Le Greche: Γνήσιο ιταλικό παγωτό με ελληνικό χαρακτήρα

Να μυήσει τους Έλληνες στην αυθεντική φιλοσοφία του ιταλικού παγωτού επιχειρεί η Εύη Παπαδοπούλου, ιδιοκτήτρια της gelateria Le Greche, προσφέροντας στους λάτρεις του παγωμένου γλυκίσματος έντονες γευστικές εμπειρίες που ξεσηκώνουν τον ουρανίσκο. Κρίνοντας από το γεγονός ότι το brand της έχει συμπεριληφθεί στη λίστα με τις καλύτερες gelaterie της Ευρώπης, θα έλεγε κανείς ότι η απόφασή της να αφήσει το επάγγελμα της μαθηματικού, το οποίο εξασκούσε για χρόνια, και να ασχοληθεί με τη ζαχαροπλαστική, ήταν μάλλον σοφή!

Ένα ζεστό χαμόγελο, δύο μάτια σπινθηροβόλα, αλλά και ένα καλλιεργημένο μυαλό, είναι τα πρώτα στοιχεία που αναγνωρίζει κανείς στο πρόσωπο της Εύης Παπαδοπούλου. Όπως λέει και η ίδια στο fortunegreece.com στη διάρκεια της επαγγελματικής της πορείας είχε την τύχη στο μέσο της καριέρας της να ξεκινήσει το ταξίδι της επιχειρηματικότητας, μια απόφαση που έμελλε να αλλάξει  όλη της τη φιλοσοφία και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή.

Αφορμή για αυτή τη στροφή σταδιοδρομίας, στάθηκε η μετάφραση ενός βιβλίου με τίτλο «Ο πλούσιος μπαμπάς, ο φτωχός μπαμπάς», που θεωρούνταν best seller στην κατηγορία των βιβλίων αυτοβελτίωσης, που πριν από μια δεκαετία είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στην παγκόσμια λογοτεχνική σκηνή. Αξιοποιώντας το δεύτερο πτυχίο της λογοτεχνικής μετάφρασης, η κα Παπαδοπούλου βρέθηκε αντιμέτωπη με τον μαγικό κόσμο του επιχειρείν. «Στο βιβλίο που κλήθηκα να μεταφράσω γινόταν αναφορά στην επαγγελματική εξέλιξη του ανθρώπου  μέσα από τέσσερα στάδια ανάπτυξης. Από υπάλληλος, αυτοαπασχολούμενος, επιχειρηματίας και στη συνέχεια επενδυτής. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι είχε έρθει η ώρα να κάνω το δικό μου scale up» λέει χαρακτηριστικά.

Έχοντας υπάρξει αυτοαπασχολούμενη για πολλά χρόνια, αυτό που κέρδισε ήταν  το να έχει την επαγγελματική ευθύνη του εαυτού της. Όμως, όπως εξηγεί, η επιχειρηματικότητα συνιστά την απόλυτη επαγγελματική εξέλιξη αφού μέσω αυτής ο άνθρωπος αναπτύσσει την συναισθηματική νοημοσύνη αλλά και τις επικοινωνιακές του δεξιότητες. Παράλληλα αποκτά αισθητική και να έχει μια ροπή προς τη δημιουργικότητα.

«Ο σπόρος για να ασχοληθώ με την επιχειρηματικότητα σίγουρα υπήρχε κάπου στο βάθος. Ωστόσο, η συμβουλή που θα έδινα σε κάποιον νέο που θέλει να ασχοληθεί με το επιχειρείν είναι ότι θα πρέπει να έχει πάθος με το αντικείμενο, αλλιώς ο κόπος και οι αναποδιές που θα συναντήσει στην πορεία θα είναι ικανές να τον αποθαρρύνουν. Για να τα καταφέρεις απαιτείται μεγάλη θέληση, αλλά και βαθιά γνώση γι’ αυτό που κάνεις» επισημαίνει. Παραδέχεται πως το φύλο της, το γεγονός ότι δεν προερχόταν από κάποιο επιχειρηματικό «τζάκι», αλλά και το ότι εμφανίστηκε στην αγορά ξαφνικά από το πουθενά, χωρίς πρότερη εμπειρία στον κλάδο του παγωτού, ήταν σίγουρα παράγοντες που  δυσκόλεψαν, ως ένα βαθμό, το ξεκίνημά της.

