Τι σημαίνει η αύξηση στο τέλος αδειοδότησης ταξιδιού ETIAS για τους τουρίστες;

Σαν να μην έφταναν ο πληθωρισμός και οι αλλεπάλληλες κρίσεις – γεωπολιτικές και οικονομικής φύσεως – που έχουν ανεβάσει τα ταξιδιωτικά κόστη στα ύψη, η πρόσφατη πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αυξηθεί το τέλος αδειοδότησης ταξιδιού ETIAS από 7 ευρώ σε 20 ευρώ ανά αίτηση, σχεδόν τριπλάσια αύξηση σε σύγκριση με το αρχικό ποσό που συμφωνήθηκε το 2018, έρχεται να ταράξει τα νερά προκαλώντας, όπως ήταν φυσικό, έντονες αντιδράσεις από τους εκπροσώπους του κλάδου ταξιδιών και τουρισμού.

Η εν λόγω πρωτοβουλία, η οποία θεωρείται ως η «χαριστική βολή», προβλέπει ότι από τα τέλη του 2026, οι ταξιδιώτες εκτός Ε.Ε. που απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης (visa) θα πρέπει να λαμβάνουν ηλεκτρονική άδεια πριν εισέλθουν στην Γηραιά Ήπειρο και να καταβάλλουν ένα τέλος πριν ταξιδέψουν στον Χώρο Σένγκεν.

Σύσσωμη η τουριστική βιομηχανία αναρωτιέται κατά πόσο δίκαιο είναι τελικά το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών και Αδειοδότησης Ταξιδιού (ETIAS), όταν το συγκεκριμένο τέλος επιβάλλεται αυθαίρετα, δίχως κάποια βάσιμη αιτιολογία, και μάλιστα σε μια περίοδο όπου ο τουριστικός τομέας της Ευρώπης συνεχίζει να βάλλεται και να πλήττεται η βιωσιμότητά του εξαιτίας του αυξανόμενου λειτουργικού κόστους.

Κάποιος εύλογα μπορεί να υποστηρίξει ότι τα 20 ευρώ ανά άτομο δεν είναι αποτρεπτικά για την υλοποίηση ενός ταξιδιού. Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη ότι πολλοί μπορεί να ταξιδεύουν σε ζευγάρια ή με τα μέλη της οικογένειά τους και προσθέσουμε στην εξίσωση τον φόρο διανυκτέρευσης, ο οποίος ποικίλει ανά ευρωπαϊκή χώρα και μπορεί να κυμανθεί ημερησίως από 1,50 ευρώ έως 15 ευρώ, ανάλογα με την κατηγορία του καταλύματος και την εποχή, τότε το κόστος μεγαλώνει εκθετικά.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι τουρίστες ίσως σταδιακά προτιμήσουν να απολαύσουν σε κάποιον άλλον, περισσότερο value for money ταξιδιωτικό προορισμό – εκτός Ευρώπης – τις διακοπές τους, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανταγωνιστικότητά της.

Οι πολέμιοι της πρότασης που φέρει την υπογραφή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη αύξηση φαίνεται δυσανάλογη και αντίκειται στην αρχική πρόθεση των συν-νομοθετών (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συμβούλιο), οι οποίοι συμφώνησαν σε ένα μέτριο και εύλογο τέλος κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του 2018 –αποτέλεσμα το οποίο στη συνέχεια υποστηρίχθηκε από τον ταξιδιωτικό και τουριστικό τομέα.

Ο κλάδος ανησυχεί επίσης για την έλλειψη διαφάνειας όσον αφορά το προτεινόμενο ποσό και ζητά σαφήνεια σχετικά με το εάν αξιολογήθηκαν εναλλακτικά μοντέλα τιμολόγησης (π.χ. 10 ή 12 ευρώ). Προς το παρόν, δεν έχουν προσκομιστεί επαρκή στοιχεία που να δικαιολογούν την ανάγκη ενός τέτοιου επιπέδου τελών για τη λειτουργία και τη συντήρηση του ETIAS.

Τονίζουν δε ότι η σύγκριση με άλλα αντίστοιχα συστήματα αδειοδότησης ταξιδιού (βλ. ETA του Ηνωμένου Βασιλείου και ESTA των ΗΠΑ), ως σημεία αναφοράς για την τιμολόγηση, είναι άστοχη καθώς οι αποφάσεις για τα τέλη θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές λειτουργικές ανάγκες του συστήματος της ΕΕ και να είναι πλήρως αιτιολογημένες. Δεν θα πρέπει να στοχεύουν στην ευθυγράμμιση με μη σχετιζόμενα συστήματα χωρίς σαφή αιτιολογία και νομική βάση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

• • Γιώργος Καραγεώργος (Freedom24): «Η ελληνική επενδυτική αγορά ωριμάζει» – Η θεαματική ανάπτυξη της Freedom24 και το επενδυτικό προφίλ των Ελλήνων σήμερα
  • Τι είναι το φαινόμενο Last Chance Travel που συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερους οπαδούς
  • Η αναβάθμιση της Ελλάδας στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη