ΟΟΣΑ: «Κλειδί» η μεταρρυθμιστική συνέπεια για την ελληνική οικονομία
Αισιόδοξες αλλά όχι χωρίς επιφυλάξεις είναι οι προβλέψεις του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα, όπως αποτυπώνονται στη νέα έκθεση «Economic Outlook». Ο διεθνής οργανισμός εκτιμά ότι η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει την αναπτυξιακή της πορεία με ρυθμό 2% το 2025 και 2,1% το 2026, ενισχυμένη από τις εκταμιεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης και τις μισθολογικές αυξήσεις που στηρίζουν την κατανάλωση.
Παράλληλα, τα πρωτογενή πλεονάσματα προβλέπεται να διαμορφωθούν στο 2,1% του ΑΕΠ το 2025 και στο 2,2% το 2026, με κινητήριο δύναμη τη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης. Ο ΟΟΣΑ υπογραμμίζει πως η διατήρηση της πτωτικής πορείας του δημόσιου χρέους είναι αναγκαία, καθώς το κόστος γήρανσης του πληθυσμού και οι μελλοντικές επενδυτικές ανάγκες θα εντείνουν τις πιέσεις στον κρατικό προϋπολογισμό.
Ο πληθωρισμός αναμένεται να μειωθεί σταδιακά και να φτάσει το 2% το 2026, κυρίως λόγω της αποκλιμάκωσης των τιμών πετρελαίου, αν και ο πληθωρισμός υπηρεσιών και τα αυξημένα εμπορικά κόστη παραμένουν πηγή ανησυχίας.
Η έκθεση στέκεται ιδιαίτερα στη σημασία των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, της μείωσης της φοροδιαφυγής και της βελτίωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Κρίσιμος παράγοντας για τη μελλοντική ανάπτυξη είναι η αντιμετώπιση των ελλείψεων εργατικού δυναμικού και η αναμόρφωση του φορολογικού πλαισίου. Ο ΟΟΣΑ προτείνει την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, σημειώνοντας ότι ευνοούν κυρίως τα υψηλότερα εισοδήματα, και την αξιοποίηση των επιπλέον πόρων για τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και την ενίσχυση της απασχόλησης.
Οι επιχορηγήσεις και τα δάνεια από το Ταμείο Ανάκαμψης προβλέπεται να αυξηθούν σημαντικά, από 1,8% του ΑΕΠ φέτος σε 3,6% το 2026, στηρίζοντας το επενδυτικό κλίμα. Ωστόσο, ο οργανισμός προειδοποιεί ότι καθυστερήσεις στην υλοποίηση του σχεδίου «Ελλάδα 2.0», η χαμηλή αντιστοιχία μισθών-παραγωγικότητας και οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής μπορούν να υπονομεύσουν τη θετική δυναμική.
Ειδικότερα η έκθεση αναφέρει ότι:
*Οι προβλέψεις για ανάπτυξη 2% και 2,1% στη διετία 2025-2026, είναι σημαντικά υψηλότερες από τις αντίστοιχες για την Ευρωζώνη (0,8% το 2024, 1,0% το 2025, 1,2% το 2026) και το σύνολο των χωρών του ΟΟΣΑ (1,8% το 2024, 1,4% το 2025, 1,5% το 2026), γεγονός που δείχνει πως η Ελλάδα έρχεται αντιμέτωπη συνεχώς με εξωτερικούς κινδύνους (διεθνή επιβράδυνση λόγω εμπορικών δασμών στην παρούσα φάση) αλλά φαίνεται να αντέχει.
*Η ιδιωτική κατανάλωση θα συνεχίσει να αυξάνεται, έστω και με φθίνοντες ρυθμούς (1,2% το 2025, 1,7% το 2026), ενώ οι δημόσιες δαπάνες θα παραμείνουν συγκρατημένες.
*Το δημόσιο χρέος ακολουθεί καθοδική πορεία, παραμένει όμως ιδιαίτερα υψηλό (139,8% του ΑΕΠ το 2026), ενώ οι δημογραφικές αλλαγές και το κλίμα θα αυξήσουν τις δαπάνες, γεγονός που επιβάλλει προσοχή στη χάραξη της δημοσιονομικής πολιτικής και διαρκή μεταρρυθμιστική εγρήγορση, ιδίως στο πεδίο των δαπανών και της φορολογίας. Ο ΟΟΣΑ προβλέπει μικρά ελλείμματα στη γενική κυβέρνηση τα επόμενα χρόνια (0,2% του ΑΕΠ), τονίζοντας τη σημασία των ισορροπημένων προϋπολογισμών με κοινωνικό πρόσημο.
*Η επενδυτική δραστηριότητα ενισχύεται σημαντικά, με τις ακαθάριστες πάγιες επενδύσεις να αυξάνονται κατά 9,3% το 2025 και 8,1% το 2026, στηριζόμενες σε μεγάλο βαθμό από κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης. Αυτό αποτελεί καίριο μοχλό για τον εκσυγχρονισμό του παραγωγικού μοντέλου, αν και παραμένει ζητούμενο η διατηρησιμότητα αυτών των επενδύσεων πέραν των έκτακτων ευρωπαϊκών ενισχύσεων.
*Η ανεργία αναμένεται να συνεχίσει την αποκλιμάκωση, αγγίζοντας το 9,2% το 2025 και το 9,1% το 2026, από 10,1% το 2023.
*Ο πληθωρισμός (ΔΤΚ) εκτιμάται ότι θα κυμανθεί στο 2,5% το 2025 και 2% το 2026, επιστρέφοντας σε πιο διαχειρίσιμα επίπεδα μετά τις πιέσεις των τελευταίων ετών.
*Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών παραμένει ελλειμματικό (περίπου -5% του ΑΕΠ ως το 2026) παρά την άνθιση των εξαγωγών τα τελευταία χρόνια, δείχνοντας την ανάγκη ενίσχυσης της εξωστρέφειας αλλά και της εγχώριας παραγωγής.
Ο οργανισμός υπογραμμίζει ότι η ελληνική οικονομία έχει αφήσει οριστικά πίσω της την περίοδο των κρίσεων, όμως το «στοίχημα» της διατηρούμενης ανάπτυξης δεν έχει κερδηθεί ακόμη. Συνιστά διαρθρωτικές αλλαγές για τον τομέα των επιχειρήσεων, στοχευμένες επενδύσεις στην παραγωγή και την εργασιακή εξειδίκευση, και προσεκτική δημοσιονομική διαχείριση, προκειμένου να θωρακιστεί η χώρα και να εξασφαλιστεί η ευημερία των μελλοντικών γενεών.
