Από «ωρολογιακές βόμβες», επενδυτικά στολίδια: Το εντυπωσιακό comeback των ομολόγων της ευρωπαϊκής περιφέρειας
- 13/08/2025, 11:44
- SHARE

Πριν από δεκαπέντε χρόνια, τα ομόλογα της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας βρίσκονταν στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, απειλώντας την ίδια την ύπαρξη της Ευρωζώνης. Σήμερα, έχουν μετατραπεί σε ελκυστικά επενδυτικά χαρτιά, με αποδόσεις που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν τα «ασφαλή» γερμανικά και γαλλικά ομόλογα.
Η μεταστροφή αυτή, σύμφωνα με το Bloomberg, αντικατοπτρίζει μια δεκαετή διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής και οικονομικής ανάκαμψης, ενισχυμένη από τις σημερινές γεωπολιτικές και εμπορικές συνθήκες. Εταιρείες όπως η PGIM Fixed Income τοποθετούνται στρατηγικά σε τίτλους των χωρών αυτών, καθώς η πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ και οι αυξανόμενες αβεβαιότητες στις ΗΠΑ στρέφουν το διεθνές κεφάλαιο προς την Ευρώπη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα ισπανικά, ελληνικά και πορτογαλικά ομόλογα αποδίδουν πλέον λιγότερο από τα γαλλικά, ενώ η Ιταλία βρίσκεται σε τροχιά να ξεπεράσει Γερμανία και Γαλλία για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά στις συνολικές αποδόσεις. Η εικόνα ενισχύεται από την ισχυρή μεταπανδημική ανάπτυξη, με την Ισπανία να αναμένεται να καταγράψει φέτος ρυθμό 2,5%, υπερδιπλάσιο του μέσου όρου της Ευρωζώνης.
Η επενδυτική έκθεση στις χώρες της περιφέρειας παραμένει κοντά σε πενταετή υψηλά, την ώρα που η Γερμανία εγκαταλείπει την παραδοσιακή δημοσιονομική λιτότητα, αυξάνοντας την έκδοση νέου χρέους. Στη Γαλλία, το έλλειμμα-ρεκόρ και η πολιτική αστάθεια έχουν απομακρύνει πολλούς επενδυτές, με αποτέλεσμα η διαφορά κόστους δανεισμού με την Ιταλία να μειωθεί στις μόλις 12 μονάδες βάσης — το χαμηλότερο επίπεδο δύο δεκαετιών.
Αν και οι αποδόσεις έχουν υποχωρήσει σημαντικά —στην περίπτωση της Ελλάδας από πάνω από 5% το 2022 σε περίπου 3,3% σήμερα—, η επενδυτική κοινότητα εκτιμά ότι οι κίνδυνοι μιας νέας κρίσης είναι περιορισμένοι, εφόσον διατηρηθεί η δημοσιονομική πειθαρχία. Όπως επισημαίνει η Κριστίνα Χούπερ της Man Group, η συγκυρία ευνοεί τη διαφοροποίηση χαρτοφυλακίων εκτός ΗΠΑ, με τις περιφερειακές χώρες της Ευρώπης να εμφανίζουν ελκυστικό προφίλ και σταθερές προοπτικές.