The Lancet: Εποχή λιτότητας στη διεθνή βοήθεια για τη δημόσια υγεία – Πτώση ρεκόρ το 2025
Η διεθνής βοήθεια προς τον τομέα της δημόσιας υγείας αναμένεται να υποχωρήσει φέτος στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων δεκαπέντε ετών, προαναγγέλλοντας την έναρξη μιας παρατεταμένης περιόδου λιτότητας, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση The Lancet.
«Εισερχόμαστε σε εποχή λιτότητας για την παγκόσμια υγεία», προειδοποιούν οι συντάκτες της μελέτης, υπογραμμίζοντας ότι η συνολική διεθνής βοήθεια για τον τομέα πιθανόν να πέσει κάτω από τα 40 δισ. δολάρια το 2025 – ποσό σχεδόν μειωμένο στο μισό σε σχέση με το 2021, όταν είχε κορυφωθεί λόγω της παγκόσμιας κρίσης του κορωνοϊού.
Αν και τα επίπεδα της βοήθειας είχαν εκτοξευθεί την περίοδο της πανδημίας, η επιστροφή στα προ-2020 δεδομένα γίνεται με τρόπο πιο απότομο και αυστηρό από τον αναμενόμενο. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η διεθνής χρηματοδότηση θα επιστρέψει σε επίπεδα αντίστοιχα με εκείνα του 2009, προκαλώντας ανησυχία για την επάρκεια των υποδομών υγείας σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Ο ρόλος των ΗΠΑ και της Ευρώπης
Καθοριστικός παράγοντας αυτής της μείωσης είναι οι δραστικές περικοπές στην εξωτερική αναπτυξιακή βοήθεια που έχει εφαρμόσει η κυβέρνηση Τραμπ, αλλά και η παρόμοια δημοσιονομική στρατηγική από ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η μείωση των κονδυλίων έχει άμεσες επιπτώσεις σε χώρες που εξαρτώνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τη διεθνή βοήθεια για τη λειτουργία των συστημάτων υγείας τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η Σομαλία, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και το Μαλάουι, όπου η αναστολή ή συρρίκνωση των χρηματοδοτικών ροών μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση βασικών δομών περίθαλψης.
Κρίσιμο ζητούμενο η κάλυψη του κενού
Η μελέτη προειδοποιεί πως, εάν δεν αναληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες, το χρηματοδοτικό κενό θα επιδεινωθεί. Οι συντάκτες καλούν τόσο τους παραδοσιακούς δωρητές να ενισχύσουν τη συνεισφορά τους όσο και τις ωφελούμενες χώρες να προχωρήσουν στη σταδιακή ανάπτυξη εγχώριων πηγών χρηματοδότησης, ιδίως μέσω εθνικών πόρων.
Ωστόσο, παραμένει ασαφές κατά πόσο αυτό θα είναι εφικτό: «Μένει να φανεί αν τα νέα σχήματα θα επαρκέσουν για να πληρωθεί το κενό, αν ορισμένοι δωρητές μπορούν να συμβάλουν περισσότερο και σε ποιο βαθμό τα συστήματα υγείας θα μπορέσουν να κάνουν περισσότερα με λιγότερα», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
