Ποια είναι τα πράγματα που ανησυχούν περισσότερο τα παιδιά μας; – Οι 4 τρόποι για να τα βοηθήσουμε
Τις μεγαλύτερες ανησυχίες που έχουν στη σημερινή εποχή τα παιδιά και τους τρόπους με τους οποίους οι γονείς μπορούν να τα βοηθήσουν να τις ξεπεράσουν κατέγραψαν στο CNBC οι Άσλει Γκράμπερ και Μαρία Έβανς, ψυχοθεραπευτές παιδιών και οικογενειών.
Όπως υποστηρίζουν οι ίδιες, όταν ένα παιδί βιώνει ανησυχία που δεν λέει να φύγει, οι γονείς αισθάνονται συγκλονισμένοι και χαμένοι. Θέλουν απεγνωσμένα να το κάνουν καλύτερα, αλλά δεν ξέρουν πώς. Το πρώτο βήμα είναι να καταλάβετε ποιες είναι αυτές οι ανησυχίες.
Ακολουθούν οι 6 μεγαλύτερες ανησυχίες που έχουν τα παιδιά σήμερα, σύμφωνα με τις ειδικούς:
Κοινωνική δυναμική
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και αρχίζουν να καταλαβαίνουν ποιοι είναι, αρχίζουν να ενδιαφέρονται για το τι σκέφτονται οι φίλοι τους. Θέλουν να ταιριάζουν και να νιώθουν ότι τους αρέσουν.
Όταν τα παιδιά διαφέρουν από τους συνομηλίκους τους, είτε λόγω της εμφάνισης, των ενδιαφερόντων, του πολιτισμικού τους υπόβαθρου, της φυλής ή οποιασδήποτε άλλης πτυχής της ταυτότητάς τους, μπορεί να ανησυχούν ή να γίνουν στόχος εκφοβισμού ή πειραγμάτων.
Τα social media
Η προσθήκη των social media στο μείγμα ενισχύει τις ανησυχίες των παιδιών σχετικά με την κοινωνική δυναμική και επηρεάζει αρνητικά την αυτοεκτίμησή τους. Τα παιδιά θα συγκρίνουν τη ζωή τους με τα highlight reels των φίλων και των εντελώς αγνώστων.
Όταν τα παιδιά χρησιμοποιούν τα SoMe χωρίς καμία επίβλεψη, αυξάνεται το άγχος τους. Βλέπουν τις ζωές των άλλων στο διαδίκτυο και μπορεί να αρχίσουν να αισθάνονται άσχημα για τη δική τους, γεγονός που τα κάνει να ανησυχούν πολύ περισσότερο.
Μεγάλες αλλαγές ή διαταραχές στη ζωή
Η μετακόμιση σε ένα νέο σπίτι ή σε ένα νέο σχολείο μπορεί να είναι συναρπαστική αλλά και τρομακτική για τα παιδιά. Ακόμα και αν η αλλαγή υποτίθεται ότι είναι κάτι καλό, μπορεί να νιώσουν ότι χάνουν κάτι πριν δουν τα οφέλη.
Για παράδειγμα, προτού μπορέσουν να απολαύσουν το νέο αδελφάκι, μπορεί να νιώσουν θλίψη που δεν θα είναι πλέον το μοναδικό παιδί. Και μερικές αλλαγές είναι απλά δύσκολες, με λίγα θετικά – όπως η μετακόμιση ενός γονέα ή η αλλαγή σχολείου ενός φίλου.
Ένα γεμάτο πρόγραμμα
Σε οικογένειες όπου τα ακαδημαϊκά και τα εξωσχολικά προγράμματα έχουν προτεραιότητα από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν υπάρχει πολύς χώρος για χαλάρωση. Και όταν τα παιδιά δεν έχουν αδόμητο χρόνο για να επαναφορτιστούν, κινδυνεύουν να αναπτύξουν χρόνιο στρες.
Φροντίστε να δίνετε στα παιδιά σας άφθονο ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι. Έτσι μαθαίνουν, επεξεργάζονται τα συναισθήματα και κατανοούν τι συμβαίνει γύρω τους.
Ασυνέπεια
Τα πράγματα δεν χρειάζεται να είναι πάντα τα ίδια, αλλά οι αλλαγές της τελευταίας στιγμής στο καθημερινό τους πρόγραμμα θα κάνουν τα παιδιά νευρικά. Το να έχετε έναν ένα άτομο να τα φροντίσει που αργεί συχνά ή που λέει ότι θα είναι εκεί και μετά δεν εμφανίζεται, μπορεί επίσης να προκαλέσει άγχος σε ένα παιδί.
