ένα πρωτοφανές σημείο καμπής που επιβάλλει να εφαρμόσουμε αυτό που μάθαμε. Και η τεχνολογία μάς βοηθά να επαναπροσδιορίσουμε τις πόλεις μετά την πανδημία. Η πρόκληση είναι πώς θα συνεργαστούμε για τη διαχείριση αυτής της αλλαγής κατεύθυνσης. Τους τελευταίους έξι μήνες, ένα πράγμα έχει καταστεί σαφές: Παρόλο που αυτή είναι μια από τις πιο δύσκολες στιγμές μας ως παγκόσμια κοινότητα, έχει επίσης τη δυνατότητα να είναι και μια από τις μεγαλύτερες στιγμές μας. Η πρόοδος που κάνουμε συλλογικά για την καταπολέμηση του ιού και την επανεξέταση του τρόπου ζωής μας είναι κάτι που πολλοί δεν πίστευαν ότι θα ήταν δυνατό στις αρχές του 2020. Στην πραγματικότητα, βλέπω ένα καλύτερο μέλλον – ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι, που τροφοδοτούνται από την καινοτομία και τεχνολογία, θα συνεργάζονται για να βελτιώσουν τις πόλεις και τις κοινότητές τους.
Η ηγεσία καλείται να εστιάσει σε μακροπρόθεσμους στόχους αλλά και σε βραχυπρόθεσμα κέρδη. Για παράδειγμα, οι εταιρικοί ηγέτες που επεδίωκαν στο παρελθόν να εφαρμόσουν τους 17 στόχους του ΟΗΕ για βιώσιμη ανάπτυξη τώρα έχουν λόγο να ανανεώσουν τις προσπάθειές τους. Και όσοι στο παρελθόν απέρριπταν την αναγκαιότητα τέτοιων προσπαθειών τώρα πρέπει να αναθεωρήσουν και να εγκαταλείψουν τις ενστάσεις τους.
Με άλλα λόγια, πρέπει να εγκαταλείψουμε τον παραδοσιακό τρόπο σκέψης και να διδαχθούμε από τις δεσμεύσεις και τις λύσεις που ο κόσμος υιοθέτησε μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Καθώς οι πόλεις μας ανοίγουν εκ νέου, έχουμε και την ευκαιρία να τις φανταστούμε εκ νέου. Πιστεύω ότι οι πόλεις θα συνεχίσουν να είναι τα κοινωνικά κέντρα μας και οι καρδιές του πολιτισμού μας. Όμως, τώρα μπορούμε να τις κάνουμε καθαρότερες, ασφαλέστερες, εξυπνότερες και πιο καινοτόμες παρά ποτέ, χάρη στην τεχνολογία. Η εξελισσόμενη σχέση μας με τις πόλεις θα απαιτήσει αυξημένη υπολογιστική ισχύ, καθώς συνεχίζουμε να επεξεργαζόμαστε εκθετικά αυξανόμενους όγκους δεδομένων. Παράλληλα, θα απαιτήσει καλύτερη συνδεσιμότητα και πιο εξελιγμένα δίκτυα.
Όμως, θα πρέπει να ελαττώσουμε και την πίεση που ασκούμε στο περιβάλλον, ειδικά καθώς η εφοδιαστική αλυσίδα που συνδέεται με τη σχέση που είχαμε παλιά με τις πόλεις ορίζεται εκ νέου. Θα διατηρήσουμε ό,τι αγαπάμε σε σχέση με τις πόλεις και θα χτίσουμε πάνω στα διδάγματα που αντλήσαμε από την πανδημία του κορονοϊού.
* Διευθύνων σύμβουλος της NTT Ltd.
