Κλιματική κρίση: Πλησιάζει το σημείο χωρίς επιστροφή

Κλιματική κρίση: Πλησιάζει το σημείο χωρίς επιστροφή
Photo: pixabay.com
Πώς η τεχνολογία μπορεί να οδηγήσει σε δράσεις για την κλιματική κρίση.

Όλοι έχουμε δει τρομακτικές εικόνες των παγετώνων που υποχωρούν, αλλά πόσοι από εμάς έχουν επιχειρήσει να εισέλθουν στις περιοχές που λιώνουν, έχουν νιώσει τον αρχαίο πάγο να απομακρύνεται ή έχουν ακούσει τον βρυχηθμό του καθώς πέφτει στον ωκεανό;

Μια καθηλωτική προσέγγιση της κλιματικής κρίσης όχι μόνο πυροδοτεί την αναγκαία συλλογική δράση μεταξύ κυβερνήσεων, επιστήμης και επιχειρήσεων, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε πιο περιβαλλοντικά συνειδητές αποφάσεις στον φυσικό κόσμο. Μεταφέροντας τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων σε δυσπρόσιτα περιβάλλοντα μέσω εικονικών εργαλείων, το αφηρημένο καθίσταται απτό. Όπως επισημαίνει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, αυτό κάνει τις μακρινές κρίσεις της Αρκτικής και της Ανταρκτικής προσιτές, άμεσες και αναμφισβήτητες.

Πρέπει να κάνουμε τους ανθρώπους να εκτιμήσουν την επικείμενη απειλή

Εδώ και χρόνια, η επιστήμη κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή, επισημαίνοντας τις τεράστιες οικολογικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στις πολικές μας περιοχές. Τώρα, καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες συγκεντρώνονται για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ακροβατούμε στα κρίσιμα όρια που θα μπορούσαν να στείλουν τον κόσμο μας σε μια μη αναστρέψιμη καταστροφή.

Οι καλοκαιρινοί θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής, ένας φρουρός της παγκόσμιας κλιματικής υγείας, προβλέπεται να φθάσουν φέτος σε ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα στην καταγεγραμμένη ιστορία. Από το 1979, η κάλυψη του θαλάσσιου πάγου στο τέλος του καλοκαιριού έχει συρρικνωθεί κατά 13% ανά δεκαετία.

Αυτή η απώλεια προκαλεί ένα φαινόμενο ντόμινο. Η εξαφάνιση των πάγων προκαλεί τη θέρμανση των επιφανειακών υδάτων του Αρκτικού Ωκεανού, ενισχύοντας την αύξηση της θερμοκρασίας της περιοχής. Αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας στην Αρκτική επηρεάζει το λιώσιμο του στρώματος πάγου της Γροιλανδίας και την απόψυξη του μόνιμου πάγου, γεγονός που θα προκαλέσει διαταραχή των καιρικών προτύπων μεγάλης κλίμακας, αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων σε όλο το βόρειο ημισφαίριο και αλλαγή στις ικανότητες της Αρκτικής να αντανακλά τη θερμότητα. Το τεράστιο μέγεθος αυτών των αλληλένδετων συστημάτων αποτελεί προειδοποίηση: Η σταθερότητα του πλανήτη μας κρέμεται από μια κλωστή.

Κλιματική κρίση: πλησιάζει το σημείο χωρίς επιστροφή

Από τα 16 σημεία καμπής του κλίματος, κρίσιμα όρια όπου σχετικά μικρές αλλαγές στις συνθήκες μπορούν να οδηγήσουν σε απότομες και συχνά μη αναστρέψιμες αλλαγές στο κλιματικό σύστημα, πέντε βρίσκονται στις πολικές περιοχές. Και εδώ είναι το πρόβλημα: Με μόλις +1,5°C αύξηση της θερμοκρασίας, που είναι ο στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού, τρία από αυτά – κατάρρευση του στρώματος πάγου της Γροιλανδίας, κατάρρευση του στρώματος πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής και απότομη απόψυξη του μόνιμου πάγου των Βορεατικών περιοχών – θα ενεργοποιηθούν. Αυτό που το καθιστά ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι, καθώς ενεργοποιούνται αυτά τα σημεία καμπής, μπορούν να επιδεινώσουν τα ίδια την υπερθέρμανση του πλανήτη, δημιουργώντας έναν αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο. Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να ωθήσει τον κόσμο μας σε μια κατάσταση που θα είναι περισσότερο από +2°C θερμότερος, με ολέθριες συνέπειες για τα οικοσυστήματα και τις κοινωνίες παγκοσμίως.

