Ο εγγονός του δικτάτορα, η πρώην ηθοποιός, ο υπέρμαχος του Brexit και ένας… πειρατής: Τα νέα πρόσωπα του ευρωκοινοβουλίου

Ο 44χρονος καταλανός δικηγόρος Ζόρζε Μπουσαντέ λέει ότι θέλει να αλλάξει τα πράγματα στις Βρυξέλλες, αλλά είναι λιγότερο διατεθειμένος να συζητήσει τους παλαιότερους δεσμούς του με τον φασισμό. Το ακροδεξιό κόμμα Vox, του οποίου ήταν επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο, αντιτίθεται στην ανεξαρτησία της Καταλονίας και προωθεί τον ισπανικό εθνικισμό.

Το νέο κόμμα απολαμβάνει το τελευταίο διάστημα άνοδο της δημοτικότητάς του στην Ισπανία. Οι επικριτές του το χαρακτηρίζουν εθνικιστική επιστροφή στη δικτατορία του Φράνκο. Την δεκαετία του΄90 ο Μπουσαντέ υπήρξε δύο φορές υποψήφιος με το Falange Española, μια εθνικιστική οργάνωση που είχε ιδρυθεί την δεκαετία του ’30, η οποία είχε επηρεαστεί από τον ιταλικό φασισμό.

Ο επικεφαλής υποψήφιος του εθνικιστικού κόμματος Δημοκράτες της Σουηδίας (SD) κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Πρώην φορτηγατζής, είναι ευρωβουλευτής από το 2014. Το κόμμα του ήταν το πιο επικριτικό απέναντι στην ΕΕ στις εθνικές εκλογές αλλά πλέον ζητεί μεταρρυθμίσεις αντί για έξοδο από την ΕΕ.

Οι θέσεις του κόμματος είναι αντιμεταναστευτικές και κατηγορεί την αύξηση των σεξουαλικών επιθέσεων που καταγγέλλονται στη σουηδική αστυνομία στην αύξηση των μεταναστών. Σουηδοί εισαγγελείς ξεκίνησαν έρευνα για τις κατηγορίες που θέλουν τον Λούντγκρεν να παρενόχλησε σεξουαλικά μια συνάδελφό του στο κόμμα. Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι η συμπεριφορά του ήταν απρεπής αποδίδοντάς την στο αλκοόλ αλλά φέρεται να μην του έχουν επιβληθεί πειθαρχικές κυρώσεις από το κόμμα.

Πηγή εικόνας: Frankie Fouganthin

Η Γερμανίδα ευρωβουλευτής βρίσκεται στη δεύτερη θητεία της. Εξελέγη για πρώτη φορά το 2009 σε ηλικία 28 ετών. Κάτοχος πτυχίων στις Ισλαμικές Σπουδές και τις Τουρκικές και Εβραϊκές Σπουδές από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και από το πανεπιστήμιο Σαμπαντσί της Κωνσταντινούπολης, η Κέλερ το 2001 εντάχθηκε στη νεολαία του κόμματος των Πρασίνων.

Είναι γνωστή για τη δέσμευσή της στην καταπολέμηση της διαφθοράς στην ΕΕ. Τον Φεβρουάριο του 2018 συμμετείχε σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της διαφθοράς στη Βουλγαρία.

Ο δισέγγονος του φασίστα δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι εισέρχεται στην πολιτική αρένα ως υποψήφιος του ακροδεξιού κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» (Fratelli d’ Italia). Ο 51 ετών απόγονος του Ντούτσε ήταν αξιωματικός του ναυτικού και κατόπιν διοικητής της μεγάλης μεταλλουργικής εταιρείας Finnmeccanica.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα The Times, ο Μουσολίνι δήλωσε πως συμμερίζεται τις απόψεις του Fdi για την «ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, την προστασία της χώρας και της οικογένειας». Το κόμμα δεσμεύεται να «αλλάξει τα πάντα στην Ευρώπη» και θέλει να «μεταφέρει» την «πρωτεύουσα της Ευρώπης» στη Ρώμη. Ο Μουσολίνι δηλώνει υπερήφανος για το επίθετό του και υποστηρίζει ότι εκπροσωπεί την ιστορία της χώρας του.

Η Γερμανίδα υπουργός Δικαιοσύνης λέει ότι επιθυμεί μια ισχυρότερη και ενωμένη Ευρώπη και τάσσεται υπέρ των αυστηρότερων ρυθμιστικών κανόνων για την λειτουργία των εταιρειών τεχνολογίας.

