Στα πρόθυρα πολιτικής θύελλας η ΕΕ για τον νέο προϋπολογισμό του 1,2 τρισ. ευρώ – «Αγκάθι» οι νέοι φόροι
Σε μία από τις πιο κρίσιμες συγκυρίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι 27 Επίτροποι συγκεντρώνονται στις 16 Ιουλίου για να συζητήσουν τη μορφή και το περιεχόμενο του επόμενου επταετούς προϋπολογισμού ύψους 1,2 τρισ. ευρώ, σε μία χρονική περίοδο κατά την οποία οι οικονομικές πιέσεις εντείνονται και η απειλή εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ βρίσκεται προ των πυλών.
Σύμφωνα με το Politico, το εγχείρημα της αναδιάρθρωσης του προϋπολογισμού, που φιλοδοξεί να αφήσει ιστορία ως κληρονομιά της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, απειλεί να εξελιχθεί σε πολιτικό φιάσκο. Αγρότες, νεοφυείς επιχειρήσεις, κινηματογραφιστές, περιφέρειες και αμυντική βιομηχανία διεκδικούν μερίδιο, την ώρα που η Επιτροπή ετοιμάζεται να κάνει βαθιές τομές, με περικοπές που φθάνουν έως και το 20% σε παραδοσιακά ισχυρές χρηματοδοτήσεις, όπως η γεωργία και οι περιφερειακές ενισχύσεις.
Οργισμένες επιστολές κυβερνήσεων κατακλύζουν τους επιτρόπους, ενώ ο επικεφαλής της Copa, Μασιμιλιάνο Τζιανσάντι, προειδοποιεί: «Έχω το τρακτέρ με τη μηχανή αναμμένη», δείχνοντας ότι ο δρόμος προς τις μεταρρυθμίσεις δεν θα είναι στρωμένος. Παράλληλα, το σενάριο συγχώνευσης όλων των επιμέρους κονδυλίων σε ένα ενιαίο ταμείο προκαλεί φόβους ότι η διαχείριση θα συγκεντρωθεί στα κράτη και θα περιθωριοποιήσει τις φτωχότερες περιφέρειες.
Ένα ακόμη αγκάθι αφορά τη χρηματοδότηση της αποπληρωμής του κοινού χρέους της πανδημίας. Η Επιτροπή επεξεργάζεται την εισαγωγή νέων φόρων – στους καπνιστές, στα ηλεκτρονικά απόβλητα και στις μεγάλες επιχειρήσεις. Όμως, η πολιτική βούληση για νέες φορολογικές μεταβιβάσεις στις Βρυξέλλες παραμένει εξαιρετικά περιορισμένη, με τις εθνικές κυβερνήσεις να μην είναι διατεθειμένες να εκχωρήσουν έσοδα.
Από την άλλη πλευρά, ο κλιματικός στόχος για δέσμευση του 30% των δαπανών της ΕΕ απειλείται, καθώς τα κόμματα της Δεξιάς ενισχύονται και η ατζέντα της ανταγωνιστικότητας επικρατεί. Η επικεφαλής για το κλίμα Τερέζα Ριμπέρα μάχεται για τη διατήρηση του στόχου, όμως συναντά αντίσταση από τον επίτροπο Πιότρ Σεραφίν, που ζητά ευελιξία στην ανακατανομή των πόρων.
Το πολιτικό και θεσμικό παίγνιο θα διαρκέσει τουλάχιστον δύο χρόνια, με τις κυβερνήσεις και το Ευρωκοινοβούλιο να έχουν τον τελικό λόγο.