Είναι σαφές ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αλλά όταν μιλάμε για το λιώσιμο των πάγων στους πόλους του πλανήτη μας, μπορεί να είναι δύσκολο να φανταστούμε τι σημαίνει αυτό για τον κόσμο, για τους ανθρώπους του και για τον καθένα μας ξεχωριστά. Κορυφαίες φωνές για τους παγκόσμιους περιβαλλοντικούς κινδύνους έχουν από καιρό επισημάνει την ανάγκη για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση γύρω από τις κρίσιμες οικολογικές προκλήσεις και τις πιθανές συνέπειές τους. Μπορεί να είναι ακόμη πιο δύσκολο να μεταφράσουμε αυτή την επείγουσα ανάγκη σε πολλά βήματα – μικρά και μεγάλα – που θα μας βοηθήσουν να ενωθούμε συλλογικά για την αντιμετώπισή της.

Τα καλά νέα, όπως παρατηρεί το weforum.org, είναι ότι, όσο η κρίση μεγαλώνει, τόσο μεγαλώνει και η ικανότητά μας να την αντιμετωπίσουμε. Οι αναδυόμενες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης της τεχνητής νοημοσύνης (AI), της εικονικής πραγματικότητας (VR) και της επαυξημένης πραγματικότητας (AR), χρησιμεύουν ως ισχυρά εργαλεία που μας βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε – ενώ παράλληλα τροφοδοτούν πλατφόρμες που μπορούν να αναδείξουν διαφορετικές φωνές και να προωθήσουν ιδέες στις προσπάθειές μας για την επίλυσή της.

Στο Παγκόσμιο Χωριό Συνεργασίας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, μια πλατφόρμα με γνώμονα τον σκοπό που τροφοδοτείται από την τεχνολογία επόμενης γενιάς και την οποία εγκαινίασε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σε συνεργασία με την Accenture και τη Microsoft, παρουσιάστηκε ο νέος κόμβος Polar Tipping Points Hub. Ο κόμβος αυτός, ο οποίος αναπτύχθηκε με την τεχνογνωσία του Arctic Basecamp, προσφέρει μια μοναδική οπτικοποίηση όλων των κλιματικών σημείων καμπής και των πιθανών κλιμακούμενων κινδύνων που ενέχουν.

Συγκεντρώνοντας δεδομένα από ιδρύματα, όπως το Arctic Basecamp, η NASA και το Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου (NSIDC), ο κόμβος χρησιμοποιεί ζωντανές προσομοιώσεις για να παρουσιάσει μια μοναδική οπτικοποίηση των επικείμενων απειλών, όπως η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η θερμική καταπόνηση και τα κύματα καύσωνα, η υποβαθμισμένη ασφάλεια τροφίμων και νερού, η κλιματική μετανάστευση, η επιδείνωση των ασθενειών και οι διαταραχές στις αλυσίδες εφοδιασμού.

Στον κόμβο, οι άνθρωποι μπορούν να αξιοποιήσουν εντυπωσιακά ψηφιακά τοπία για να διεξάγουν περίπλοκες προσομοιώσεις σε πραγματικό χρόνο και μοντελοποίηση μελλοντικών καταστάσεων, επιτρέποντάς τους να εξετάσουν τις τάσεις της πολικής υπερθέρμανσης που απεικονίζουν τις συνέπειες της μη επίτευξης των κλιματικών στόχων, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας των θαλάσσιων πάγων, της απόψυξης του μόνιμου πάγου και της κατάρρευσης των παγοκρηπίδων. Αυτή η μοναδική εμπειρία αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο ο ένας παγκόσμιος κίνδυνος συνδέεται με τον άλλο, μέσω της πολικής αλλαγής. Επισημαίνει επίσης πώς η ενεργοποίηση κλιματικών σημείων καμπής μπορεί να οδηγήσει τις θερμοκρασίες σε υψηλότερα επίπεδα από τα αναμενόμενα.

Ο κόσμος βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Πρέπει να αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση σχετικά με την κρίση που αντιμετωπίζουμε – και πρέπει να μεταφράσουμε την ευαισθητοποίηση αυτή σε απτή δράση. Αξιοποιώντας τα καλύτερα στοιχεία της τεχνολογίας, μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο για καινοτόμες, συνεργατικές λύσεις και, με τον τρόπο αυτό, να δημιουργήσουμε ένα φωτεινότερο, πιο βιώσιμο μέλλον για όλους.