Πίτσος: Το λουκέτο ενός local hero, η υπόσχεση της Siemens και ο δήμαρχος της ανατροπής

Κωστής Χριστοδούλου

Το “λουκέτο” του πρώην εργοστασίου της Πίτσος στου Ρέντη δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, ένα απλό “ψάξιμο” στο google θα δείξει ότι είναι μια ιστορία που έχει ξεκινήσει από το 2017 και σέρνεται μέχρι σήμερα με προσπάθειες από εργαζόμενους αλλά και τις εκάστοτε κυβερνήσεις να παραταθεί το κατέβασμα του γενικού διακόπτη της επένδυσης. Στα πλαίσια αυτά και ο νυν υπουργός ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης έχει ζητήσει από την εταιρεία να επαναξετάσει την στάση της ενώ το θέμα θα θέσει και στον Ομοσπονδιακό Υπουργό Οικονομίας και Ενέργειας της Γερμανίας.

Ήδη από το 2017 στην BSH Οικιακές Συσκευές ΑΒΕ (σ.σ. την σημερινή ονομασία της εταιρείας που ελέγχει την παραγωγή – πρώην εργοστάσιο Πίτσος – και την εμπορία ηλεκτρικών συσκευών: Bosch, Siemens, Pitsos, Neff, Gaggenau) έτρεχε το τέταρτο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου όταν και ανακοινώθηκε η απόφαση για κλείσιμο του εργοστασίου στα τέλη του 2018. Μέσω των προγραμμάτων εθελουσίας που είχαν προηγηθεί ήδη ο αριθμός των εργαζομένων είχε πέσει στα 250 άτομα από 500 που ήταν στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες του News24/7 σήμερα ο αριθμός των εργαζομένων είναι γύρω στους 115. Η κατάσταση είναι λίγο πολύ είναι γνωστή, αξίζει όμως να πάμε πίσω στον χρόνο για να δούμε πως φθάσαμε έως εδώ.

Ο πρώτος local hero
To 1976 η γερμανική BSH πραγματοποιεί την πρώτη εξαγορά εργοστασίου και τοπικού σήματος εκτός Γερμανίας, της ΠΙΤΣΟΣ, ανοίγοντας τον δρόμο μίας σειράς από φίρμες που θα έβαζε στο πορτοφόλιο της και που στο site της αναφέρονται ως local hero. Οι εργαζόμενοι στην ΠΙΤΣΟΣ τότε ξεπερνούσαν τους 1.400 και το ελληνικό εργοστάσιο ήταν από τα πλέον παραγωγικά συγκρινόμενο σε σχέση με τα υπόλοιπα που διέθετε ο γερμανικός όμιλος ανά την Ευρώπη και τον κόσμο.

Τα μέσα της δεκαετίας του 2000 βρίσκουν την BSH σε εμπορικό επίπεδο να κατέχει το 40% της ελληνικής αγοράς και σε παραγωγικό να είναι η κορυφαία κατασκευαστική εταιρεία λευκών συσκευών (σ.σ. κουζίνες, πλυντήρια, ψυγεία) στην χώρα με παραγωγή 400.000 προϊόντων ετησίως. Από αυτά το 30% εξάγονταν τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Μέση Ανατολή.

Τα μαύρα ταμεία της Siemens
To 2005 είναι και η εποχή όμως που αρχίζουν οι εισαγγελικές αρχές να ψάχνουν σε συνεργασία με τις γερμανικές αρχές τις πληροφορίες για τα μαύρα ταμεία της Siemens. Η αρνητική δημοσιότητα για το συγκεκριμένο όνομα φαίνεται να αγγίζει και την BSH η οποία όμως είναι ξεχωριστή εταιρεία, με διαφορετικούς μετόχους και άλλο αντικείμενο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2009, το μερίδιο θα έπεφτε στο 16% σε τεμάχια (σ.σ. είχε πουλήσει 170.000 συσκευές) και 17% σε αξία. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι μιλάμε και για τα πρώτα χρόνια μνημονίου που σχεδόν κόπηκαν μαχαίρι όλες οι περιττές αγορές με τον κλάδο των ηλεκτρικών συσκευών να είναι από αυτούς που είδαν κατακόρυφη μείωση πωλήσεων.

Αντίθετα με το εμπορικό κομμάτι, το παραγωγικό συνέχιζε δυναμικά. Οι εξαγωγές είχαν φθάσει στο 40% και το εργοστάσιο στον Ρέντη φάνταζε μικρό για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες. Σε δημοσιογραφική εκδήλωση το 2010, με αφορμή την συμπλήρωση 145 χρόνων, ο τότε Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας, κ. Ελ. Ελευθεράκης, προαναγγέλλει την ίδρυση και λειτουργία νέου εργοστασίου της Πίτσος στην ευρύτερη περιοχή Ασπροπύργου – Μαγούλας. Ο κ. Ελευθερίου έκανε λόγο για μία επένδυση της τάξης τουλάχιστον 50 εκατ. ευρώ που θα προσέθετε αρκετές εκατοντάδες θέσεις εργασίας.

Διαβάστε τη συνέχεια στο news247.gr