UBS: Αυτές είναι οι πόλεις με τον μεγαλύτερο κίνδυνο φούσκας στα ακίνητα
- 23/09/2025, 15:29
- SHARE

- Υψηλός κίνδυνος: Μαϊάμι, Τόκιο, Ζυρίχη, Ντουμπάι, Λος Άντζελες, Γενεύη, Άμστερνταμ.
- Μέτριος κίνδυνος: Σίδνεϊ, Βανκούβερ, Τορόντο, Μαδρίτη, Φρανκφούρτη, Μόναχο.
- Χαμηλός κίνδυνος: Λονδίνο, Παρίσι, Μιλάνο, Νέα Υόρκη, Σάο Πάολο.
Η φετινή έκδοση του UBS Global Real Estate Bubble Index αναδεικνύει σημαντικές ανισορροπίες στις διεθνείς αγορές ακινήτων, με το Μαϊάμι να καταλαμβάνει την πρώτη θέση στον δείκτη κινδύνου φούσκας. Το αμερικανικό αστικό κέντρο, μαζί με το Τόκιο και τη Ζυρίχη, θεωρούνται οι πλέον ευάλωτες πόλεις στη δημιουργία μη βιώσιμων συνθηκών στην αγορά κατοικίας.
Στην ομάδα υψηλού κινδύνου εντάσσονται επίσης το Λος Άντζελες, η Γενεύη, το Άμστερνταμ και το Ντουμπάι, με το τελευταίο να εμφανίζει –μαζί με τη Μαδρίτη– τη μεγαλύτερη αύξηση κινδύνου σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Αντίθετα, μέτριος κίνδυνος φούσκας παρατηρείται σε Σίδνεϊ, Βανκούβερ, Τορόντο, Μαδρίτη, Φρανκφούρτη και Μόναχο. Το Λονδίνο, το Παρίσι, το Μιλάνο, η Νέα Υόρκη και το Σάο Πάολο εμφανίζονται με χαμηλό κίνδυνο, με τη βραζιλιάνικη μητρόπολη να καταγράφει το χαμηλότερο επίπεδο κινδύνου παγκοσμίως.
Ο Matthias Holzhey, επικεφαλής της μελέτης στην UBS, εξηγεί ότι η έξαρση της αγοράς έχει πλέον μετριαστεί, με τον μέσο κίνδυνο φούσκας να υποχωρεί για τρίτη συνεχή χρονιά. Οι πόλεις που το 2021 είχαν χαρακτηριστεί ως υψηλού κινδύνου –μεταξύ τους η Φρανκφούρτη, το Παρίσι, το Τορόντο, το Χονγκ Κονγκ και το Βανκούβερ– είδαν τις τιμές να υποχωρούν κατά περίπου 20% λόγω των αυξήσεων επιτοκίων. Αντίθετα, σε αγορές με λιγότερες ανισορροπίες οι τιμές μειώθηκαν κατά μόλις 5%.
Παρά τις πιέσεις, ορισμένες πόλεις συνεχίζουν την ανοδική πορεία τους. Το Μαϊάμι και το Ντουμπάι κατέγραψαν τα τελευταία πέντε χρόνια άνοδο τιμών κοντά στο 50%, το Τόκιο περίπου 35% και η Ζυρίχη σχεδόν 25%. Σε ετήσια βάση, πρωταγωνίστρια ήταν η Μαδρίτη, με αύξηση τιμών 14%.
Η έκθεση αναδεικνύει επίσης το ζήτημα της προσιτότητας. Το Χονγκ Κονγκ παραμένει η λιγότερο προσιτή πόλη, απαιτώντας περίπου 14 χρόνια εισοδήματος για την αγορά ενός διαμερίσματος 60 τ.μ. Ανάλογα προβλήματα καταγράφονται σε Τόκιο, Παρίσι και Λονδίνο, όπου ο δείκτης τιμής προς εισόδημα ξεπερνά το 10. Για έναν εξειδικευμένο εργαζόμενο, ο διαθέσιμος χώρος στέγασης είναι σήμερα 30% μικρότερος σε σχέση με το 2021.
Ο Maciej Skoczek, συντάκτης της μελέτης, σημειώνει ότι οι αυστηρότεροι κανονισμοί –από φόρους έως ελέγχους ενοικίων– έχουν περιορίσει την ελκυστικότητα αγορών όπως το Βανκούβερ, το Σίδνεϊ, το Άμστερνταμ, το Παρίσι, η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Ωστόσο, η UBS εκτιμά ότι η συνεχιζόμενη αύξηση του δημόσιου χρέους και οι πιθανές μειώσεις επιτοκίων έως το 2026 θα μπορούσαν να αναζωπυρώσουν τη ζήτηση, ενώ η περιορισμένη προσφορά ακινήτων σε μεγάλα αστικά κέντρα στηρίζει τη μακροπρόθεσμη ανοδική πορεία των τιμών.