Το μεγαλύτερο παγόβουνο του κόσμου λιώνει – Θα μπορούσε να εξαφανιστεί εντελώς μέσα στις επόμενες εβδομάδες
Στις αρχές του 2025, το A23a ζύγιζε σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο τόνους με το μέγεθός του να υπολογίζεται ως υπερδιπλάσιο της ευρύτερης περιοχής του Λονδίνου. Η γιγαντιαία μάζα παγωμένου γλυκού νερού προσωρινά έγινε απειλή για τις περιοχές σίτισης πιγκουίνων σε ένα απομακρυσμένο νησί του νότιου Ατλαντικού, προτού συνεχίσει το ταξίδι της.
Σήμερα, σύμφωνα με ανάλυση δορυφορικών εικόνων του ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου Copernicus, το παγόβουνο έχει χάσει πάνω από το μισό του αρχικού του όγκου, διατηρώντας όμως ακόμη εντυπωσιακά μεγέθη, με 1.770 τ.χλμ. έκταση και 60 χλμ. πλάτος στο ευρύτερο σημείο του. Τις τελευταίες εβδομάδες αποκολλώνται συνεχώς τεράστια τμήματα, ακόμα και 400 τ.χλμ, ενώ μικρότερα κομμάτια, αρκετά μεγάλα όμως για να απειλήσουν τη ναυσιπλοΐα, διασκορπίζονται γύρω του.
«Το παγόβουνο διαλύεται θεαματικά, καθώς απομακρύνεται βορειότερα», δήλωσε στο AFP ο Άντριου Μέιτζερς, φυσικός ωκεανογράφος του British Antarctic Survey. «Το νερό είναι πολύ ζεστό για να το συντηρήσει. Στην ουσία λιώνει από κάτω και εκτιμώ πως σε λίγες εβδομάδες δεν θα είναι πλέον αναγνωρίσιμο».
Όπως αναφέρει ο Guardian, το A23a αποκολλήθηκε από την Ανταρκτική παγοκρηπίδα το 1986, αλλά παρέμεινε καθηλωμένο στη Θάλασσα Γουέντελ για πάνω από 3 δεκαετίες, ενώ το 2020 απελευθερώθηκε και παρασύρθηκε στον Νότιο Ατλαντικό μέσω του «διαδρόμου των παγόβουνων», όπου συναντούν ισχυρά ρεύματα και συχνά καταρρέουν.
Τον περασμένο Μάρτιο το παγόβουνο προσάραξε κοντά στη Νότια Γεωργία, προκαπιθανές επιπτώσειςλώντας ανησυχίες για στις αποικίες πιγκουίνων και φώκιων, ωστόσο περί τα τέλη Μαΐου ξανά αποκολλήθηκε και τις τελευταίες εβδομάδες κινήθηκε με ταχύτητα έως και 20 χλμ. την ημέρα πριν αρχίσει να αποσυντίθεται.
Παρά τη «μακροζωία» του, οι επιστήμονες υπενθυμίζουν ότι η πορεία κάθε παγόβουνου είναι προδιαγεγραμμένη: μόλις εγκαταλείψει την προστασία των παγωμένων νερών της Ανταρκτικής, είναι καταδικασμένο να χαθεί, τονίζει στο δημοσίευμά του ο Guardian. Αν και η αποκόλληση παγόβουνων αποτελεί φυσική διαδικασία, οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι η συχνότητα τους αυξάνεται, πιθανότατα λόγω της κλιματικής αλλαγής που προκαλεί ο άνθρωπος.
