Kαινοτομίες που αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων

Έχει μόλις 180.000 κατοίκους, αλλά οι λύσεις που εφαρμόζει θα έδιναν ανάσες ακόμα και σε μία μητρόπολη. Σένσορες όλων των ειδών είναι τοποθετημένοι σε πάρκα, λεωφορεία, κάδους σκουπιδιών, σωλήνες ύδρευσης και αλλού, μετρώντας κίνηση, ποιότητα του αέρα, επίπεδα θορύβου, ελεύθερες θέσεις πάρκινγκ, διαρροές, βλάβες κ.ά.
Η διαφορά σε σχέση με άλλα αντίστοιχα πρότζεκτ είναι πως τα στοιχεία των αισθητήρων είναι διαθέσιμα στους πολίτες και σε κάθε ερευνητή μέσω apps που έχουν δημιουργήσει οι αρχές της πόλης. Περισσότεροι από 50.000 κάτοικοι κάνουν χρήση αυτών των στοιχείων με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Το νέο τέρμιναλ της μεγαλούπολης θα εξυπηρετεί 50 εκατ. επιβάτες ετησίως, συνεπώς και οι ανάγκες του σε ενέργεια θα είναι αντίστοιχα μεγάλες. Αν και θα φτιαχτεί από ατσάλι και γυαλί, η στέγη του θα διαθέτει φωτοβολταϊκά για την παραγωγή ηλεκτρισμού, ενώ ταυτόχρονα θα αφήνει τον ήλιο να φωτίζει τους κοινόχρηστους χώρους. Το νερό της βροχής θα συλλέγεται και θα ανακυκλώνεται ενώ όλες οι θύρες επιβίβασης θα βρίσκονται σε μικρή απόσταση ώστε να μην απαιτούνται μεγάλοι χρόνοι πρόσβασης για τον επιβάτη.

Με έκταση μόλις 718 τετ. χλμ. και 5,5 εκατ. κατοίκους οι ανάγκες για νερό είναι μεγάλες. Η χώρα καλύπτει το 30% αυτών από ανακυκλωμένο νερό και άλλο 25% από αφαλάτωση. Ειδικά για την αφαλάτωση, δοκιμάζεται ένα νέο πρωτοποριακό σύστημα όπου ηλεκτρικό πεδίο εφαρμόζεται στο νερό και δημιουργεί έλξη, σαν τεράστιος μαγνήτης, που αφαιρεί το αλάτι. Επιπλέον, στις δεξαμενές πόσιμου νερού έχουν εγκατασταθεί 100 ενυδρεία με διάφορα είδη ψαριών• οποιαδήποτε μεταβολή στη συμπεριφορά ή την υγεία τους αποτελεί ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά με το νερό.

Αστικές μετακινήσεις με 200 χλμ/ώρα; Πολύ καλό για να είναι αληθινό. Η εταιρεία SkyTran, σε συνεργασία με τη NASA, έχει έτοιμη την πρόταση και ετοιμάζεται για δοκιμές σε μια διαδρομή μήκους 7 χλμ, με στόχο κατά την υλοποίηση το σύνολο του δικτύου να ξεπεράσει τα 100 χλμ. Τα «αυτοκίνητα» θα κρέμονται σε μια τροχιά και θα αιωρούνται σε μαγνητικό πεδίο.

Η κάρτα Octopus είναι για τον κάτοχό της ο ελβετικός σουγιάς της πόλης. Με αυτήν μπορεί να ψωνίσει σε ένα κατάστημα, να μετακινηθεί με τα ΜΜΜ, να αγοράσει έναν καφέ, να πληρώσει το κινητό του, να ανοίξει την εξώπορτα της πολυκατοικίας του, να «χτυπήσει κάρτα» στο πανεπιστήμιο και άλλα πολλά.
Παράλληλα, η επίσημη ταυτότητα των πολιτών που παρέχεται από το κράτος περιέχει προσωπικά στοιχεία, δακτυλικά αποτυπώματα, ΑΦΜ κλπ. Με αυτή μπορεί κανείς να περάσει από τον έλεγχο του αεροδρομίου, να χρησιμοποιήσει την κοινωνική του ασφάλιση, να γίνει μέλος στη δανειστική βιβλιοθήκη κ.ά.
Με τη χρήση των δύο καρτών έχουν σχεδόν εξαφανιστεί οι ουρές ενώ οι ηλεκτρονικές συναλλαγές σημαίνουν λιγότερο κόστος διαχείρισης για όλους.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 το υψηλό ποσοστό ηλικιωμένων στη χώρα σήμαινε γεμάτα νοσοκομεία με κάθε αφορμή, υπέρογκο κόστος, αναμονές και όλο και χαμηλότερη ποιότητα περίθαλψης.
Οι αρχές επινόησαν την Esther, έναν φανταστικό χαρακτήρα, μια γυναίκα 88 ετών με χρόνια προβλήματα υγείας και πάνω της «έχτισαν» το σύστημα με το οποίο θα έκαναν τη δική της ζωή εύκολη και ποιοτική. Η ερώτηση ήταν πάντα «Τι θα ήταν καλύτερο για την Esther;»
Το σύστημα άλλαξε ώστε να εξυπηρετεί τον ασθενή, και όχι το αντίθετο. Δεν είναι ο
πονεμένος άνθρωπος υποχρεωμένος να προσαρμόζεται στις παραξενιές του συστήματος.
Γιατροί, νοσοκόμες, φαρμακοποιοί, κοινωνικοί λειτουργοί, φυσικοθεραπευτές και άλλα επαγγέλματα υγείας συνεργάζονται στενά. Διοργανώνονται ακόμαι και ομάδες συζήτησης όπου οι ασθενείς προτείνουν αλλαγές και επισημαίνουν αδυναμίες.
Το σύστημα πέτυχε 30% μείωση στις εισαγωγές μέσα σε 15 χρόνια χωρίς την παραμικρή πτώση στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.