Γιατί οι startup, όταν πεθαίνουν, έχουν έναν αργό θάνατο;

της Έριν Γκρίφιθ

Μεταξύ του 2012 και του 2014, σκιαγράφησα δημοσιογραφικά το προφίλ 488 νεοφυών επιχειρήσεων, από την 10gen και την 10sheet μέχρι τη Zynga και τη Zypsee.

Σύμφωνα με τον κοινό νου, 80% έως 90% αυτών των επιχειρήσεων είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Αλλά όταν προσπάθησα πρόσφατα να μετρήσω το πραγματικό ποσοστό, ανακάλυψα ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο να προσδιορίσω ποιες εταιρείες είχαν στην πραγματικότητα αποτύχει ή επιτύχει. Κανένας δεν διοργανώνει πάρτι για να ενημερώσει ότι η startup του αρχίζει να …κατηφορίζει.

Οι τρομακτικές επιτυχίες της λίστας ήταν λίγες, όπως ανέμενα. Λίγες, όμως, ήταν και οι ξεκάθαρες αποτυχίες. Οι περισσότερες startup που εξέτασα έχουν καταλήξει να μην είναι ούτε εμφανώς αποτυχημένες, ούτε και θριαμβευτικά επιτυχημένες – με εξαίρεση τη Fab.com.

Αντίθετα, βρίσκονται σε μια ενδιάμεση κατάσταση· σε μια κατάσταση αναμονής. Οι ιστοσελίδες τους είναι προσβάσιμες και οι εφαρμογές τους διαθέσιμες, αλλά δεν έχουν συγκεντρώσει χρήμα εδώ και πολύ καιρό. Συχνά, οι λογαριασμοί τους στο Twitter είναι αδρανείς, δεν υπάρχουν αγγελίες για προσφορά εργασίας, και τα apps τους θέλουν αναβάθμιση.

Κάποιες αντιμετώπισαν προβλήματα που μεταφράστηκαν σε απολύσεις ή στη φυγή ενός συνιδρυτή. Κάποιες απλώς έχασαν τη δυναμική τους – κάτι που στον κλάδο της τεχνολογίας ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη. Όπως και να ’χει, πρόκειται για εταιρείες παγιδευμένες, με ελάχιστες ελπίδες απόδρασης.

Το μάντρα της Σίλικον Βάλεϊ είναι «απέτυχε γρήγορα». Και είναι ένας τρόπος για να πει η κοινότητα των εταιρειών επιχειρηματικών συμμετοχών σε μια startup ότι «αν δεν πηγαίνεις καλά, σταμάτα να ξοδεύεις τον χρόνο και το χρήμα μας».

Γιατί λοιπόν οι περισσότερες νεοφυείς επιχειρήσεις αρνούνται να αποτύχουν γρήγορα; Καταρχήν, διότι ακόμα κι αν βρισκόμαστε μέσα σε μια φούσκα της τεχνολογίας, αυτή δεν έχει σκάσει ακόμη. Μια τέτοια έκρηξη θα αποθάρρυνε τις νέες πηγές κεφαλαίου που διατηρούν ζωντανές τις startup.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που συντηρεί μισοπεθαμένες νεοφυείς επιχειρήσεις. Κρίσιμο ρόλο παίζει και η κυρίαρχη κουλτούρα που έχει μανία με την επιχειρηματικότητα και με ιστορίες όπου κυριαρχεί το στερεότυπο του ιδρυτή που τα βάζει με όλους και με όλα και δεν τα παρατάει ποτέ.

Σύμφωνα με τη μυθολογία της νεοφυούς επιχειρηματικότητας, αυτός που ξεκινά μια επιχείρηση καλείται να αγνοήσει αυτούς που λένε ότι η ιδέα του δεν θα δουλέψει. Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι λίγο διαφορετική. Το ταξίδι του τεχνολογικού ήρωά μας – όπως το αφηγούνται οι επιτυχημένοι – συνήθως περιλαμβάνει άλλους παράγοντες επιτυχίας, όπως δικτύωση, τάιμινγκ, και πολλή τύχη. Στην αφήγηση, τα στοιχεία αυτά συνήθως μένουν απ’ έξω και αναφέρεται μόνο η επιμονή.

Καλή είναι η επιμονή. Καλό, όμως, είναι και το να ξέρεις πότε πρέπει να τα παρατήσεις.