Ο Σαρκοζί ετοιμάζει την μεγάλη επιστροφή του

Ο Σαρκοζί ετοιμάζει την μεγάλη επιστροφή του

 Πώς η απαλλαγή του από την υπόθεση Μπετανκούρ δίνει πνοή ζωής στις πολιτικές του φιλοδοξίες.

Όταν έφυγε από το Ελυζέ μετά από μια ταπεινωτική εκλογική ήττα, υποσχόμενος μάλιστα να μην επιστρέψει, η πολιτική καριέρα του Νικολά Σαρκοζί έδειχνε να έχει φτάσει στο τέρμα της. Ωστόσο λιγότερο από 18 μήνες μετά, ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας, ξαναγεννημένος, φιγουράρει ανάμεσα στους πλέον δημοφιλείς πολιτικούς της χώρας και θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη ευκαιρία της κεντροδεξιάς για την ανακατάληψη της εξουσίας στις εκλογές του 2017.

Το λιτό μήνυμα του στην ιστοσελίδα του στο Facebook μετά την ανακοίνωση της δικαστικής απόφαση, είχε πολλούς αποδέκτες. Μίλησε για «πολιτικούς που χρησιμοποίησαν την υπόθεση» και φρόντισαν να «καλλιεργούνται οι υποψίες εναντίον του», τους θύμησε ότι «κανείς δεν κερδίζει από τις συκοφαντίες» και σημείωσε με μάλλον υφέρπουσα πικρία: «Δυόμισι χρόνια ερευνών. Τρεις δικαστές. Δεκάδες αστυνομικοί. Είκοσι δύο ώρες ανακρίσεων και αντιπαράθεσης. Τέσσερις έρευνες σε ιδιοκτησία μου. Αυτό ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει για να διασφαλίσω ότι η αλήθεια θα αποκαλυφθεί».

Πολλά κομματικά στελέχη έσπευσαν να «εκδηλώσουν» την χαρά, την ικανοποίηση και την βεβαιότητα τους ότι οι κατηγορίες έτσι κι αλλιώς ήταν ανυπόστατες. «Ποτέ δεν αμφέβαλα γι αυτόν», έγραψε στο Twitter η πρώην υπουργός, Βαλερί Πεκρές. “Οι μάσκες έπεσαν» ήταν το σχόλιο της Ναντίν Μοράνο. «Η Γαλλία τον χρειάζεται» σχολίασε ο Δήμαρχος του κόμματος στη Νίκαια, Κριστιάν Εστροζί. «Εκατομμύρια ψηφοφόροι της δεξιάς ελπίζουν», δήλωσε και ο γερουσιαστής Ροζερ Καρουτσί.

Διαβάστε ακόμη: Ένας «ανησυχητικά παρορμητικός» πρόεδρος με «ξεσπάσματα οργής»

Ο ανηφορικός δρόμος της επιστροφής
Βέβαια, παρά τα ελπιδοφόρα αυτά  μηνύματα, εσωκομματικά και μη, ο δρόμος στο εξής για τον Σαρκοζί δεν είναι ακριβώς στρωμένος με ροδοπέταλα. Κατ’αρχήν εκκρεμούν κι άλλες δικαστικές υποθέσεις στις οποίες εμπλέκεται είτε ο ίδιος είτε κοντινά του πρόσωπα. Μεταξύ αυτών είναι και η περίφημη «Υπόθεση Καράτσι», μια ιστορία διαφθοράς που αφορά σε ένα κρατικό συμβόλαιο πώλησης όπλων και σε μια πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στο Πακιστάν το 2002. Αλλά και έναν φάκελο με κατηγορίες για άσκηση επιρροής με στόχο την ευνοϊκή μεταχείριση επιχειρηματία σε εξωδικαστικό συμβιβασμό, την γνωστή υπόθεση του Μπερνάρ Ταπί

Κατά δεύτερον, μέχρι το 2017, πολλά μπορούν να συμβούν στην πολιτική σκηνή της χώρας. Ο νυν πρόεδρος Σοσιαλιστής Φρανσουά Ολάντ, για παράδειγμα, έχει χρόνο για να διορθώσει τα ομολογουμένως εξαιρετικά άσχημα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις. Ενώ με την οικονομία ακόμα να μην δείχνει σαφή σημάδια ανάκαμψης, μπορεί ο Σαρκοζί να βρει πάλι μπροστά του το δίλημμα του πως να χειριστεί μια αρκετά δυναμική άκρα δεξιά, που θρέφεται από την βαθιά δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος. Δηλαδή το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν.

Διαβάστε επίσης: Στο ναδίρ η δημοτικότητα του Ολάντ

Η χθεσινή επιτυχία του υποψηφίου της στον πρώτο γύρο των τοπικών εκλογών στην νότια Γαλλία, ήταν άλλη μια επιβεβαιώση των δημοσκοπήσεων που δείχνει την αυξανόμενη δημοτικότητα του κόμματος της. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στη περιφέρεια της Μπρινιόλ, κοντά στην Τουλόν, ο Λοράν Λοπέζ του Εθνικού Μετώπου απέσπασε 40,4% το διπλάσιο από τον αντίπαλο του, του πρώην κυβερνώντος κεντροδεξιού UMP και σχεδόν το τετραπλάσιο από τον αριστερό υποψήφιο, που στηρίχθηκε και από το Σοσιαλιστικό κόμμα του Φρανσουά Ολάντ. Το αποτέλεσμα ήταν ένα καμπανάκι κινδύνου για την κυβέρνηση, αλλά ήταν και προειδοποίηση για το UMP, που εμφανίστηκε αρκετά διχασμένο.