Γιατί η επένδυση στο παγωτό;

«Μιλάμε για ένα ελαφρύ, ποιοτικό, γευστικό και συγχρόνως θρεπτικό προϊόν που συνιστά αφορμή για μία ευχάριστη εμπειρία, καθώς ανεβάζει σημαντικά την ψυχολογία του πελάτη. Είναι επίσης ένα τρόφιμο, που αν ακολουθηθεί σωστά η αλυσίδα της ψύξης, δεν πετιέται τίποτα και δεν υπάρχουν απώλειες, όπως συμβαίνει σε άλλα ευπαθή προϊόντα». Σημαντικό ρόλο στην επιλογή του παγωτού έπαιξε, αναμφίβολα, το ότι η Εύη Παπαδοπούλου είχε ζήσει για τέσσερα χρόνια στη γειτονική Ιταλία, η οποία θεωρείται η «Μέκκα» του παγωτού. Αναφερόμενη στην ιταλική αγορά, μιλά για μια κορεσμένη αγορά που αργά ή γρήγορα θα σκάσει, καθώς πολλοί έχουν επιλέξει τη δημιουργία παγωτού από ημιέτοιμα υλικά πέφτοντας στην παγίδα του αθέμιτου ανταγωνισμού, γεγονός που τους αφήνει πολύ μικρά περιθώρια κέρδους και τους επιφορτίζει με το πρόβλημα της επιβίωσης. Η συμβουλή που δίνει σε όσους θέλουν ασχοληθούν με τον κλάδο του παγωτού είναι να πραγματοποιήσουν πρώτα ένα σοβαρό ταξίδι στην Ιταλία και να έρθουν σε επαφή με επαγγελματίες που έχουν μακρόχρονη εμπειρία.

Στην Ελλάδα ο χώρος είναι παρθένος. Ο κόσμος γύρισε την πλάτη στο παγωτό του περιπτέρου διότι δεν τον ικανοποιεί γευστικά και ψάχνει κάτι χειροποίητο με ιδιαίτερη γεύση. Η ίδια βρήκε την πρόσβαση να παράγει ένα μοναδικό προϊόν χωρίς μιμητές γι’ αυτό και τοποθετήθηκε επιχειρηματικά. Άλλωστε όπως εξηγεί, η επιτυχία ενός επιχειρηματικού εγχειρήματος εξασφαλίζεται, όταν αυτό που κάνεις σήμερα δεν μπορεί κάποιος να το αντιγράψει αύριο.

Το πρώτο κατάστημα Le Greche άνοιξε λίγο πριν από την επιβολή των capital controls και η αγωνία ήταν μεγάλη. «Η κρίση ήταν τρομακτικό σενάριο, αφού κανείς δεν ήξερε αν οδεύουμε στην απόλυτη καταστροφή, ή όχι. Προσωπικά πιστεύω ότι η κρίση φέρνει ευκαιρίες και πως η επιχειρηματικότητα πρέπει να είναι διασκέδαση, να είναι απόλαυση και όχι ρουτίνα ή άγχος».

Αξιοποιώντας ίδια κεφάλαια αλλά και κονδύλια του ΕΣΠΑ το Le Greche project πήρε σάρκα και οστά με την Εύη Παπαδοπούλου να επισημαίνει πως το εν λόγω πρόγραμμα καινοτομίας δημιουργεί μεν μια ευνοϊκή προοπτική, ωστόσο οι όροι με τους οποίους εκταμιεύεται είναι τελικά επαχθείς για τον επιχειρηματία. «Προκαταβάλλεις τα χρήματα και μετά από τρία χρόνια παίρνεις το ποσοστό που σου αναλογεί από το ΕΣΠΑ. Δεν είναι στην πραγματικότητα χρηματοδότηση αλλά μία επιβράβευση, αφού το επιχειρηματικό σου σχέδιο έχει πετύχει» τονίζει.

Σχέδια για επέκταση στο εξωτερικό

Έπειτα από τέσσερα χρόνια δραστηριοποίησης στην ελληνική αγορά, υπάρχουν τρία ομώνυμα καταστήματα σε Σύνταγμα, Ψυχικό και Αγία Παρασκευή στα οποία απασχολούνται συνολικά 35 άτομα προσωπικό. Η εταιρεία τρέχει με μηδενικό τραπεζικό δανεισμό, ο τζίρος το 2018 αυξήθηκε κατά 35%  και οι εκτιμήσεις είναι πως και η τρέχουσα χρονιά θα κινηθεί στα ίδια επίπεδα.

Στις gelaterie Le Greche υπάρχουν 40 κωδικοί παγωτού με το φιστίκι να είναι ο πιο εμπορικός, ζήτηση σημειώνει το μασκαρπόνε με καραμελωμένα σύκα ενώ στις ιδιαίτερες γεύσεις συγκαταλέγεται η αλμυρή καραμέλα με ανθό αλατιού από τη Γαύδο. Η παραγωγή των παγωτών γίνεται στην Ελλάδα και σε ετήσια βάση παράγονται 150 έως 180 τόνοι. Το παγωτό έχει βελούδινη υφή, δεν περιέχει γαλακτωματοποιητές, τεχνητά αρώματα ή χρώματα, μαργαρίνες και τεχνητά πρόσθετα, γι’ αυτό και είναι υγιεινό και όχι ιδιαιτέρως παχυντικό, αφού περιέχει μόλις 8% λιπαρά, ενώ το σορμπέ 0% .