Η 49χρονη Καταρίνα Μπάρλεϊ ήταν η επικεφαλής υποψήφια του ψηφοδελτίου των Γερμανών κεντροαριστερών Σοσιαλδημοκρατών. Είναι μια έμπειρη πολιτικός με διπλή υπηκοότητα – γερμανική και βρετανική.

Εκμεταλλεύτηκε την προεκλογική της εκστρατεία για τις ευρωεκλογές για να μιλήσει για την προστασία των προσωπικών δεδομένων καλώντας τεχνολογικούς γίγαντες όπως οι Facebook και Amazon να λάβουν αυστηρότερα μέτρα ή να τιμωρηθούν με την επιβολή προστίμου.

Ο 26χρονος Τιερί Μποντέ θέλει την έξοδο της Ολλανδίας από την ΕΕ και κατηγορεί τη μετανάστευση για την εγκατάλειψη των παραδοσιακών αξιών. Έχει παρομοιάσει τον απερχόμενο πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ με τον Χίτλερ και τον Ναπολέοντα λόγω της αρνητικής τους άποψης για την Ρωσία.

Με σύνθημα «Πρώτα οι Ολλανδοί» το 2016 ίδρυσε το ακροδεξιό και ευρωσκεπτικιστικό κόμμα «Φόρουμ για τη Δημοκρατία» (FvD), το οποίο αναδείχθηκε πρώτη δύναμη στις περιφερειακές εκλογές της 20ης Μαρτίου.

«Οι διψασμένοι για εξουσία της Ευρώπης νομιμοποιούν τη συγκέντρωση των εξουσιών στις Βρυξέλλες εξαιτίας κάποιου μεγάλου εχθρού (τη Ρωσία) και αυτό δεν το βλέπω εγώ» είχε δηλώσει πρόσφατα. Ο ίδιος έχει εκφρασθεί υπέρ της Ρωσίας του Βλαντίμιρ Πούτιν κι έχει ενστερνισθεί τις ιδέες του Ντόναλντ Τραμπ, υποστηρίζει ένθερμα τις αντιμεταναστευτικές θέσεις του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν και έχει δεθεί με προσωπική φιλία με την οικογένεια Λεπέν στη Γαλλία (και με τον πατέρα και την κόρη).

Ανοιχτά ομοφυλόφιλος και ακτιβιστής της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ και των δικαιωμάτων των γυναικών, ο Ρομπέρ Μπιεντρόν θέλει να αλλάξει ριζικά το πολιτικό σκηνικό αυτής της βαθιά Καθολικής χώρας. Ο 43χρονος πρώην δήμαρχος ηγείται του φιλοευρωπαϊκού κόμματος Wiosna (Άνοιξη), το οποίο υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών και κάνει εκστρατεία υπέρ της αύξησης των μισθών και της υιοθέτησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Ο Μπιεντρόν είναι άθεος και τάσσεται υπέρ του πλήρους διαχωρισμού κράτους-Εκκλησίας, της κατάργησης των φορολογικών προνομίων για τον κλήρο και της αντικατάστασης του μαθήματος των Θρησκευτικών στα δημόσια σχολεία με το μάθημα των Αγγλικών.

H επικεφαλής στο κεντρώο ψηφοδέλτιο «Αναγέννηση» του Γάλλου προέδρου Μακρόν στις ευρωεκλογές μπήκε στον πολιτικό στίβο πριν από μόλις δύο χρόνια. Πρώην διπλωμάτης και πρώην υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Γαλλίας, θέση από την οποία παραιτήθηκε για να διεκδικήσει μια θέση στο Ευρωκοινοβούλιο, η Ναταλί Λουαζό έγινε η πρώτη γυναίκα επικεφαλής της περίφημης Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (École Nationale d’Administration ή ENA), που χαρακτηρίζεται από πολλούς «εργοστάσιο παραγωγής μελλοντικών ηγετών».

Σφοδρή επικρίτρια του Brexit προκάλεσε αντιδράσεις τον περασμένο μήνα όταν αποκαλύφθηκε ότι ως φοιτήτρια το 1984 υπήρξε υποψήφια σε φοιτητικές εκλογές με έναν συνδυασμό που περιελάμβανε ακροδεξιούς. Κάποιοι την κατηγορούν για πολιτική απειρία και άλλοι υποστηρίζουν ότι η Λουαζό θα διεκδικήσει πολύ περισσότερο από μια έδρα: η Λουαζό θα μπορούσε να κινεί τα νήματα παρασκηνιακά στις Βρυξέλλες, λένε πολλοί που τη γνωρίζουν.

Ο ηγέτης του καταλανικού κόμματος της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς (ERC) βρίσκεται φυλακισμένος εξαιτίας της συμμετοχής του στο καταλανικό δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της περιοχής. Στις ευρωεκλογές του 2009 είχε εκλεγεί ως ανεξάρτητος και εντάχθηκε στη Συμμαχία των Πρασίνων. Έγινε βουλευτής του καταλανικού κοινοβουλίου τον Νοέμβριο του 2012 και τέθηκε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του. Έναν μήνα αργότερα υπέγραψε με τον τότε πρόεδρο της Ζενεραλιτάτ, τον Αρτούρ Μας, συμφωνία σταθεροποίησης της κυβέρνησης που όριζε το 2014 ως το έτος διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας. Στις καταλανικές εκλογές του 2015 συμμετείχε στον συνασπισμό «Μαζί για το Ναι». Ορίστηκε αντιπρόεδρος της καταλανικής κυβέρνησης και υπεύθυνος για το τμήμα Οικονομικών.

Στις ευρωεκλογές αυτές ήταν ο επικεφαλής υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας (EFA), που επιθυμεί «να χτίσει μια Ευρώπη για όλους τους λαούς».

Ο 23χρονος Ζορντάν Μπαρντελά ήταν ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του κόμματος της Μαρίν Λεπέν και θεωρείται το ανερχόμενο αστέρι της ακροδεξιάς στη χώρα. Δεν έχει καμία πολιτική εμπειρία και υποστηρίζει ότι ο στόχος του κόμματός του είναι να προστατεύσει τους πολίτες από την παγκοσμιοποίηση. Η Λεπέν τον επέλεξε στο πλαίσιο των προσπαθειών της να λειάνει την εικόνα του κόμματος και να προσελκύσει νεαρούς ψηφοφόρους.

Τον Μπαρντελά μεγάλωσε η διαζευγμένη μητέρα του σε ένα υποβαθμισμένο προάστιο έξω από το Παρίσι. Γράφτηκε στη νεολαία του κόμματος (του τότε Εθνικού Μετώπου) και άρχισε τις αφισοκολλήσεις από τα 16 του χρόνια. Η άνοδός του στις τάξεις του κόμματος συνεχίστηκε και όταν αυτό μετονομάστηκε σε Εθνικό Συναγερμό έπειτα από την ήττα της Λεπέν στις εθνικές εκλογές του 2017. «Η πρόοδος σήμερα αποκαλείται τοπικισμός. Φύλαξη συνόρων, προστατευτισμός», δήλωσε στο Associated Press.

Ο 82χρονος, ο οποίος έχει διατελέσει τρεις φορές πρωθυπουργός της χώρας του, αποφάσισε να επιστρέψει στις Βρυξέλλες, όπου είχε υπάρξει ευρωβουλευτής. Η πρώτη θητεία του είχε ξεκινήσει το 1994, αλλά έληξε σύντομα διότι ο Μπερλουσκόνι ήταν ήδη πρωθυπουργός και παραιτήθηκε σχεδόν αμέσως, ενώ η δεύτερη φορά που θήτευσε ως ευρωβουλευτής, ήταν την περίοδο 1999-2001 και οφείλεται στις πολιτικές συγκυρίες και επιλογές εκείνης της περιόδου, που σχετίζονται και με την αυξημένη κοινοβουλευτική ασυλία που χαίρουν οι ευρωβουλευτές.

Το 2011 παραιτήθηκε από πρωθυπουργός εν μέρει εξαιτίας της εμπλοκής του στο σεξουαλικό σκάνδαλο, που έγινε γνωστό ως «μπούνγκα-μπούνγκα». Οι φετινές ευρωεκλογές ήταν η πρώτη φορά που ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας ήταν υποψήφιος σε εκλογές μετά την καταδίκη του για φορολογική απάτη το 2013.

Μιλώντας προς τα μέλη του κεντροδεξιού κόμματός του, του Forza Italia, τον Μάρτιο είχε δηλώσει ότι επιθυμεί «μια Ευρώπη περισσότερο ενωμένη, μια Ευρώπη με ενιαία εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας». Υποστήριξε τότε ότι με το να ενωθούν οι ένοπλες δυνάμεις της η Ευρώπη θα μπορέσει να γίνει μια «παγκόσμια στρατιωτική δύναμη».