Ουκρανία: «Πράσινο φως» στο σχέδιο Τραμπ – Ποια σημεία μένουν ανοιχτά – Στενεύει ο κλοιός
- Η Ουκρανία αποδέχεται την ειρηνευτική πρόταση των ΗΠΑ, αφήνοντας ανοιχτές μόνο τεχνικές λεπτομέρειες.
- Το σχέδιο 28 σημείων διαμορφώθηκε εκ νέου στη Γενεύη, με αντιπροτάσεις Κιέβου και Ευρωπαίων.
- Συζητήσεις ΗΠΑ–Ρωσίας στο Άμπου Ντάμπι προκαλούν ανησυχία για παράλληλα κανάλια διαπραγμάτευσης.
Η Ουκρανία έδωσε την επίσημη συγκατάθεσή της στο ειρηνευτικό σχέδιο που διαμεσολαβεί η κυβέρνηση Τραμπ, επιβεβαιώνοντας ότι το Κίεβο είναι έτοιμο να προχωρήσει σε μια συμφωνία-πλαίσιο για την παύση των εχθροπραξιών. Σύμφωνα με αμερικανικά δημοσιεύματα που επικαλούνται αξιωματούχους των ΗΠΑ, απομένουν πλέον μόνο «μικρές τεχνικές λεπτομέρειες» ώστε να θεωρηθεί ολοκληρωμένη η πρόταση.
Το αρχικό κείμενο των 28 σημείων είχε αποσταλεί στο Κίεβο την προηγούμενη εβδομάδα. Στη Γενεύη, κατά τη διάρκεια εντατικών εργασιών, αντιπροσωπείες ΗΠΑ και Ουκρανίας κατέθεσαν τις δικές τους τροποποιήσεις, οδηγώντας σε μια αναθεωρημένη φόρμουλα που θεωρείται πλέον η βάση για την επόμενη φάση.
Την ίδια στιγμή, οι ευρωπαίοι σύμμαχοι –που παρουσίασαν τη δική τους εκδοχή με στόχο να ενισχύσουν την ουκρανική θέση και να αποφύγουν παραχωρήσεις προς τη Μόσχα– επιχείρησαν να κλείσουν το κενό που διαμορφώθηκε από τον ταχύτερο βηματισμό Ουάσιγκτον και Κιέβου. Στις Βρυξέλλες ακολούθησαν διαδοχικές συσκέψεις υψηλού επιπέδου, καθώς η ΕΕ προσπαθεί να παραμείνει ορατή στο τραπέζι των εξελίξεων.
Το διπλωματικό σκηνικό επιβαρύνθηκε περαιτέρω από τις πληροφορίες ότι ανώτατοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ και της Ρωσίας –μεταξύ των οποίων και ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Νταν Ντρίσκολ– συναντήθηκαν στο Άμπου Ντάμπι. Η κίνηση αυτή ερμηνεύεται από ορισμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως ένδειξη ότι Ουάσιγκτον και Μόσχα διατηρούν ανοιχτό δίαυλο συνομιλιών, ακόμη και την ώρα που το επίσημο πλαίσιο διαπραγμάτευσης διαμορφώνεται πολυμερώς.
Για το Κίεβο, η αποδοχή της πρότασης Τραμπ αποτελεί ένα βήμα αναγκαστικού ρεαλισμού σε μια περίοδο που ο διπλωματικός χρόνος στενεύει και η διεθνής ατζέντα μετακινείται. Για την Ευρώπη, δημιουργεί την ανάγκη να διασφαλίσει ότι οι τελικές ισορροπίες δεν θα διαμορφωθούν χωρίς αυτήν.
