Τι είναι ο «φόρος εκατομμυριούχων» του Μαμντάνι και τι σημαίνει για τη Νέα Υόρκη
- Ο νέος δήμαρχος Ζοχράν Μαμντάνι Νέας Υόρκης προωθεί τον φόρο «Millionaire Tax» 2% για εισόδημα άνω του 1 εκατ. δολαρίων.
- O φόρος που στοχεύει στο 1% των πιο πλουσίων, αναμένεται να φέρει 4 δισ. δολάρια για κοινωνικά προγράμματα.
- Η κυβερνήτρια Κάθι Χόκουλ αντιτίθεται φοβούμενη φυγή πλουσίων προς άλλες πολιτείες.
- Το “Tin Cup Day” τον Φεβρουάριο θα κρίνει την τύχη του φόρου και της χρηματοδότησης των προγραμμάτων.
Μετά από μία εντυπωσιακή εκλογική νίκη, ο νέος δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Ζοχράν Μαμντάνι φέρνει μία φιλόδοξη πρόταση, για την επιβολή ενός νέου φόρους, γνωστού ως «Millionaire Tax» που στοχεύει στην αύξηση της φορολογίας για το 1% των κατοίκων της πόλης, που συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου, καθώς ψάχνει να βρει πόρους για τα προγράμματά του.
Ο Μαμντάνι αντιμετωπίζει την πρώτη του πρόκληση μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, καθώς πρέπει να πιέσει την πολιτειακή ηγεσία για την αύξηση της φορολογίας, ή να βρει άλλες πηγές χρηματοδότησης για την ατζέντα του. Η προσπάθειά του βρίσκει εμπόδια στο πρόσωπο της κυβερνήτριας Κάθι Χόκουλ, η οποία έχει ήδη εκφράσει αντιρρήσεις για την πρόταση του νέου δημάρχου.
Πώς λειτουργεί ο φόρος
Η πρόταση του Ζοχράν Μαμντάνι προβλέπει έναν επιπλέον φόρο 2% στο εισόδημα που ξεπερνά το 1 εκατ. δολάρια ετησίως. Η επιβολή του φόρου αυτού, στην πράξη, σημαίνει ότι ένα νοικοκυριό που κερδίζει πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια τον χρόνο, θα πληρώνει 2% επιπλέον μόνο για το εισόδημα που ξεπερνά αυτό το όριο. Για παράδειγμα, κάποιος με εισόδημα 2 εκατομμυρίων θα επιβαρυνθεί μόνο για το ποσό το οποίο υπερβαίνει το όριο του 1 εκατομμυρίου, έτσι, ο φόρος καθίσταται προοδευτικός, με τους πλουσιότερους πολίτες να δέχονται το βαρύ πλήγμα, χωρίς να επηρεάζονται τα χαμηλότερα εισοδήματα.
Η πρόταση του Μαμντάνι αφορά περίπου 34.000 νοικοκυριά, που αντιπροσωπεύουν το 1% των κατοίκων της Νέας Υόρκης και το 35% των συνολικών εισοδημάτων της πόλης. Με την υιοθέτηση της αναμένονται έσοδα περίπου 4 δισ. δολαρίων ετησίως, τα οποία θα διοχευτεθούν σε κρίσιμα κοινωνικά προγράμματα.
Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος σχεδιάζει να χρηματοδοτήσει προγράμματα που θα ενισχύσουν την κοινωνική πρόνοια στη Νέα Υόρκη, όπως:
- Δωρεάν φροντίδα για παιδιά από πολύ μικρή ηλικία
- Δωρεάν δημόσιες συγκοινωνίες σε όλη την πόλη
- Πάγωμα ενοικίων στα πέντε διαμερίσματα της Νέας Υόρκης
Προκλήσεις και αντιδράσεις
Η εφαρμογή του φόρου δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση, καθώς απαιτεί την έγκριση της πολιτειακής νομοθεσίας και της κυβερνήτριας Κάθι Χόκουλ, η οποία έχει εκφράσει την ένστασή της, υποστηρίζοντας ότι η φορολόγηση αυτή θα μπορούσε να προκαλέσει φυγή πλουσίων κατοίκων προς πολιτείες με χαμηλότερους φόρους. Παρόλα αυτά και όπως γράφει σε δημοσίευμά της και η Wall Street Journal, η εμπειρία της Μασαχουσέτης, όπου εφαρμόστηκε παρόμοιος «προοδευτικός» φόρος, με θετικά αποτελέσματα, δείχνει ότι η φορολογική αυτή αύξηση μπορεί να αποφέρει μεγάλα οφέλη, χωρίς σημαντική απώλεια φορολογουμένων.
Συν τοις άλλοις, ο Μαμντάνι προτείνει και αύξηση του εταιρικού φόρου από 7,25% στο 11,5% με στόχο τη μεγαλύτερη ενίσχυση των κοινωνικών πολιτικών του δήμου.
Παρά τις αντιστάσεις, πάντως, αρκετοί Δημοκρατικοί θεωρούν ότι η ισχυρή λαϊκή εντολή που έλαβε ο Μαμντάνι του επιτρέπει να διεκδικήσε επιθετικά τις προτάσεις του. «Υπάρχει πάντα ένας σεβασμός προς έναν νέο δήμαρχο, ειδικά όταν έχει τόσο ισχυρή εντολή, όπως ο Ζοχράν», σχολίασε ο Μάικλ Γιάνναρης, αναπληρωτής ηγέτης της πλειοψηφίας στη Γερουσία της Πολιτείας. Ο ίδιος εκτίμησε ότι το έντονο ενδιαφέρον των ψηφοφόρων της Νέας Υόρκης για το ζήτημα των ανισοτήτων θα μπορούσε να ωθήσει τη νομοθετική ηγεσία να εξετάσει σοβαρότερα την αύξηση της φορολογίας στους εύπορους
Η πρώτη μεγάλη δοκιμασία για τον Μαμντάνι θα έρθει τον Φεβρουάριο, κατά τη λεγόμενη “Tin Cup Day”, όταν οι δημοτικές αρχές παρουσιάζουν στο Άλμπανι τις προτεραιότητές τους για τον προϋπολογισμό. Από εκεί θα κριθεί αν οι θέσεις του θα ενταχθούν στην αρχική διαπραγμάτευση ή θα μείνουν στα χαρτιά. Παρότι στο παρελθόν οι απόπειρες αύξησης φόρων στους πλούσιους εγκαταλείφθηκαν στις τελικές συζητήσεις, ο νέος δήμαρχος όμως επιμένει πως είναι διατεθειμένος να ακούσει εναλλακτικές προτάσεις, αρκεί να βρεθεί λύση που θα χρηματοδοτεί ουσιαστικά τη φιλολαϊκή του πλατφόρμα.
Όπως υπενθυμίζουν και οι The New York Times, το παράδειγμα του Μπιλ ντε Μπλάζιο το 2014 δείχνει ότι μια συμβιβαστική λύση μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά κοινωνικά επιτεύγματα χωρίς ρήξεις. Το ερώτημα είναι αν ο Μαμντάνι θα καταφέρει να επαναλάβει αυτή τη συνταγή, ή αν η πολιτική πραγματικότητα της Πολιτείας θα «φρενάρει» το σχέδιό του να φορολογήσει τους πιο εύπορους Νεοϋορκέζους.
