Ανοίγουμε τις πόρτες του Harvard Business School

Ανοίγουμε τις πόρτες του Harvard Business School

Πώς να περάσετε με επιτυχία τη συνέντευξη στο κορυφαίο πανεπιστήμιο – Οι ερωτήσεις κλειδιά και οι παγίδες.

Του Τζων Μπέρν

Η φοιτητική εφημερίδα της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ δημοσίευσε πρόσφατα μία αποκαλυπτική ανάλυση της διαδικασίας εισδοχής εκεί, συνοδευόμενη από 96 ερωτήσεις που εμφανίζονται συχνά στη συνέντευξη.

Ο Άλεξ Κλάινερ είναι αρχισυντάκτης της The Harbus, της φοιτητικής εφημερίδας της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων του Χάρβαρντ και ηγείται μιας ομάδας φοιτητών που μόλις κυκλοφόρησαν τον ετήσιο Ανεπίσημο Οδηγό Συνέντευξης του Harvard Business School.

Με 68 σελίδες, η φετινή έκδοση είναι η μεγαλύτερη σε έκταση που έχει δημοσιευθεί ποτέ και περιέχει μία λίστα 96 ερωτήσεων που τίθενται συχνά στη συνέντευξη εισδοχής στη Σχολή. Οι ερωτήσεις αναλύονται η καθεμία ξεχωριστά, ενώ ο αξίας 65 δολαρίων οδηγός περιέχει και γενικότερες οδηγίες προς τους υποψηφίους, όπως π.χ. ότι πρέπει να αφιερώσουν τουλάχιστον δύο μήνες για την προετοιμασία για το GMAT και τρεις μήνες για τη συμπλήρωση της αίτησης. Όλα τα έσοδα από την πώληση του οδηγού πηγαίνουν στο ίδρυμα που εκδίδει την εφημερίδα The Harbus.

MentorDeal.com: Η «γέφυρα» με τα κορυφαία πανεπιστήμια

Οι ερωτήσεις άπτονται μιας ευρείας γκάμας ζητημάτων και εμπειριών, και θα μπορούσαν άνετα να βάλουν τρικλοποδιά σε έναν υποψήφιο. Ας πούμε: «Ποια ήταν η πιο ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχατε αυτή την εβδομάδα;» ή «Πείτε μου μία είδηση την οποία παρακολουθείτε με ενδιαφέρον αυτή την περίοδο». Βάσει της τελευταίας ερώτησης, μία από τις συμβουλές του οδηγού είναι ο υποψήφιος να ξεκινήσει την ημέρα της συνέντευξης διαβάζοντας όλες τις σημαντικές ιστοσελίδες επιχειρηματικών νέων, ώστε να είναι ενημερωμένος για όλα τα τρέχοντα ζητήματα που αφορούν το επαγγελματικό του κλάδο.

Ο ίδιος ο Κλάινερ επισημαίνει ότι οι πιο απαιτητικές ερωτήσεις είναι αυτές στις οποίες τα μέλη της επιτροπής ζητούν από τους συνεντευξιαζόμενους «να περηφανευτούν λιγάκι ή να φανούν εσωστρεφείς. Δεν είναι πάντα εύκολο να το κάνεις αυτό μπροστά σε κάποιον που σου παίρνει μία συνέντευξη. Εξάλλου, αυτή κρατάει μόλις 30 λεπτά και εξελίσσεται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Δεν μπορείς να καταλάβεις την οποιαδήποτε αντίδρασή τους διότι δεν υπάρχει χρόνος• στη μισή αυτή ώρα προσπαθούν να χωρέσουν όσες περισσότερες ερωτήσεις μπορούν».

Μπορώ να πετύχω χωρίς σπουδές;

Οι ερωτήσεις σχετικά με την έννοια της ηγεσίας καταλαμβάνουν ένα μεγάλο κομμάτι του χρόνου της συνέντευξης. «Κάνουν σίγουρα πολλές ερωτήσεις που είναι σχετικές με την ηγεσία», λέει ο Κλάινερ. «Τι είδος ηγέτη είστε; Ποιος είναι ο ορισμός που δίνετε στην έννοια του ηγέτη, και με ποιο τρόπο μπορείτε εσείς να ταιριάξετε σε αυτή την περιγραφή; Έχετε δουλέψει πλάι σε κάποιους πραγματικά ξεχωριστούς ηγέτες; Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι ήταν ξεχωριστοί;

Η πιο απρόσμενη ερώτηση του φετινού οδηγού; Ο Κλάινερ διαλέγει την εξής: «Εξηγήστε μου κάτι ωσάν να ήμουν ένα οχτάχρονο παιδί».

«Αυτή είναι μία αστεία ερώτηση, η οποία εμφανίζεται συχνά», αναφέρει ο ίδιος. «Η λογική της είναι να διερευνήσει το κατά πόσο είσαι σε θέση να εξηγήσεις κάτι σε 90 άτομα μέσα σε ένα αμφιθέατρο, πολλά εκ των οποίων ίσως να μην έχουν τις εξειδικευμένες γνώσεις σου. Είναι εξαιρετική δεξιότητα η συγκεκριμένη.

Ο οδηγός διακρίνει τις ερωτήσεις σε έξι κατηγορίες: εμπειρία, τρέχοντα γεγονότα, ηγεσία, ανάλυση κατάστασης, καριέρα και πρόγραμμα μαθημάτων. Επίσης, ο οδηγός περιλαμβάνει ενότητες για τη ζωή στη Βοστώνη που θα κάνουν την επίσκεψή σας εκεί πιο ευχάριστη: πού να πάτε, τι να δείτε, πού να φάτε και πού να διανυκτερεύσετε.

Μαθήματα «επιβίωσης» από έναν στρατηγό

Ο Κλάινερ λέει ότι βασίστηκε εκτενώς στον οδηγό για να προετοιμαστεί για τη συνέντευξη. «Συνέθεσα μία λίστα ερωτήσεων με αφετηρία τον οδηγό. Στη συνέχεια, προσέθεσα κάποιες πιο συγκεκριμένες ερωτήσεις βάσει της αίτησης και του βιογραφικού μου. Και, τέλος, ξόδεψα κάποιες εβδομάδες συλλογιζόμενος τις ερωτήσεις και τις δικές μου απαντήσεις σε αυτές, προτού πάω για ύπνο κάθε βράδυ.

Έτσι, όταν έφτασε η στιγμή να μπει στην αίθουσα της συνέντευξης, ένιωθε έτοιμος. «Καθώς έφτασα στο τέλος της συνέντευξης, δεν μου έδωσαν την ευκαιρία να κάνω ερωτήσεις», θυμάται ο Κλάινερ. «Όμως, μου έδωσαν τη δυνατότητα να κλείσω εγώ την κουβέντα, ρωτώντας με: “Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να μας πείτε καθώς η συνέντευξή σας φτάνει στο τέλος της”; Και τους απάντησα: “Θέλω πραγματικά να έρθω στο Χάρβαρντ. Αυτή είναι η πρώτη μου επιλογή”».