Ληστεία στο Λούβρο: Πραγματική τέχνη δεν είναι η κλοπή, αλλά η… πώληση
Την Κυριακή, στο Μουσείο του Λούβρου διεξήχθη μια κινηματογραφική ληστεία: μέσα σε μόλις επτά λεπτά, μια ομάδα κλεφτών ανέβηκε σε ανελκυστήρα επίπλων, έσπασε το παράθυρο της γκαλερί, διέλυσε προθήκες και αποχώρησε με μοτοσικλέτες, κουβαλώντας έναν θησαυρό από εννέα κοσμήματα της γαλλικής βασιλικής οικογένειας, με στέμματα, κολιέ και σκουλαρίκια που φορούσαν ιστορικές μορφές όπως η Μαρί Λουίζα, δεύτερη σύζυγος του Ναπολέοντα.
Αλλά, όπως εξηγεί ο Robert Wittman, πρώην επικεφαλής του FBI και ιδρυτής της Εθνικής Ομάδας Εγκλημάτων Τέχνης, «η πραγματική τέχνη σε μια ληστεία έργων τέχνης δεν είναι το κλέψιμο, αλλά η πώληση». Τα κλεμμένα μπορεί ήδη να έχουν διαλυθεί σε κομμάτια ή να πωληθούν σε διεθνείς αγοραστές, ενώ η ιστορική τους αξία κινδυνεύει να χαθεί για πάντα.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα κοσμήματα είναι δύσκολο να φορεθούν ή να πωληθούν ολόκληρα, με αποτέλεσμα πολλά να καταλήγουν κομμένα ή λιωμένα. Ο Tim Carpenter, πρώην αξιωματικός του FBI, προβλέπει ότι πιθανότατα έχουν διασχίσει τα σύνορα και βρίσκονται ήδη σε χέρια διεθνών αγοραστών, ενώ η Leila Amineddoleh, καθηγήτρια δικαίου, εκτιμά ότι οι κλέφτες δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την ιστορία ή την ομορφιά τους.
Οι κλέφτες αντιμετωπίζουν τεχνικές προκλήσεις: τα πολύτιμα μέταλλα μπορούν να λιωθούν, αλλά τα διαμάντια χρειάζονται επανεπεξεργασία από έναν λιθουργό για να γίνουν μη αναγνωρίσιμα. Σε προηγούμενες υποθέσεις, όπως τα δαχτυλίδια World Series του Yogi Berra το 2014, τα αντικείμενα λιώθηκαν σε ιδιωτικά γκαράζ.
Η ιστορική αξία των κοσμημάτων είναι ανεκτίμητη: αποτελούν μοναδικά τεκμήρια της γαλλικής βασιλικής κληρονομιάς και η απώλειά τους δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Η Erin Thompson, καθηγήτρια εγκλημάτων τέχνης, επισημαίνει ότι η αξία τους ως ιστορικών αντικειμένων ξεπερνά κατά πολύ την καθαρή υλική τους αξία, ενώ ο Carpenter τονίζει ότι όσο οι κλέφτες βασίζονται σε διεθνείς, ηθικά αμφισβητήσιμους εμπόρους, τόσο μικραίνει η πιθανότητα επιστροφής των κοσμημάτων.
Η ληστεία αυτή δεν αφορά μόνο χρήματα – είναι χτύπημα στην πολιτιστική κληρονομιά της Γαλλίας και δείχνει την αυξανόμενη τάση των οργανωμένων εγκληματικών ομάδων να στοχεύουν κοσμήματα και πολύτιμα μέταλλα αντί για πίνακες ζωγραφικής, καθώς η αγορά τους είναι πιο ευέλικτη και διεθνής.
Καθώς οι έρευνες συνεχίζονται, ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί με αγωνία: οι κλέφτες μπορεί να μην ξεκουράζονται ακόμα, αλλά η ιστορία έχει ήδη καταγράψει αυτήν την τολμηρή ληστεία-θρίλερ που θα μείνει αξέχαστη στο Λούβρο και στον κόσμο της τέχνης.
