«Σιωπηλή ρήξη» στην εργασία: Γιατί οι εργαζόμενοι νιώθουν παγιδευμένοι και αποκομμένοι
Πριν οι εργαζόμενοι στραφούν στο «quiet quitting» (σιωπηλή παραίτηση), πρώτα εμφανίζονται σημάδια «quiet cracking» (σιωπηλή ρήξη/).
Το quiet quitting αναφέρεται στην ιδέα ενός εργαζόμενου που κάνει μόνο τα απολύτως απαραίτητα στη δουλειά, σύμφωνα με το ResumeBuilder.
Αντίθετα, το quiet cracking είναι «ένα επίμονο συναίσθημα δυστυχίας στον χώρο εργασίας που οδηγεί σε αποστασιοποίηση, κακή απόδοση και αυξημένη επιθυμία για παραίτηση», σύμφωνα με νέα έκθεση της πλατφόρμας cloud learning TalentLMS, η οποία εισήγαγε τον όρο. Αν και πρόκειται για διαφορετικές αντιδράσεις στην επαγγελματική εξουθένωση και το στρες, το quiet cracking μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να οδηγήσει στο quiet quitting, λένε οι ειδικοί.
«Σε αντίθεση με το burnout, δεν εκδηλώνεται πάντα με εξάντληση. Σε αντίθεση με το quiet quitting, δεν φαίνεται άμεσα στα μετρήσιμα αποτελέσματα της απόδοσης. Αλλά είναι εξίσου επικίνδυνο», σημειώνει η έκθεση.
Περισσότεροι από τους μισούς, 54%, των εργαζομένων που συμμετείχαν στην έρευνα δηλώνουν ότι βιώνουν σε κάποιο βαθμό το quiet cracking, σύμφωνα με την έκθεση της TalentLMS. Περίπου το 47% είπε ότι σπάνια ή ποτέ δεν νιώθει έτσι.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 1.000 εργαζομένων στις ΗΠΑ, τον Μάρτιο, σε διάφορους κλάδους.
Ο Frank Giampietro, επικεφαλής ευημερίας της EY Αμερικής, δήλωσε μέσω email ότι το quiet cracking και το quiet quitting είναι «οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος».
«Και οι δύο είναι αντιδράσεις στην επαγγελματική εξουθένωση και μπορεί να αποτελέσουν πρόβλημα για τους οργανισμούς, εάν δεν αντιμετωπιστούν», είπε.
«Νιώθουν αποκομμένοι, αλλά και παγιδευμένοι»
Όροι όπως το quiet cracking, το quiet quitting και η λεγόμενη «μεγάλη παραίτηση» αντικατοπτρίζουν βαθύτερες τάσεις στην αγορά εργασίας, εξηγεί ο Cory Stahle, ανώτερος οικονομολόγος της Indeed.
«Αν δούμε τη μεγάλη παραίτηση, πολλοί τότε άλλαζαν δουλειές», είπε. «Και αυτό αντικατοπτριζόταν στα δεδομένα».
Σήμερα όμως, η αγορά δεν είναι τόσο καλή — περισσότεροι μένουν στις θέσεις τους, χωρίς εύκολη διέξοδο για το quiet cracking.
Το quiet cracking είναι ένας άλλος τρόπος να περιγράψεις την αποσύνδεση των εργαζομένων, όπου νιώθουν «λιγότερο συνδεδεμένοι, λιγότερο ικανοποιημένοι από τον εργοδότη τους και πιο πιθανό να αναζητούν άλλη δουλειά», είπε ο Jim Harter, ειδικός σε θέματα εργασίας στο Gallup.
«Νιώθουν αποκομμένοι, αλλά και παγιδευμένοι, και αυτό δεν είναι καλό για τους εργοδότες», σημείωσε.
Το κόστος της αποστασιοποίησης στις ΗΠΑ ανέρχεται περίπου στα 2 τρισ. δολάρια σε χαμένη παραγωγικότητα, σύμφωνα με έκθεση του Gallup τον Αύγουστο.
«Οι εργαζόμενοι ενθαρρύνονται λιγότερο να αλλάζουν δουλειά»
Στα τέλη του 2021 και καθ’ όλη τη διάρκεια του 2022, στο απόγειο της μεγάλης παραίτησης, όσοι ήθελαν να αλλάξουν θέση είχαν πολλές ευκαιρίες και αυξημένους μισθούς.
Τότε, περίπου το 60% όσων άλλαξαν δουλειά είδαν αύξηση στις αποδοχές τους, σύμφωνα με το Pew Research Center, ενώ όσοι έμειναν στις θέσεις τους είχαν μικρότερα κέρδη (47%).
Από τότε, η οικονομία επιβραδύνθηκε. Η αβεβαιότητα μείωσε τις παραιτήσεις και οι εταιρείες περιόρισαν τις προσλήψεις. Πλέον, τα στοιχεία της Fed δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι που μένουν σε μια δουλειά βλέπουν τα εισοδήματά τους να αυξάνονται πιο γρήγορα από εκείνους που αλλάζουν θέση.
«Καθώς οι αγγελίες μειώνονται και οι αυξήσεις μισθών περιορίζονται, οι εργαζόμενοι έχουν λιγότερο κίνητρο να αλλάξουν δουλειά», είπε ο Stahle.
Μια «αμφίδρομη σχέση»
Η αποσύνδεση και το burnout μπορεί να οφείλονται σε έλλειψη σαφών στόχων, μεγάλο φόρτο εργασίας ή κακές σχέσεις στην εργασία.
Ο Harter υπογραμμίζει ότι οι εργαζόμενοι που νιώθουν αποστασιοποιημένοι πρέπει να μιλούν με τον μάνατζερ τους, να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να ζητούν καθοδήγηση.
Ωστόσο, τονίζει ότι πρέπει να είναι μια «αμφίδρομη σχέση»: «Οι εργοδότες μπορούν να κάνουν πολλά αν έχουν καλή ηγεσία και μάνατζμεντ σε επαφή με τους ανθρώπους».