Με τον ίδιο τρόπο, όταν ένα παιδί λαμβάνει αντικρουόμενα σήματα από κάθε έναν από τους μεγάλους του ή όταν οι κανόνες και οι προσδοκίες αλλάζουν από μέρα σε μέρα, τα παιδιά βιώνουν μια αίσθηση δυσφορίας.
Τραύμα
Το τραύμα μπορεί να αφήσει ένα παιδί να αισθάνεται συντετριμμένο, φοβισμένο ή πληγωμένο και είναι δύσκολο να ηρεμήσει, επειδή ενεργοποιεί την αντίδραση του σώματός του στο στρες. Αυτό τα κάνει να βρίσκονται σε υπερ-εγρήγορση και να μην μπορούν να χαλαρώσουν, ανησυχώντας συνεχώς για την ασφάλειά τους.
Ακόμη και μικρά περιστατικά μπορούν να κλονίσουν την αίσθηση ασφάλειας ενός παιδιού. Ένα δάγκωμα σκύλου, ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα ή το να δουν κάποιον να τραυματίζεται μπορεί να τα επηρεάσει βαθιά. Αργότερα, μπορεί να δουν κάτι που να τους θυμίζει το γεγονός και να νιώσουν ξανά φόβο.
Οι 4 τρόποι με τους οποίους οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους
Ονοματίστε τα συναισθήματα
Μάθετε στα παιδιά σας να διαχειρίζονται τα συναισθήματα ονομάζοντας αυτά που νιώθουν. Εξηγήστε τους ότι η ανησυχία θέλει να κρύβεται στο σκοτάδι και να φουντώνει και ότι το να την μοιράζονται δυνατά μαζί σας ή με έναν έμπιστο φίλο ή αδελφό θα τα βοηθήσει να νιώσουν καλύτερα.
Αυτό λειτουργεί ακόμη και όταν το λένε στο μυαλό τους: «Ανησυχώ τόσο πολύ για το τι σκέφτεται ο δάσκαλός μου για μένα».
Πάρτε μια ανάσα
Συνηθίστε να παίρνετε τρεις βαθιές αναπνοές μαζί με το παιδί σας πριν από τον ύπνο.
Βάλτε τα να βάλουν το χέρι στην κοιλιά τους και να νιώσουν την αναπνοή να τη γεμίζει «σαν μπαλόνι της κοιλιάς». Ιχνηλατήστε το χέρι τους με κάθε αναπνοή: προς τα πάνω ένα δάχτυλο, εισπνεύστε και προς τα κάτω ένα δάχτυλο, εκπνεύστε και επαναλάβετε.
Διδάξτε επιβεβαιωτικές φράσεις
Δώστε τα μαργαριτάρια της σοφίας σας για τις δύσκολες στιγμές. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να τα λέει στον εαυτό του: «Τα πράγματα είναι πιο εύκολα τη δεύτερη φορά» ή «Μπορώ να τα καταφέρω», σε στιγμές ανησυχίας ή πριν από ένα μεγάλο γεγονός.
Μάθετε τους να απαγγέλλουν: «Έτσι νιώθω μόνο προς το παρόν, αλλά ξέρω ότι ακόμα και τα χειρότερα συναισθήματα θα περάσουν» ή «Επειδή φαντάζομαι κάτι κακό, δεν σημαίνει ότι θα συμβεί».
Προγραμματίστε ένα «παράθυρο ανησυχίας»
Αν το παιδί σας έχει ελεύθερα αιωρούμενο άγχος ή νιώθει να κυριεύεται από συναισθήματα που εμφανίζονται μόνο και μόνο για να το εκτροχιάσουν, δοκιμάστε να προγραμματίσετε ένα 15λεπτο παράθυρο αργότερα μέσα στην ημέρα για να ανησυχεί.
Μπορείτε να πείτε: «Ξέρω ότι νιώθεις ανησυχία. Έχω μια ιδέα που μπορεί να βοηθήσει. Όταν γυρίσεις σπίτι, θα βάλω ένα χρονόμετρο και μπορείς να το σκεφτείς όλο αυτό, να ουρλιάξεις στο μαξιλάρι σου ή να το συζητήσεις μαζί μου μέχρι να σβήσει το χρονόμετρο».
