Επαναστατική λύση: Ιάπωνες επιστήμονες δημιούργησαν πλαστικό που διαλύεται στο νερό και δεν αφήνει ίχνη
Σε μια εποχή όπου η ρύπανση από πλαστικά απειλεί τα οικοσυστήματα και τη δημόσια υγεία, ερευνητές από την Ιαπωνία έκαναν ένα εντυπωσιακό βήμα προς μια βιώσιμη λύση. Η ομάδα του Κέντρου Επιστήμης Αναδυόμενης Ύλης RIKEN και του Πανεπιστημίου του Τόκιο ανέπτυξε ένα νέο είδος πλαστικού που διαλύεται στο αλμυρό νερό μέσα σε λίγες ώρες, χωρίς να αφήνει ίχνη ή βλαβερά υπολείμματα.
Σε επίδειξη στο εργαστήριό τους στην πόλη Γουάκο, οι επιστήμονες έριξαν ένα μικρό κομμάτι του νέου υλικού σε δοχείο με θαλασσινό νερό. Ύστερα από μία ώρα ανάδευσης, το πλαστικό είχε πλήρως αποσυντεθεί. «Είναι ένα υλικό που μοιάζει με τα συμβατικά πλαστικά, αλλά αποδομείται γρήγορα και χωρίς να δημιουργεί μικροπλαστικά», εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας, Τακούζο Αΐντα.
Αν και το νέο υλικό δεν έχει ακόμη εμπορευματοποιηθεί, το ενδιαφέρον που έχει προκαλέσει είναι έντονο, ιδιαίτερα από τον τομέα των συσκευασιών. Όπως τονίζει ο Αΐντα, το πλαστικό τους είναι μη τοξικό, μη εύφλεκτο και δεν εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα κατά την αποσύνθεσή του — χαρακτηριστικά που το καθιστούν ιδανικό για χρήση τόσο στη θάλασσα όσο και στην ξηρά.
Όταν εκτίθεται σε αλάτι, το υλικό διασπάται στα βασικά του συστατικά, τα οποία στη συνέχεια μπορούν να επεξεργαστούν φυσικά βακτήρια. Έτσι, αποφεύγεται η δημιουργία μικροπλαστικών, τα οποία αποτελούν μείζονα απειλή για την υδρόβια ζωή και τη διατροφική αλυσίδα. Μάλιστα, ακόμα και στο έδαφος, ένα κομμάτι πέντε εκατοστών αποσυντίθεται εντός 200 ωρών.
Η ομάδα συνεχίζει την έρευνα με έμφαση στις τεχνικές επικάλυψης, ώστε το νέο πλαστικό να χρησιμοποιηθεί με ευελιξία σε εμπορικές εφαρμογές, διατηρώντας ταυτόχρονα τη φιλικότητά του προς το περιβάλλον.
Η ανακοίνωση έρχεται την παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, σε μια περίοδο όπου οι προβλέψεις του ΟΗΕ αναμένουν τριπλασιασμό των πλαστικών αποβλήτων έως το 2040 — έως και 37 εκατ. μετρικοί τόνοι κάθε χρόνο. Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο Αΐντα: «Τα παιδιά δεν μπορούν να επιλέξουν τον πλανήτη στον οποίο θα ζήσουν. Είναι δική μας ευθύνη να τους αφήσουμε τον καλύτερο δυνατό».
