Ναυαγεί το σχέδιο Τραμπ για συνάντηση Πούτιν–Ζελένσκι; Τι δείχνουν οι κινήσεις του Κρεμλίνου
Η αρχική εντύπωση που δημιουργήθηκε μετά τις συναντήσεις του Ντόναλντ Τραμπ με ηγέτες της ΕΕ στον Λευκό Οίκο τη Δευτέρα – ότι πλησιάζει μια κατ’ ιδίαν συνάντηση Ζελένσκι-Πούτιν ως επόμενο βήμα για την ειρήνευση στην Ουκρανία – δεν άντεξε περισσότερο από λίγες ώρες.
Σύμφωνα με το CNN, το Κρεμλίνο έσπευσε να ρίξει τους τόνους. Ο σύμβουλος του Πούτιν, Γιούρι Ουσακόφ, μίλησε μόνο για πιθανή «αναβάθμιση επιπέδου των εκπροσώπων», ενώ ο Σεργκέι Λαβρόφ ξεκαθάρισε ότι «επαφές ανώτατου επιπέδου απαιτούν ιδιαίτερη προετοιμασία». Για τους αναλυτές, αυτό σημαίνει στην πράξη ότι η Μόσχα δεν προτίθεται να συναινέσει, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον.
Ο Πούτιν θα χρειαζόταν να αναιρέσει το ίδιο του το αφήγημα, ότι δηλαδή η Ουκρανία είναι ιστορικό κομμάτι της Ρωσίας και ο Ζελένσκι απλώς «μαριονέτα της Δύσης». Μια συνάντηση μαζί του θα ισοδυναμούσε με de facto αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κιέβου και της ηγεσίας του. «Για τον Πούτιν, θα ήταν ήττα να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με κάποιον που θεωρεί “ανύπαρκτο”», τονίζει η Ορύσια Λούτσεβιτς του Chatham House.
Παρότι ο Ζελένσκι έχει δείξει διάθεση διαλόγου – ταξιδεύοντας ο ίδιος στην Τουρκία για προηγούμενο γύρο συνομιλιών – η ρωσική πλευρά εξακολουθεί να υποβιβάζει το κύρος του, επιμένοντας πως η Ουκρανία πρέπει πρώτα να διεξαγάγει εκλογές. Η ρητορική του Κρεμλίνου παραμένει αμείλικτη, ο Ζελένσκι είναι «παράνομος» και η κυβέρνησή του αναφέρεται απλώς ως «καθεστώς του Κιέβου».
Σύμφωνα με την Τατιάνα Στανόβαγια του Carnegie, ο Πούτιν μπορεί να δεχτεί τελικά μια συνάντηση μόνο αν αισθανθεί ότι η Ουκρανία είναι έτοιμη να συζητήσει τις ρωσικές απαιτήσεις, που περιλαμβάνουν ακόμη και παραχώρηση εδαφών. Και σε αυτό, θεωρεί τον Τραμπ ως δυνητικό μοχλό πίεσης προς το Κίεβο.
Ο ίδιος ο Τραμπ υποστήριξε ότι «κάπως κανόνισε» τη συνάντηση, όμως ήδη από την επομένη άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο να ναυαγήσει. Παρά τις διπλωματικές προσπάθειες και την απομάκρυνση από την αυστηρή γραμμή κυρώσεων των προηγούμενων μηνών, η Μόσχα δείχνει να εδραιώνει τη θέση της χωρίς παραχωρήσεις. Μάλιστα, εντείνει και τη στρατιωτική πίεση: μόνο τη Δευτέρα εκτόξευσε 270 drones και 10 πυραύλους κατά της Ουκρανίας.
Η ειρηνευτική πρωτοβουλία Τραμπ, αντί να φέρει διέξοδο, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε επικοινωνιακό μπούμερανγκ. Και η ερώτηση που αιωρείται πλέον είναι: αν τελικά αποτύχει, ποιος θα φταίει αυτή τη φορά;