«Ο τουρίστας είναι ένας πελάτης που μας αγκάλιασε πολύ από την πρώτη στιγμή. Για μένα το καλύτερο σχόλιο που έχω ακούσει ποτέ είναι από ανθρώπους που έχουν ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και λένε ότι δεν έχουν φάει καλύτερο παγωτό από το δικό μας. Μάλιστα μια φορά ένας πελάτης μου είπε για την γεύση φιστίκι ότι είναι τόσο έντονη που το μόνο που χρειάζεται από δίπλα είναι ένα ποτήρι ουίσκι» αναφέρει, γελώντας.

Επιθυμία της είναι να μεγαλώσει το brand, διασφαλίζοντας ότι όσο θα ανεβαίνει θα ενισχύεται παράλληλα και η ποιότητα. Ξεκαθαρίζει πως δεν επιθυμεί να κάνει franchise καταστήματα, καθώς η διοίκηση θέλει να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο στο τελικό προϊόν και πως έχει αποφασίσει, λόγω της υψηλής φορολογίας, να επανεπενδύει τα κέρδη της στο άνοιγμα νέων καταστημάτων.

Εκτός από τα παγωτά στο «Le Greche»  ο καταναλωτής μπορεί να απολαύσει  ναπολιτάνικο καφέ, αλλά και παγωμένα γλυκά, που βασίζονται στο gelato, όπως brioches, ταρτάκια κρέμας, από μια μικρή φωλιά τραγανού φύλλου κρούστας, με αρωματική κρέμα βανίλιας, σάντουιτς-παγωτό, όπως δύο φέτες carrot cake που έχουν στη μέση παγωμένη κρέμα εσπεριδοειδών, brownie με παγωμένο ανθόγαλα, ή παντεσπάνι για παγωτά σε ρολό. Επιπρόσθετα, κατόπιν παραγγελίας, μπορεί να αγοράσει και τούρτες, πρωτότυπα διακοσμημένες.

«Το brand Le Greche μπορεί να σταθεί επάξια στο το εξωτερικό λόγω των εξαιρετικών εγχώριων πρώτων υλών. Προάγει την ελληνικότητα και την ελληνική γαστρονομία με σύγχρονο και εκλεπτυσμένο τρόπο. Φυσικά και είναι στα σχέδια μας η επέκταση και σε άλλες αγορές. Όμως δεν θέλουμε να αποκτήσουμε πολλά καταστήματα. Θέλουμε οι καταναλωτές να μας ψάχνουν. Αν είμαστε παντού δεν θα έχουμε τον έλεγχο και αυτό θα κοστίσει στην ποιότητα» υπογραμμίζει.

Να είσαι ειλικρινής και να «χτίσεις» δυνατή ομάδα

Η μεγαλύτερη χαρά για ένα επιχειρηματία είναι, σύμφωνα με την Εύη Παπαδοπούλου, το να είσαι  κερδοφόρος, να αναπτύσσεσαι, ενώ ταυτόχρονα είσαι ειλικρινής απέναντι στον πελάτη σου. Απαντώντας μάλιστα σε όσους ευαγγελίζονται ότι παράγουν παγωτό χωρίς γλυκαντικές ουσίες, είναι κατηγορηματική: «Δεν μπορεί να γίνει παγωτό χωρίς ζάχαρη ή μόνο με στέβια. Όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο απλά παραπλανεί τον κόσμο».

Κρίνοντας από την εμπειρία της, τονίζει πως τη δυσκόλεψε πολύ η νοοτροπία του υπαλληλικού δυναμικού διότι στην Ελλάδα επικρατεί η άποψη ότι επιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι έχουν συγκρουόμενα συμφέροντα. «Πρέπει επιτέλους να φύγουμε από το στερεότυπο, τη σύνδεση της επιχειρηματικότητας με την απατεωνιά. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν το να στήσω μια ομάδα ανθρώπων που να έχει σύμπνοια. Για μένα όταν επιλέγω τους εργαζόμενους μου σημασία έχει η ευφυΐα αλλά και ικανότητά τους να παίρνουν πρωτοβουλίες χωρίς να ακολουθούν τους κανόνες ενός εγχειριδίου».

Η ίδια σημειώνει πως για να είναι ένας επιχειρηματίας ανεξάρτητος θα πρέπει να ασχολείται όχι μόνο με το εμπόριο αλλά και με την παραγωγή. Μεταξύ άλλων, επισημαίνει και την σημασία μιας πιο σύγχρονης και ολοκληρωμένης λογιστικής υποστήριξης από ανθρώπους που να ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Οι λογιστές θα πρέπει, όπως λέει, να λειτουργούν ως σύμβουλοι που ενημερώνουν έγκαιρα για τις αλλαγές που συντελούνται σε οικονομικό και φορολογικό επίπεδο και προάγουν την ανάπτυξη και τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης.