Richard Crosby: Τα Νότια Προάστια μέσα από τα μάτια ενός διεθνούς επενδυτή
Έχοντας διανύσει μια μακρά διαδρομή στις παγκόσμιες αγορές, από τα χρηματοπιστωτικά κέντρα του Λονδίνου και του Χονγκ Κονγκ έως την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Richard Crosby βρήκε στην Aθηναϊκή Ριβιέρα κάτι που λίγα μέρη προσφέρουν: σταθερότητα, προοπτική και έναν τρόπο ζωής που τον εκφράζει. Με βαθιά εμπειρία στον χώρο των επενδύσεων και μια σχέση με την Ελλάδα που μετρά δεκαετίες, μιλά για την επιχειρηματικότητα, τις αλλαγές που συντελούνται στα Νότια Προάστια, τη δυναμική κοινότητα των expats που ζουν και δραστηριοποιούνται εκεί και τη μοναδική ενέργεια ενός τόπου που συνδυάζει δουλειά και ζωή με τρόπο αυθεντικό.
Από τη δεκαετία του ’80, στην Ελλάδα του σήμερα
Η πρώτη επαφή του Richard Crosby με την Ελλάδα έγινε τη δεκαετία του ’80, όταν ήρθε ως νεαρός τραπεζίτης. «Ήταν μια εξαιρετικά αποδοτική περίοδος για μένα, τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά», θυμάται. Ο δεσμός αυτός δεν διακόπηκε ποτέ. Σήμερα, μέσω της Astir Capital, ο ίδιος και η σύζυγός του, Χριστίνα Κωσταρίδη, δραστηριοποιούνται ενεργά στον τομέα του venture capital, στις επενδύσεις ακινήτων και σε εξειδικευμένες αγορές, συχνά σε συνεργασία με πελάτες που έχουν ρίζες στην Ελλάδα.
Το σημαντικότερο, όπως λέει, είναι η χημεία: «Δεν τσακωνόμαστε εύκολα. Ο καθένας μας έχει και άλλα ενδιαφέροντα. Είναι ωραίο να μοιράζεσαι τη δουλειά με τον άνθρωπό σου, χωρίς να γίνεται μονότονη».
Η κοινή τους αντίληψη για τις αξίες και την επιχειρηματική προσέγγιση αντικατοπτρίζεται και στη φιλοσοφία της Astir Capital. «Είμαστε γνωστοί ως ένα εναλλακτικό επενδυτικό σπίτι», εξηγεί, «αλλά περηφανευόμαστε για την ικανότητά μας να εντοπίζουμε εξειδικευμένες ευκαιρίες». Η εξελισσόμενη startup σκηνή της Ελλάδας αποτελεί, όπως σημειώνει, σημαντικό κίνητρο για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. «Υπάρχουν πολλές ποιοτικές startups, ιδιαίτερα από Έλληνες ιδρυτές που ζουν στο εξωτερικό».
Το Ελληνικό, η πολιτική στροφή και το φως που… τραβάει τον κινηματογράφο
Μιλώντας για τις εξελίξεις στην Αττική, και ιδίως στα Νότια Προάστια, ο Richard Crosby εμφανίζεται αισιόδοξος. «Η Αθήνα έχει αλλάξει τρομερά. Οι υποδομές έχουν βελτιωθεί δραστικά. Από τη Γλυφάδα πηγαίνεις στο Κολωνάκι σε 20 λεπτά, όταν κάποτε αυτό έμοιαζε απίθανο. Η πόλη διαθέτει πλέον καλή κινητικότητα, εξαιρετική εστίαση και μια ζωντανή κοινωνική σκηνή».
Το έργο του Ελληνικού είναι, κατά τη γνώμη του, κομβικό. «Ένα εργοτάξιο στο μέγεθος του Μονακό, που πρόκειται να αλλάξει ριζικά το τοπίο των Νοτίων Προαστίων. Το ενδιαφέρον είναι τεράστιο, από τοπικούς επενδυτές έως διεθνή κεφάλαια από Ισραήλ, Λίβανο, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Αίγυπτο και Βόρεια Ευρώπη».
Παράλληλα, αποκαλύπτει μια λιγότερο προβεβλημένη, αλλά ραγδαία αναπτυσσόμενη πτυχή της ελληνικής οικονομίας: την κινηματογραφική βιομηχανία. «Η Ελλάδα μετατρέπεται σιγά σιγά στο Χόλιγουντ της Ευρώπης», αναφέρει χαρακτηριστικά. «Πέρυσι γυρίστηκαν 92 ταινίες στην Ελλάδα. Υπάρχει νομική υποστήριξη, φορολογικά κίνητρα και φυσικά… το φως. Το ελληνικό φως είναι ασύγκριτο για κινηματογραφικά γυρίσματα». Ακόμη, υπογραμμίζει ότι αρκετές διεθνείς εταιρείες παραγωγής έχουν ήδη εγκατασταθεί ή συνεργάζονται με τοπικούς παρόχους. «Η κυβέρνηση έγινε πιο φιλική προς αυτές. Έχει δημιουργηθεί ένα οικοσύστημα που προσελκύει δημιουργικά projects, και μαζί τους, νέες θέσεις εργασίας και υποδομές».
Η ζωή στα Νότια Προάστια και η ελληνική ψυχή
Πέρα από την επιχειρηματική του δράση, ο Richard Crosby μιλά με ενθουσιασμό για τη ζωή στα Νότια Προάστια. «Η Ελλάδα προσφέρει έναν μοναδικό τρόπο ζωής: ηλιοφάνεια, θάλασσα, δραστηριότητες όλο τον χρόνο. Κάθε πρωί, ανοίγεις τα μάτια σου και βλέπεις μπλε ουρανό». Ωστόσο, αυτό που τον εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η στάση των Ελλήνων. «Ακόμα και σε περιόδους κρίσης, οι άνθρωποι καταφέρνουν να χαμογελούν. Αυτή η ικανότητα να απολαμβάνουν τη ζωή είναι πολύ ελκυστική για έναν ξένο».
Η κοινότητα των expats στα Νότια Προάστια, όπως παρατηρεί, έχει αλλάξει πρόσωπο τα τελευταία χρόνια, αλλά εξακολουθεί να αποτελεί μία από τις πιο ζωντανές και διεθνώς προσανατολισμένες ομάδες στη χώρα. «Δεν είναι πια όπως παλιά. Οι Βρετανοί είναι πλέον αισθητά λιγότεροι. Στη θέση τους, βλέπεις περισσότερους Γάλλους — κυρίως λόγω των γαλλικών σχολείων — και αρκετούς Ισραηλινούς, πολλοί εκ των οποίων δραστηριοποιούνται στον τομέα της τεχνολογίας ή έχουν οικογένειες εγκατεστημένες στην περιοχή».
Φωτογραφίες: Μαρία Ξανθοπούλου