Ενόψει των δημοτικών εκλογών του Μαρτίου, αλλά και των επερχόμενων ευρωεκλογών, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι επικροτούν τις σκληρές θέσεις της Λεπέν για την εγκληματικότητα και τους μετανάστες, όπως οι Ρομά και την τοποθετούν μεταξύ των πλέον υποσχόμενων πολιτικών στην Γαλλία, μαζί με τον πρώην πρωθυπουργό επί Προεδρίας Σαρκοζί, τον Φρανσουά Φιγιόν.

Ο παλαιός συνεργάτης, βασικός ανταγωνιστής
Αυτός αποτελεί άλλο ένα αγκάθι για τον Σαρκοζί. Ο παλαιός, πιστός για μεγάλο διάστημα, συνεργάτης του, Φρανσουά Φιγιόν θεωρεί πλέον το πρώην «αφεντικό» του, αντίπαλο, δεδομένου ότι έχει δηλώσει την πρόθεση του να διεκδικήσει την Προεδρία.

«Δεν μπορώ να εξετάσω την υποψηφιότητα μου» δήλωσε ο ίδιος την περασμένη Κυριακή σε συνέντευξη του στη Journal du Dimanche, «χωρίς να θεωρήσω ότι βρίσκομαι σε αντιπαράθεση με τον Νικολά Σαρκοζί. De facto, λοιπόν, είμαστε ανταγωνιστές».

Πριν μερικές ημέρες ο Φιγιόν προκάλεσε πολιτική θύελλα στην κεντροδεξιά όταν, κάνοντας άνοιγμα στους ψηφοφόρους της άκρας δεξιάς, ζήτησε να σταματήσει το κόμμα του να αντιμετωπίζει το Εθνικό Μέτωπο ως παρία. Παρά τον θόρυβο, για πολλούς αναλυτές, η έκκληση του Φιγιόν δεν σηματοδοτούσε μια δραστική μετακίνηση προς τα δεξιά, αλλά ήταν μια κίνηση τακτικής για την υπονόμευση του Σαρκοζί, στην κούρσα για τις επόμενες προεδρικές εκλογές.

«Ο Φιγιόν προσπαθεί να κυριαρχήσει στην πολιτική συζήτηση που γίνεται εκ δεξιών του. Είναι μια τακτική τόσο παλιά, όσο και η τέχνη της πολιτικής», εκτιμά ο Ολιβιέ Ρουκάν, καθηγητής στο Ανώτατο Ινσιτούτου Δημόσια και Πολιτικής Διοίκησης, που θεωρεί ότι το σχόλιο του Φιγιόν είναι μια προσεκτικά σχεδιασμένη προσπάθεια να εδραιώσει την δημοφιλία του μεταξύ των πλέον συντηρητικών ψηφοφόρων της δεξιάς, πριν πλησιάσει η αναμέτρηση του 2017. «Ο Φιγιόν θέλει να υπονομεύσει την θέση του Σαρκοζί, ενόψει της πιθανής επιστροφής του στην πολιτική σκηνή, ακολουθώντας μάλιστα την ίδια του την στρατηγική», λέει ο Ρουκάν, «και κυρίως την έκκληση, που έκανε ο ίδιος ο Σαρκοζί ως υποψήφιος Πρόεδρος προς τους οπαδούς του κόμματος του , οι οποίοι φλέρταραν με το κόμμα της Λεπέν».

Μια τέτοια τοποθέτηση, λένε αναλυτές δεν σημαίνει ότι ο Φιγιόν κάνει στροφή μακριά από τις γνωστές κεντρώες θέσεις του, ούτε απειλεί με διχασμό το κόμμα του. «Το UMP άλλωστε», εκτιμά ο ειδικός σε θέματα της ακροδεξιάς Ζαν Ιβ Καμίς, «πάντα ήταν μια συμμαχία κεντρώων και συντηρητικών απόψεων. Ήταν και είναι ένα κόμμα χωρίς ομοιόμορφη ιδεολογία. Επομένως, δεν υπάρχει κίνδυνος διάσπασης του αφού δεν ήταν ποτέ ομοιογενές».

Διασπασμένη η κεντροδεξιά
Γεγονός είναι πάντως ότι το UMP, που κάποτε ο Σαρκοζί διοικούσε με αυστηρή πειθαρχία, είναι πλέον χωρισμένο σε φράξιες, με ορισμένα στελέχη του να εκφράζουν πίστη στον Φιγιόν κι άλλα στον αρχηγό του κόμματος Ζαν Φρανσουά Κοπέ, ενώ υπάρχει και μια μερίδα δυσαρεστημένων μελών και οπαδών, που θέλουν να δουν τον Νικολά Σαρκοζί να φεύγει οριστικά από το προσκήνιο.

Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, ο πρώην Πρόεδρος ετοιμάζεται και έχει λόγους να ελπίζει. Η πλειοψηφία των οπαδών της κεντροδεξιάς εξακολουθούν να τον θεωρούν «πατρική φιγούρα» του UMP και στις μετρήσεις, με ποσοστό 62%, είναι πολύ μπροστά από τους εσωκομματικούς διεκδικητές της εξουσίας, και τον Φιγιόν, αλλά και τον επίσης πρώην πρωθυπουργό Αλέν Ζυπέ.