Πιο προσιτές οι Βρυξέλλες από την Αθήνα – Σοκαριστικά στοιχεία για το κόστος ζωής στην Ελλάδα
Έκθεση με τις οικονομικά πιο προσιτές και απρόσιτες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δημοσίευσε η Tradingpedia, αξιολογώντας το κόστος ζωής με βάση το τοπικό μηνιαίο εισόδημα.
Σε μια συγκυρία που το κόστος ζωής συνεχίζει να αυξάνεται σε όλη την Ευρώπη, λόγω των ανατιμήσεων στα τρόφιμα, της αστάθειας στις τιμές ενέργειας και των πιέσεων στην αγορά κατοικίας, η θέση της Αθήνας στην εν λόγω κατάταξη δεν φαίνεται καθόλου ελκυστική για τους κατοίκους της – κάτι που το ξέρουν καλά οι ίδιοι, εκ πείρας.
Για να αξιολογήσει ποιες πόλεις προσφέρουν το πιο άνετο επίπεδο διαβίωσης, με τη μικρότερη οικονομική επιβάρυνση σε σχέση με το μηνιαίο εισόδημα, η Tradingpedia συνέκρινε δεδομένα από 37 ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, λαμβάνοντας υπόψη τα καθημερινά έξοδα και τους μέσους μηνιαίους μισθούς. Προχώρησε σε μια ολοκληρωμένη ανάλυση των βασικών εξόδων, όπως η στέγαση, η διατροφή, οι μεταφορές, η προσωπική φροντίδα και η ψυχαγωγία, και διαμόρφωσε μια σαφή εικόνα «προσιτότητας» για ολόκληρη την ήπειρο.
Με βάση τη σύγκριση τιμών και εισοδήματος, πιο προνομιούχες πρωτεύουσες για να ζεις –αν είσαι ντόπιος– αναδεικνύονται το Λουξεμβούργο, η Βέρνη και οι Βρυξέλλες, όπου τα έξοδα αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 50% του μέσου μηνιαίου εισοδήματος. Αντίθετα, οι κάτοικοι της Βαρσοβίας και των Τιράνων αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο οικονομικό βάρος, με τα έξοδα διαβίωσης να υπερβαίνουν τα μέσα μηνιαία κέρδη κατά περισσότερο από 20%.
Η Αθήνα κατατάσσεται ως η τρίτη πιο απρόσιτη πρωτεύουσα στην Ευρώπη, με μέσο καθαρό μισθό 1.017 ευρώ και βασικά μηνιαία έξοδα που φτάνουν τα 1.149 ευρώ, δηλαδή υπερβαίνουν το εισόδημα κατά 132 ευρώ. Παρά τη μεσογειακή γοητεία και την πολιτιστική της απήχηση, η ζωή στην Αθήνα παραμένει ένας οικονομικός αγώνας δρόμου για τους κατοίκους της, αναφέρει εύστοχα η έκθεση.
Το Λουξεμβούργο αναδεικνύεται η πιο προσιτή ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ένα άτομο ξοδεύει περίπου 2.237 ευρώ τον μήνα σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως ενοίκιο, φαγητό και μεταφορές, ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 40,2% του μέσου μισθού της πόλης, που ανέρχεται σε 5.590 ευρώ. Ετσι, μένουν στους κατοίκους 3.353 ευρώ κάθε μήνα για να αποταμιεύουν ή να ξοδεύουν.
Στη Βέρνη, το μηνιαίο κόστος διαβίωσης ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 2.540 ευρώ, αντιπροσωπεύοντας μόνο το 40,6% του μέσου ελβετικού μισθού, ο οποίος βρίσκεται στα 6.262 ευρώ.
Οι Βρυξέλλες κατατάσσονται τρίτες, με κόστος που ανέρχεται σε μόλις 49,6% του μέσου μηνιαίου μισθού. Ένα άτομο ξοδεύει περίπου 1.376 ευρώ τον μήνα, ενώ το μέσο εισόδημα ανέρχεται σε 2.773 ευρώ.
Η Βαρσοβία, στον αντίποδα, κατατάσσεται ως η λιγότερο προσιτή ευρωπαϊκή πρωτεύουσα για τον μέσο κάτοικό της, που κερδίζει 1.701 ευρώ αλλά πληρώνει 2.167 ευρώ, έχοντας μηνιαίο έλλειμμα 466 ευρώ. Το υψηλό κόστος για στέγαση, φαγητό και ψυχαγωγία επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών.
Τα Τίρανα αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα, με μέσο μηνιαίο κόστος διαβίωσης 818 ευρώ και μέσο μισθό μόλις 673 ευρώ.
Αν εξετάσει κανείς μόνο τις τιμές, οι πιο ακριβές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι το Ρέικιαβικ, το Λονδίνο και το Άμστερνταμ, με έξοδα άνω των 2.500 ευρώ, ενώ οι λιγότερο ακριβές πόλεις είναι το Μινσκ, το Σαράγεβο και το Κισινάου, όπου οι άνθρωποι χρειάζονται μεταξύ 500 και 650 ευρώ για να καλύψουν τα μηνιαία έξοδά τους.
Η έκθεση υπογραμμίζει ότι το υψηλό κόστος δεν υποδηλώνει πάντα μη προσιτές τιμές. Για παράδειγμα, η Βέρνη και η Κοπεγχάγη είναι από τις πιο ακριβές πρωτεύουσες, ωστόσο κατατάσσονται και στις πιο προσιτές, καθώς τα βασικά μηνιαία έξοδα αντιπροσωπεύουν μόλις το 40,6% έως 54,7% του μέσου μηνιαίου μισθού. Από την άλλη πλευρά, το Κισινάου κατατάσσεται τρίτο στις χαμηλότερες τιμές στην Ευρώπη, αλλά ταυτόχρονα είναι και από τις λιγότερο προσιτές, καθώς τα μηνιαία έξοδα ανέρχονται στο 104,1% του μέσου μισθού.
Θεματικά, μετά το Λουξεμβούργο, που κατατάσσεται ως η πιο προσιτή πρωτεύουσα για τους κατοίκους του σε κάθε κατηγορία, ακολουθεί το Λονδίνο στην προσιτότητα των τιμών φαγητού, η Πράγα ως προς τις δημόσιες συγκοινωνίες και η Βέρνη ως προς το κόστος ψυχαγωγίας. Πάντα σε σχέση με τον μέσο μισθό του μόνιμου κατοίκου κάθε πόλης.
